Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ
«Σε αυτό το δύσβατο δρόμο κάποιοι άνοιξαν μαζί μας το μονοπάτι. Άλλοι προστέθηκαν στην πορεία. Ορισμένοι πείσθηκαν πρόσφατα και άλλοι, κριτικοί απέναντί μας, περιμένουν να δουν πώς θα κάνουμε πράξη τα όσα προεκλογικά υποσχεθήκαμε. Με όλους αυτούς τους ελευθερόφρονες πολίτες, από σήμερα κιόλας πορευόμαστε μαζί. Χωρίς περιχαρακώσεις. Χωρίς προφάσεις ή μικροκομματικές αντιλήψεις. Αυτή είναι η αδιαπραγμάτευτη, απόλυτη, προσωπική μου δέσμευση».
Με τα παραπάνω λόγια, κατά τη διάρκεια της πρώτης, επίσημης, ομιλίας του αμέσως μετά την ορκωμοσία του, ο νέος Περιφερειάρχης Θεσσαλίας Δημήτρης Κουρέτας έσπευσε να θέσει το πολιτικό πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί, ένα πλαίσιο απολύτως συμβατό με τα όσα ο ίδιος πρεσβεύει εδώ και χρόνια.
Δεν είναι τυχαίο που στην αναφορά του απέφυγε να μιλήσει για κόμματα –δυο εκ των οποίων τον στήριξαν ανοιχτά κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου- αλλά για πολίτες. Όσοι έχουν συνεργαστεί μαζί του στο παρελθόν και γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται, θα συμφωνήσουν πως αυτό ήταν το αναμενόμενο πλαίσιο ενός επιστήμονα, ο οποίος έμαθε να ορίζει το περιβάλλον του και να κινείται ανεξάρτητα.
Άλλωστε και τα πρώτα του βήματα στον χώρο της Αυτοδιοίκησης, καθώς και η εμπλοκή του αργότερα σε πολιτικές κινήσεις, πραγματοποιήθηκαν πάντοτε σε μια κατεύθυνση «προσωπικής αυτονομίας», κάτι που έχει καταγραφεί εδώ και καιρό και από το Μέγαρο Μαξίμου, το οποίο του έχει ανοίξει διάπλατα τις πόρτες.
«Κληθήκαμε για να λειτουργήσουμε θεσμικά ως δημόσιοι παραστάτες των συμφερόντων των πολιτών της Θεσσαλίας. Σε εσάς όλους λοιπόν θα λογοδοτούμε διαρκώς, διότι η δημόσια εξουσία πρέπει να υπηρετεί πρωτίστως εσάς. Και αυτή τη δέσμευση θα τηρήσουμε με ευλάβεια. Όπως αντιλαμβάνεστε μια επιλογή, δεν αρκεί απλά και μόνο να συμφωνεί με τους περισσότερους, για να είναι δημοκρατική. Πρέπει παράλληλα να είναι και δίκαιη, δηλαδή δικαιοκρατική και, κυρίως να είναι πραγματοποιήσιμη. Αυτός είναι ο βασικός μας γνώμονας για να είμαστε πρωτίστως χρήσιμοι για τους πολίτες της Θεσσαλίας, που μας έχουν σήμερα περισσότερο ανάγκη από ποτέ!»
Ο νέος Περιφερειάρχης Θεσσαλίας, ο οποίος μετείχε στη σύνθεση του προηγούμενου Περιφερειακού Συμβουλίου, έχει μελετήσει βαθιά το «μοντέλο Αγοραστού», το οποίο καταδικάστηκε με τρόπο εκκωφαντικό από τους πολίτες της Θεσσαλίας, με αφορμή τις καταστροφικές πλημμύρες που σάρωσαν τον Θεσσαλικό κάμπο.
Γνωρίζοντας πως ουσιαστικά η Περιφέρεια Θεσσαλίας διοικούνταν από τον κανόνα του «ενός ανδρός αρχή» και έχοντας ιχνηλατήσει την κατάσταση, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί μετά τις καταστροφές έσπευσε να δώσει το στίγμα του:
«Η Θεσσαλία δεν βρίσκεται σε μια «κανονική» περίοδο. Απαιτούνται εντελώς διαφορετικοί ρυθμοί και πρωτόγνωρες συναινέσεις! Γι’ αυτό και πρέπει να λειτουργήσουμε με ταχύτητα και διαφάνεια. Σαν ειδικός επιταχυντής, για να στηθεί η Θεσσαλία και πάλι σύντομα στα πόδια της και να αποκτήσει ταυτόχρονα τον βηματισμό που απαιτούν οι νέοι καιροί. Τούτο δεν αποτελεί αξίωση των πολιτών, αλλά υποχρέωση δική μας απέναντί τους. Είναι αδήριτη ανάγκη να λειτουργήσουμε πολλαπλασιαστικά και με σύνθεση. Σε αυτή την προσπάθεια δεν περισσεύει κανείς».
Ο Δημήτρης Κουρέτας έχοντας την γνώση και την εμπειρία του εργαστηρίου ξέρει πως η επιτυχία κάθε πειράματος είναι μια πολυπαραγοντική εξίσωση. Μπορεί ο ίδιος να έχει βιώσει σε βάθος τη μοναξιά του ερευνητή, γνωρίζει όμως καλά πως μια σφιχτή ομάδα που θα πετύχει ευρύτερη αποδοχή έχει πολλαπλάσιες πιθανότητες επιτυχίας.
Γι’ αυτό ο ίδιος φαίνεται καθαρά πως έχει αποφασίσει να διοικήσει χωρίς να φορά κανέναν κομματικό μανδύα, δίνοντας τη δυνατότητα και παρέχοντας την ευκαιρία σε κάθε ικανό και δημιουργικό άνθρωπο να σταθεί δίπλα του. Από τον πρώτο πολίτη της πόλης, μέχρι τον τελευταίο πολίτη του χωριού. Αυτό αποτελεί και ένα από τα προσωπικά του στοιχήματα, τα οποία έχουν ήδη τεθεί και τα οποία θα αποτελέσουν έναν κινητήριο μοχλό δημιουργικής πολιτικής.
Γνωρίζει πως με την εκλογή του δεν αλλάζει απλά μια σελίδα στην πολιτική ιστορία της Θεσσαλίας, αλλά πως αλλάζει μια ολόκληρη εποχή. Η συνειδητοποίηση αυτή αποτελεί και την μεγαλύτερη πρόκληση για τον ίδιο, καθώς ξέρει πως η ιστορία γράφεται πάντα στο πεδίο. Μένει να αποδειχθεί αν θα τα καταφέρει.