ΥΠΗΡΕΤΗΣΑ τη στρατιωτική μου θητεία ως στρατονόμος. Παρουσιάστηκα στον Αυλώνα στα τεθωρακισμένα και μετά την ορκωμοσία μου, κατηφόρισα για την Αθήνα στο «κολασμένο» ΚΕΣΝ.
Στο περιβόητο Κέντρο Εκπαίδευσης Στρατονομίας έμεινα για δυο μήνες, μέχρι να ολοκληρωθεί η εκτός «λογικών» ορίων εκπαίδευση, που οδηγούσε στο περίφημο κίτρινο κορδόνι. Το γεγονός πως βρέθηκα εκεί σε μεγάλη, σχετικά, ηλικία με βοήθησε να καταλάβω γρήγορα όλη την δομή του συστήματος.
ΕΝΑ βράδυ στη σκοπιά, μετά από μέρες ατελείωτης αϋπνίας και καπνίζοντας παρανόμως, συνειδητοποίησα πως όλο αυτό που ζούσαμε εκείνο το διάστημα έπρεπε να γίνει ακριβώς με τον τρόπο που γινόταν. Οι στρατονόμοι θα έπρεπε να πιεστούν πάρα πολύ, ώστε να πιέσουν και οι ίδιοι τους φαντάρους στη συνέχεια. Σκέφτηκα λοιπόν εκείνο το βράδυ τους στρατονόμους που βρέθηκαν στο ίδιο στρατόπεδο όταν έγινε η χούντα στην Ελλάδα. Νέα, αμούστακα, παιδιά, χωρίς καμία μόρφωση και κοινωνική εμπειρία, βρέθηκαν εκεί και ένα πρωί πληροφορήθηκαν πως στην χώρα πραγματοποιήθηκε «επανάσταση». Αυτά τα παιδιά θα έπρεπε λοιπόν να εκπαιδευτούν με τον τρόπο που έπρεπε, ώστε να κρατήσουν την «επανάσταση» και στα δικά τους χέρια.
ΑΛΛΑΖΕΙ ο άνθρωπος;
ΑΝ κρίνω από τη συμπεριφορά συναδέλφων μου στρατονόμων αργότερα στη Λήμνο και σε άλλα μέρη της χώρας, η απάντηση είναι καταφατική. Μέσω της κατάλληλης «εκπαίδευσης» και μιας σειράς άλλων διαδικασιών, ο άνθρωπος μπορεί να μετατραπεί σε εξάρτημα βίας, πιστεύοντας ο ίδιος πως πράττει το σωστό.
ΟΙ παραπάνω σκέψεις μου ήρθαν στο μυαλό χθες το βράδυ ακούγοντας την ομιλία της Μαρίας Ευθυμίου στο ΔΩΛ, με αφορμή την εκδήλωση μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος.
«ΤΑ εκατομμύρια των στρατιωτών και αξιωματικών του Τρίτου Ράιχ δεν ήταν γεννημένοι διάβολοι», υποστήριξε η Λαρισαία ιστορικός. «Ήταν άνθρωποι που μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες μετατράπηκαν σε φονικές μηχανές, θεωρώντας οι ίδιοι, πως πράττουν το ορθό για το έθνος και την πατρίδα τους», συνέχισε η κα Ευθυμίου για να καταλήξει λέγοντας:
«ΓΙ ΑΥΤΟ είναι υποχρέωσή μας να θυμόμαστε και να αναδεικνύουμε το μεγαλύτερο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, αυτό του Ολοκαυτώματος των Εβραίων. Επειδή υπάρχει η πιθανότητα, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, εσείς κι εγώ να σταματήσουμε να λειτουργούμε ως άνθρωποι…».
ΜΕΤΑ από δεκαετίες ένας πόλεμος έχει ξεσπάσει εντός της Ευρώπης. Υπάρχουν εκτιμήσεις αναλυτών που μιλάνε για γενίκευση του πολέμου. Η δική μου γενιά δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί πως θα υπήρχε έστω και το σενάριο η Ευρώπη να μετατραπεί εκ νέου σε μια Αιματοβαμμένη Ήπειρο. Οι δυνάμεις της ακροδεξιάς καλπάζουν και στις ευρωεκλογές του καλοκαιριού αναμένεται να αναδειχθούν σε πρωταγωνίστριες πολιτικές δυνάμεις. Οι κοινωνίες των ευρωπαϊκών κρατών μαστίζονται από τα προβλήματα της ακρίβειας και των κοινωνικών ανισοτήτων που συνεχώς διευρύνονται, ενώ οι κυρίαρχες μέχρι σήμερα πολιτικές ηγεσίες αδυνατούν να δώσουν πειστικές απαντήσεις σε παγκόσμια προβλήματα όπως αυτό της κλιματικής κρίσης και της μετανάστευσης. Οι μετανάστες χαρακτηρίζονται ήδη σε πολλές από τις χώρες αυτές ως η «πηγή του κακού».
ΤΟ εύφλεκτο υλικό έχει ποτίσει πλέον τις περισσότερες κοινωνίες της Δύσης. Χρειάζεται μια σπίθα. Μια αφορμή. Η ιστορία διδάσκει πως δεν είναι καθόλου δύσκολο να βρεθεί…