ΤΟ δικαίωμα γάμου των ομόφυλων ζευγαριών είναι πλέον νόμος του κράτους. Η νομοθετική πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στηρίχθηκε όχι μόνον από κυβερνητικούς βουλευτές, αλλά και από βουλευτές κομμάτων της αντιπολίτευσης.
ΈΝΑ σημαντικό βήμα ελευθερίας και ισότητας στη ελληνική κοινωνία συντελέστηκε με την ψήφο τους.
ΦΥΣΙΚΑ υπήρξαν και εκείνοι οι βουλευτές που διαφώνησαν και καταψήφισαν, προβάλλοντας τα δικά τους επιχειρήματα.
Η όλη συζήτηση που ξεκίνησε πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου δίχασε την ελληνική κοινωνία, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη.
Η κουβέντα πλέον τελειώνει. Η κοινωνία προχωρά. Η χώρα αντιμετωπίζει μεγάλα και σοβαρά προβλήματα.
ΩΣΤΟΣΟ, υπάρχει μια ακόμη πτυχή της υπόθεσης που αξίζει να καταγραφεί. Κι αυτό είναι η στάση των βουλευτών που προτίμησαν την αποχή.
Ο Μητσοτάκης, διαβλέποντας την πιθανότητα να καταγραφεί ένας ισχυρός αριθμός κυβερνητικών βουλευτών που διαφωνούν με το νομοσχέδιο, τους πρόσφερε τη “λύση” της αποχής. Κάποιοι την αποδέχτηκαν και προτίμησαν να απέχουν από την ψηφοφορία.
ΔΕΝ ανέλαβαν την ευθύνη της ψήφου. Δεν δήλωσαν καν «παρών».
ΚΡΥΦΤΗΚΑΝ.
ΑΠΕΙΧΑΝ γιατί θεώρησαν πως με τον τρόπο αυτό δεν θα δυσαρεστήσουν κανέναν, στοχεύοντας καθαρά και μόνο στην πολιτική τους επιβίωση.
ΑΥΤΟ όμως αποτελεί παραβίαση της εντολής που έλαβαν από τον ελληνικό λαό. Οι πολίτες δεν ψηφίζουν τους αντιπροσώπους τους στο Κοινοβούλιο για να παίζουν κρυφτό. Τους ψηφίζουν για να μάχονται υπέρ των συμφερόντων της κοινωνίας.
ΓΙΑ να δίνουν κοινοβουλευτικές μάχες, στηρίζοντας τους δημοκρατικούς θεσμούς.
ΑΝ η αποχή των πολιτών από τις εκλογές αποτελεί ναρκοθέτηση της δημοκρατίας, η αποχή των βουλευτών από τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες αποτελεί βόμβα στα θεμέλια της. Και οι βουλευτές «βομβιστές» αναλαμβάνουν πλήρως την ευθύνη που τους αναλογεί.