Με λένε Κιμ Σιμ Λι, άφησα την Κίνα το 2020 μαζί την οικογένειά μου για να πάρω την Ελληνική Χρυσή Βίζα. Στείλαμε 400.000 ευρώ και επενδύσαμε με την γυναίκα μου στην Ελλάδα ανοίγοντας μια μικρή βιοτεχνία.
Τον Αύγουστο τελείωσε η διαδικασία και φθάσαμε Ελλάδα. Αμέσως παραλάβαμε την βίζα, την κολλήσαμε στο διαβατήριό μας και ξεκινήσαμε για την βιοτεχνία μας, λίγο έξω από την Αθήνα. Αφού προσλάβαμε προσωπικό, ξεκινήσαμε την παραγωγή. Δουλεύαμε μέχρι το βράδυ με τη γυναίκα μου και εμείς στην παραγωγή. Η βιοτεχνία έκανε νουντλς.
Το καλοκαίρι του 2021 η ζωή μας άλλαξε τρομακτικά. Ο λογιστής μας τηλεφώνησε και μας είπε πως υπάρχει πρόβλημα με τον ΚΑΔ μας γιατί δεν παράγουμε μακαρόνια, όπως έχουμε αναφέρει, αλλά νουντλς και δεν υπήρχε ο ΚΑΔ αυτός. Την επόμενη ημέρα ήρθε η διεύθυνση βιομηχανίας στη βιοτεχνία μας και μας επέβαλε πρόστιμο επειδή οι αναδευτήρες της ζύμης ήταν 4 κιλοβάτ περισσότερο από τα σχέδια που είχαμε καταθέσει και έπρεπε να προσλάβουμε τεχνικό ασφαλείας.
Τρέξαμε να πληρώσουμε τα πρόστιμα αλλά στην πορεία ανακαλύψαμε πως είχαμε πρόβλημα με την εισαγωγή του ρυζιού. Το ΣΔΟΕ μας επισκέφθηκε και μας ρώτησε γιατί 100 κιλά ρύζι κάνουν 80 κιλά νουντλς. Τους εξηγούσαμε πως δεν γίνεται στην άλεση να έχεις 100% απόδοση αλλά δεν άλλαζαν άποψη. Ένας από αυτούς μπήκε μέσα και είδε μια γάτα άγαλμα που είχαμε για γούρι και μας ζήτησε τιμολόγιο αγοράς. Την είχα φέρει από την Κίνα του είπα και ζήτησε χαρτί από το τελωνείο. Μας επέβαλε 50.000 πρόστιμο για παράνομη εισαγωγή και έφυγε.
Για να πληρώσω τα πρόστιμα χρειαζόμουν περισσότερη δουλειά, έτσι προσπάθησα να ανοιχτώ στην Ευρώπη, πήρα το αεροπλάνο να πάω Ιταλία αλλά στα σύνορα με σταμάτησε η αστυνομία, μου είπαν δεν έχω πάει φαντάρος στην Ελλάδα και με έστειλαν στον Αυλώνα όπου είμαι σήμερα στα τεθωρακισμένα. Η ζωή εδώ ως ΚΨΜτζής είναι χαλαρή, μόλις απολυθώ σκέφτομαι να συνεχίσω την δουλειά μου και να πληρώσω τα χρέη μου.
Συνεχίζεται..
