Της Ειρήνης Παπουτσή
ΦΩΤΟ: Δ. Καστανάρας // LarissaPress
Ίσως μόνο… παραφράζοντας την «Παράγκα» του Διονύση Σαββόπουλου θα μπορούσε να αποτυπώσει κανείς την εικόνα που παρουσιάζουν στην πλειοψηφία τους τα ερασιτεχνικά γήπεδα ποδοσφαίρου της Λάρισας, με δεκάδες σωματεία να καλούνται να αθληθούν κάτω από απαράδεκτες συνθήκες, σε γήπεδα – χωράφια, με αγωνιστικούς χώρους γεμάτους λακκούβες, σκουριασμένα τέρματα, κατεστραμμένους βοηθητικούς χώρους και τουλάχιστον προβληματικές υποδομές.
Γήπεδα ακατάλληλα, αφρόντιστα, με διαλυμένες εισόδους, γεμάτα λασπόνερα και αγωνιστικούς χώρους – παγίδες, που κοστίζουν σε τραυματισμούς και διαλυμένα γόνατα, κατέγραψε ο φακός της LarissaPress στα γήπεδα του Αλκαζάρ, ενώ πρόσφατη είναι η ανακοίνωση λαρισινού συλλόγου που μετρά ήδη τον τρίτο κατά σειρά σοβαρό τραυματισμό αθλητή του κατά τη διάρκεια αγώνα πρωταθλήματος της Α’ ΕΠΣΛ, λόγω των κάκιστων συνθηκών που μόλις περιγράψαμε.
«Πυλώνες» του αθλητισμού κατά τα άλλα τα σωματεία του νομού, που καλούνται να διατηρήσουν όχι μόνο αναμμένη τη φλόγα του ερασιτέχνη, μα και του «αιμοδότη» των επαγγελματικών ομάδων, την ώρα που Ενώσεις όπως αυτή της Λάρισας έχουν να καμαρώνουν – και δικαίως – σε δύσκολους καιρούς, για τη δύναμή τους.
Καλά τα ευχολόγια και οι υποσχέσεις μα ακόμη καλύτερα τα έργα, οπότε ο λόγος στην ΕΠΣΛ, που καλείται να εμφανιστεί σαφώς πιο διεκδικητική προκειμένου να αλλάξει το τοπίο στα γήπεδα του νομού, αλλά και στον Δήμο Λαρισαίων, που θα πρέπει επίσης να δει άμεσα το ζήτημα που απασχολεί εκατοντάδες αθλητές που μετέχουν κάθε Σαββατοκύριακο στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα της Ένωσης.
Ίσως μια αναμόχλευση του θέματος που αφορά στη δημιουργία Ενωσιακού γηπέδου δε θα έβλαπτε. Άλλωστε προηγούμενο άλλων Ενώσεων υπάρχει, σχετικά ευρωπαϊκά προγράμματα πολύ πιθανόν. Οπότε…