ΑΝ υπήρχε ένα ενδιαφέρον χθες κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου των αγροτών στην κεντρική πλατεία της Λάρισας, δεν ήταν τόσο η συμμετοχή και ο αριθμός των τρακτέρ. Άλλωστε υπήρχε συνεννόηση με την αστυνομία γι’ αυτό. Σίγουρα δεν είχε κανένα ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο θα επέλεγαν να τοποθετηθούν οι αγροτοσυνδικαλιστές του ΚΚΕ. Γνωρίζουμε εκ των προτέρων τι θα πούνε. Αυτό που είχε, ίσως, ένα ενδιαφέρον, ήταν το πώς θα τοποθετούταν οι γαλάζιοι αγροτοσυνδικαλιστές. Τον τόνο επέλεξε, και όχι τυχαία, να τον δώσει ο Χρήστος Σιδερόπουλος.
Ο πολύπειρος αγροτοσυνδικαλιστής με την χαρακτηριστική αμφίεση των μπλόκων δεν είναι μια τυχαία προσωπικότητα στον χώρο των αγροτικών κινητοποιήσεων. Κουβαλάει στις πλάτες του δεκαετίες αγώνων, στο πλευρό των μυθικών προσωπικοτήτων του αγροτικού κινήματος. Όταν ο Μπούτας, ο Πατάκης κι ο Κοκκινούλης καθόταν να τα συζητήσουν και να τα βρουν, ήταν εκεί και ανέπνεε τους πρώιμους επαναστατικούς ξεσηκωμούς των αγροτών που είχαν ως αποτέλεσμα να κόβεται η Ελλάδα στα δυο και οι κυβερνήσεις να θυσιάζουν τους υπουργούς Γεωργίας για να καλμάρουν τους ξεσηκωμένους, όταν δεν τους ξεφούσκωναν τα λάστιχα των τρακτέρ.
«Δεχόμαστε επίθεση, η οποία λέγεται η επανάσταση της διατροφής. Ξεβρακώθηκαν στην Ουκρανία και ζητάνε μικρότερη παραγωγή από μας για να αγοράσουν από κει. Δεν μπορεί εγώ να γίνω φτωχός για να γίνει κάποιος άλλος επιχειρηματίας. Επιχειρηματίες είμαστε κι εμείς», ξεκίνησε την δήλωσή του ο Σιδερόπουλος, αλλά ως έμπειρος στόχευσε εκεί που «πονάει»: «Το αν θα συγκρουστούμε είναι επιλογή της κυβέρνησης. Κι αν νομίζουν ότι θα φοβηθούμε τα ΜΑΤ, είναι πολύ γελασμένοι. Εμείς τον δρόμο μπορούμε να τον κλείσουμε ανά πασά ώρα και στιγμή. Εάν τρομάξουν οι αγρότες θα στείλουν σε τρεις μήνες ένα μήνυμα που το 42% θα γίνει 19%». Φυσικά, επειδή ακριβώς είναι αλεπού, έκανε και τον απαραίτητο για τις μέρες μας διαχωρισμό: «Εάν ο Πρωθυπουργός δεν μπορεί να έχει καλή ενημέρωση από αυτούς που τον λένε ψέματα, υπάρχουν αγρότες που μπορούν να τον ενημερώσουν τον Πρωθυπουργό, ο οποίος δεν φοβάται να μιλήσει. Αυτοί που του λένε ψέματα να σταματήσουν να του λένε ψέματα».
ΜΕ πιο απλά λόγια ο Λαρισαίος αγροτοσυνδικαλιστής επέλεξε με την δήλωσή του να συνοψίσει την πολιτική κατάσταση της χώρας: Ο Μητσοτάκης δεν χάνει από την αντιπολίτευση. Αυτή είναι ανύπαρκτη. Χάνει όμως, αν χρειαστεί, από την κοινωνία. Εξ ου και το «42% που μπορεί να γίνει 19%» σε τρεις μήνες, δηλαδή στις ευρωεκλογές.
ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί με βεβαιότητα να προβλέψει αν αυτό που περιγράφει ο Σιδερόπουλος είναι ένα σενάριο με πολλές πιθανότητες να πραγματοποιηθεί. Ωστόσο μικρή σημασία έχει να δει κανείς τα απόλυτα νούμερα. Κι αυτό γιατί δεν χρειάζεται το 42% να γίνει 19%. Και με 37% πάλι θέμα δημιουργείται, κι ας μην αναπνέει η αντιπολίτευση.
Η πολιτική δεν είναι μια στατική διαδικασία. Επιπλέον, όπως και η φύση, έτσι και η πολιτική, απεχθάνεται το κενό. Στο Μέγαρο Μαξίμου το γνωρίζουν. Οι πολιτικές διευρύνσεις του Πρωθυπουργού συνεχίζονται σταθερά προσανατολισμένες στο κέντρο. Προς το παρόν δεν φαίνεται κάποια συγκροτημένα επικίνδυνη αιμορραγία προς τα δεξιά. Προς το παρόν, όμως. Αυτό δηλαδή που υπονόησε και η… αλεπού.