Της Ειρήνης Παπουτσή
Στις 10 Δεκεμβρίου 2023 θα διεξαχθούν οι εκλογές του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, για την ανάδειξη αντιπροσώπων τόσο στη Τοπική Διοίκηση όσο και σε επίπεδο Κεντρικής Διοίκησης, με τη LarissaPress να συνομιλεί με τον πρόεδρο του Οικονομικού Επιμελητηρίου Θεσσαλίας και εκ νέου υποψήφιο, Ηλία Κοτσιμπογεώργο, σε μια απόπειρα να δώσει το κλίμα των εκλογών, μα και την εικόνα που καταγράφεται μετά τις πλημμύρες.
Η δύσκολη οικονομική συγκυρία, τα νέα δεδομένα, οι προτεραιότητες, οι συνεχείς αλλαγές στη φορολογία, η γραφειοκρατία, το μέλλον της τοπικής οικονομίας, αλλά και τα κάθε είδους “pass” που χρησιμοποιεί ως εργαλεία η κυβέρνηση τέθηκαν επί τάπητος, με τον κ. Κοτσιμπογεώργο να μιλά για όλους και για όλα, όπως και για την εκ νέου υποψηφιότητά του, πάντα «με όραμα να κάνουμε το Οικονομικό Επιμελητήριο ακόμη πιο δυνατό, όπως αρμόζει στα μέλη του».
Οι εκλογές διεξάγονται κάτω από μια δύσκολη οικονομική συγκυρία, ενώ οι πλημμύρες που έπληξαν τη Θεσσαλία δημιουργούν νέα δεδομένα. Πόσο θα επηρεάσουν την εκλογική διαδικασία και ίσως το αποτέλεσμά της;
Θα συμφωνήσω μαζί σας σχετικά με την δύσκολη οικονομική συγκυρία στην περιοχή της Θεσσαλίας. Εκτιμούμε ότι οι πλημμύρες από Daniel και Elias θα μας στοιχίσουν τουλάχιστον 5 δις. Νούμερο που έχει εκτιμηθεί από τον φορέα μας με βάση τα δεδομένα από την προηγούμενη καταστροφή που προκάλεσε ο Ιανός. Από την πρώτη στιγμή καθίσαμε στο ίδιο τραπέζι με τους υπόλοιπους φορείς και τους εκπροσώπους της κυβέρνησης, ώστε να δώσουμε λύσεις, προκειμένου να γίνει περισσότερο απλή και ομαλή η διαδικασία των αιτήσεων, των εκτιμήσεων και των αποζημιώσεων προς τους πλημμυροπαθείς, ενώ παράλληλα είχαμε σε ετοιμότητα 60 έμπειρους οικονομολόγους από όλη τη Θεσσαλία, προκειμένου να συνδράμουν με την εμπειρία τους στην δύσκολη αυτή διαδικασία.
Τα νέα δεδομένα, που έχουν προκαλέσει τόσο οι πλημμύρες όσο και η λειψυδρία που υπάρχει την τελευταία δεκαετία, για το οικονομικό επιμελητήριο δεν είναι τόσο νέα. Ήδη από τους πρώτους μήνες της προεδρίας μου, το 2019, είχαμε υποβάλλει προτάσεις στην Κυβέρνηση, σχετικά με την οργάνωση της αγροτικής και κτηνοτροφικής οικονομίας της Θεσσαλίας και της μεταποίησης που προκύπτει από τους τομείς αυτούς. Τότε είχαμε αναφερθεί και στη διαχείριση των υδάτων και ειδικότερα στα φράγματα του ποταμού Αχελώου στο Μουζάκι και την Πύλη, για το πόσο σημαντικά είναι για την οικονομία, αλλά και πόσο απαραίτητη είναι η ολοκλήρωση τους προκειμένου να λυθούν μελλοντικά προβλήματα ύδρευσης και άρδευσης στην περιοχή μας.
Πιστεύω λοιπόν ότι κάνουμε το καθήκον μας ως σύμβουλος του Κράτους, εντοπίζουμε τα προβλήματα έγκαιρα και υποβάλλουμε τις προτάσεις μας στους αρμόδιους φορείς, προκειμένου να δώσουμε λύσεις με γνώμονα το κοινωνικό συμφέρον, ανεπηρέαστοι από κομματικές ιδεολογίες και ταυτότητες. Διατηρούμε τον φορέα μας σε επίπεδα που του αρμόζει, καλύπτοντας αρκετά τους συναδέλφους οικονομολόγους όλων των ειδικοτήτων. Επομένως θεωρώ ότι η εκλογική διαδικασία της 10ης Δεκεμβρίου και το αποτέλεσμά της δε θα επηρεαστεί από οποιαδήποτε συγκυρία.
Ποιες πιστεύετε ότι θα πρέπει να είναι προτεραιότητες και προς ποια κατεύθυνση θα πρέπει να κινηθεί η νέα διοίκηση με δεδομένες τις παραπάνω συνθήκες;
Προτεραιότητες για το οικονομικό επιμελητήριο δεν μπορεί να είναι άλλες από τον ίδιο τον οικονομολόγο. Τη συνεχή επιμόρφωση του, την κατοχύρωση του επαγγελματικά, την προστασία των λογιστικών αδειών, τη δημιουργία νέων ειδικοτήτων που να ρυθμίζονται μέσα από το Οικονομικό Επιμελητήριο, όπως αυτή που δημιουργήθηκε πρόσφατα και αφορά στον εσωτερικό ελεγκτή.
Η νέα διοίκηση του Οικονομικού Επιμελητηρίου Θεσσαλίας πρέπει να συνεχίσει την πορεία, που έχει χαραχτεί τα τελευταία χρόνια από τις προηγούμενες διοικήσεις. Να λειτουργεί ανεξάρτητη, χωρίς κομματικά συμφέροντα, να βάζει πάνω απ’ όλα το συμφέρον του οικονομολόγου, του κοινωνικού συνόλου και του τόπου της. Να προτείνει και να διεκδικεί τις προτάσεις της.
Για την επόμενη ημέρα από τις πλημμύρες Daniel και Elias καταθέσαμε προτάσεις προς τα αρμόδια υπουργεία Οικονομικών, Ανάπτυξης και Εργασίας προκειμένου να αντιμετωπιστεί το οικονομικό πρόβλημα της Θεσσαλίας. Προτάσεις που αφορούν βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα προς πλημμυροπαθείς ιδιώτες και επιχειρήσεις αλλά και το σύνολο ιδιωτών και επιχειρήσεων της Θεσσαλίας. Πιστεύω ότι η νέα διοίκηση θα πρέπει να διεκδικήσει την εφαρμογή των προτάσεων αυτών.
Οι συνεχείς αλλαγές στη φορολογία (όπως και η γραφειοκρατία) αποτελούν «βραχνά» για τον επιχειρηματικό κόσμο. Τι παρεμβάσεις να περιμένουμε από πλευράς σας;
Οι συνεχείς αλλαγές στη φορολογία έχουν την τάση – όπως πολύ σωστά αναφέρετε – όχι μόνο να δυσκολεύουν, αλλά και να αποδιοργανώνουν τόσο τον επιχειρηματικό κόσμο όσο και εμάς τους οικονομολόγους, που δραστηριοποιούμαστε βοηθητικά στις επιχειρήσεις αυτές, αλλά και στις δημόσιες υπηρεσίες (εφορίες). Ο δείκτης της σταθερότητας του φορολογικού συστήματος θεωρείται από τους πιο σημαντικούς, προκειμένου μια οικονομία να προσελκύσει επενδύσεις. Το ίδιο αποτελεί και το μέγεθος της γραφειοκρατίας.
Στη σταθερότητα του φορολογικού συστήματος οδεύουμε τα τελευταία χρόνια στον σωστό δρόμο, αν εξαιρέσουμε τις πρόσφατες παρεμβάσεις στον Ν. 4172/2013 από το φορολογικό νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί για συζήτηση στη Βουλή, σχετικά με την τεκμαρτή φορολόγηση των ελευθέρων επαγγελματιών και επιχειρήσεων. Στο συγκεκριμένο άρθρο του νομοσχεδίου είμαστε κάθετα αντίθετοι, διότι θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη νομοθεσία μας γυρνάει στο παρελθόν, δεδομένου ότι σήμερα υπάρχουν όλα τα σύγχρονα εργαλεία προκειμένου να ελεγχθεί η φοροδιαφυγή. Υπάρχει πρόταση η οποία έχει κατατεθεί εδώ και καιρό από το Οικονομικό Επιμελητήριο, σχετικά με τον προσδιορισμό των φορολογητέων κερδών σε όλους, ιδιώτες και επιχειρήσεις, με έσοδα μείον έξοδα.
Σχετικά με την γραφειοκρατία, ενώ έχουν γίνει τεράστια βήματα τα τελευταία πέντε χρόνια, δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να την μειώσουμε σε επίπεδα που αρμόζει σε ένα σύγχρονο κράτος. Θα σας αναφέρω μια πρόσφατη παρέμβαση του Περιφερειακού μας τμήματος, που υιοθετήθηκε από την κεντρική διοίκηση σε άλλο πρόσφατο νομοσχέδιο. Αφορά στην υποχρέωση υποβολής των οικονομικών καταστάσεων των εταιριών στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία μάλιστα βάσει νόμου θα έχει δικαίωμα επιβολής προστίμου στην επιχείρηση που δεν θα τις υποβάλλει εμπρόθεσμα. Πρόκειται για αδικαιολόγητη διαδικασία γραφειοκρατίας, δεδομένου ότι οι οικονομικές καταστάσεις υποβάλλονται και δημοσιεύονται στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του ΓΕΜΗ και ο κάθε ενδιαφερόμενος τρίτος έχει δικαίωμα να λάβει γνώση και αντίγραφά τους από την πλατφόρμα αυτή. Η παρέμβαση μας, λοιπόν, αφορούσε στην απαίτηση να εφαρμοστεί η Ευρωπαϊκή Αρχή «Μόνον Άπαξ» (Once Only) στην Ελληνική νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία οι δημόσιες αρχές πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι πολίτες και οι επιχειρήσεις υποβάλλουν πληροφορίες για διοικητική χρήση μόνο μία φορά στην εκάστοτε δημόσια αρχή, η οποία στη συνέχεια οργανώνει την εσωτερική περαιτέρω διακίνηση των εν λόγω δεδομένων σε άλλες υπηρεσίες του δημοσίου.
Πως σχολιάζετε τη στάση της κυβέρνησης και τα κάθε λογής pass που ανακοινώνονται; Αποτελούν λύση ή «ασπιρίνη» σε βαριά ασθενή;
Δεν θεωρώ ότι τα διάφορα «pass» κάνουν ουσιαστική δουλειά στην αντιμετώπιση της ακρίβειας. Πόσο μάλλον, όταν το βασικό κριτήριο για να τα λάβει κάποιος είναι το φορολογητέο εισόδημα έως 15.000,00 ευρώ περίπου και δεδομένου ότι το μέγεθος της φοροδιαφυγής είναι μεγάλο στις κατηγορίες των εισοδημάτων αυτών – σύμφωνα με το υπουργείο οικονομικών, τα λαμβάνουν πολίτες που δεν πληρούν πραγματικά το βασικό κριτήριο του εισοδήματος.
Είμαι υπέρ της υιοθέτησης πιο οριζόντιων μέτρων, όπως η μείωση του φόρου κατανάλωσης και ΦΠΑ στα καύσιμα, μείωση των συντελεστών ΦΠΑ σε βασικά είδη διατροφής, μείωση του κόστους της ενέργειας και μείωση του κόστους δανεισμού.
Σήμερα έχουμε από τα πιο ακριβά καύσιμα στην Ευρώπη, συγκεκριμένα βρισκόμαστε στην 4η θέση και ανταγωνιζόμαστε χώρες με ανώτερο βιοτικό επίπεδο και μισθούς, όπως η Ολλανδία, η Ιταλία, η Φιλανδία και αυτό δεν οφείλεται στην χρηματιστηριακή τιμή της αγοράς, αλλά κυρίως στον φόρο κατανάλωσης και τον ΦΠΑ που πληρώνει με την έκδοση της απόδειξης ο καταναλωτής, η οποία αυξάνει το τελικό κόστος κατά 65% περίπου. Όπως και στα είδη βασικής διατροφής, στα οποία ο συντελεστής ΦΠΑ ενώ στη γειτονική μας Ιταλία ανέρχεται σε 4%, στην Ελλάδα ανέρχεται σε 13%, κάποια δε από αυτά (κομπόστες, μαρμελάδες, σάλτσες, μέλι κ.α.) από το 2015 έως το 2019 είχαν φτάσει σε συντελεστή 24%. Ένα άλλο δυσανάλογο κόστος, που επιβαρύνονται οι Έλληνες δανειολήπτες έναντι των υπολοίπων Ευρωπαίων, είναι το κόστος δανεισμού. Στην Ελλάδα το επιτόκιο ενός εξασφαλισμένου επιχειρηματικού δανείου ανέρχεται 7,5%, ενώ στην Γερμανία το επιτόκιο αντίστοιχου δανείου δεν ξεπερνάει το 5,5%, αντίθετα τα επιτόκια καταθέσεων στην Ελλάδα είναι από τα πιο χαμηλά στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ως άνθρωπος της αγοράς ποια η εκτίμησή σας για το μέλλον της τοπικής οικονομίας, όταν το διεθνές περιβάλλον «φωνάζει» ύφεση;
Όταν βλέπεις τη Γερμανία, την τέταρτη οικονομική δύναμη παγκοσμίως να γράφει ζημιές στον ισολογισμό της και οι τζίροι των επιχειρήσεων της να υπολείπονται 20% με 30% σε σχέση με το προηγούμενο έτος, τα συναισθήματα της αγωνίας και της αβεβαιότητας για το μέλλον της οικονομίας του τόπου μας γίνονται όλο και πιο έντονα. Η ύφεση αυτή οφείλεται τόσο στο ενεργειακό κόστος όσο και στα μακροοικονομικά μέτρα που έχουν πάρει οι παγκόσμιες τράπεζες ανεβάζοντας τα βασικά επιτόκια, προκειμένου να τιθασεύσουν τον πληθωρισμό, τα οποία έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης και επομένως τη μείωση των τζίρων των επιχειρήσεων. Άρα, πρόκειται για μια αναμενόμενη ύφεση σε οικονομίες που «τρέχανε» με γοργούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Θεωρώ ότι θα υπάρξουν βραχυπρόθεσμα αρνητικές συνέπειες μικρής κλίμακας στην οικονομία μας από την ύφεση στο διεθνές περιβάλλον και κυρίως θα επηρεαστούν οι εξαγωγικές και οι τουριστικές επιχειρήσεις. Μακροπρόθεσμα όμως δεν εκτιμώ ότι θα έχουμε ιδιαίτερο πρόβλημα. Ήδη οι ρυθμοί ανάπτυξης μας είναι ανοδικοί σε ποσοστό 2,5% για το 2023 και οι προβλέψεις για το 2024 είναι αντίστοιχες, σε αντίθεση με τον μέσο όρο της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που κυμαίνονται σε 0,5% περίπου. Το βλέπουμε και από τις διαρκείς αναβαθμίσεις που δέχεται την τελευταία εβδομάδα η Ελληνική Οικονομία από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης.
Γιατί θέτετε εκ νέου υποψηφιότητα στις εκλογές; Ποιο το προσωπικό σας όραμα για τη νέα περίοδο;
Ένας από τους στόχους μου της προηγούμενης τετραετίας ήταν να φέρουμε τον κλάδο των λογιστών πιο κοντά στο Οικονομικό Επιμελητήριο. Πρόκειται για έναν από τους βασικούς κλάδους του Επιμελητηρίου, στον οποίον ανήκω κι εγώ, που στηρίζει οικονομικά τον φορέα μας με τις εισφορές που πληρώνει, προκειμένου να ανανεωθεί η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Ενώ τα προηγούμενα χρόνια ο συγκεκριμένος κλάδος είχε απομακρυνθεί αρκετά από το Επιμελητήριο για διάφορους λόγους, καταφέραμε την τετραετία αυτή να καθίσουμε πολλές φορές στο ίδιο τραπέζι με τους Λογιστικούς Συλλόγους της Θεσσαλίας, προκειμένου να συζητήσουμε τα προβλήματα του κλάδου και να βρούμε από κοινού λύσεις γι’ αυτά. Ενεργοποιήθηκε ο κώδικας δεοντολογίας, επιβάλλοντας ποινές σε παραβάτες λογιστές, πιέσαμε όλοι μαζί την κυβέρνηση προκειμένου να νομοθετήσει την ασθένεια του λογιστή. Ήδη στα συμβούλια μας το 80% των θεμάτων αφορούν τον κλάδο των λογιστών φοροτεχνικών. Στόχος μου λοιπόν, αν οι συνάδελφοι μου κάνουν την τιμή να με εκλέξουν, είναι να διατηρηθεί αυτή η σχέση με τον πιο βασικό κλάδο του Επιμελητηρίου και να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις να γίνει το ίδιο και με τους υπόλοιπους κλάδους, των εφοριακών, των μελετητών, των τραπεζικών, των καθηγητών, των εσωτερικών ελεγκτών, των ορκωτών ελεγκτών, των αναλυτών. Να περάσουμε το μήνυμα σε όλους αυτούς του οικονομολόγους πόσο σημαντικό είναι το επάγγελμα τους σε όποια ειδικότητα και να ανήκουν, προκειμένου να μπορέσει να λειτουργήσει το σύνολο της οικονομίας και ότι οι ίδιοι αποτελούν το πιο βασικό γρανάζι της μηχανής, προκειμένου να λειτουργήσει σωστά. Το όραμα μου – το λέει και το προεκλογικό μας σύνθημα – είναι να κάνουμε το Οικονομικό Επιμελητήριο ακόμη πιο δυνατό, όπως αρμόζει στα μέλη του.