Του Ηλία Σκυλλάκου
Απομόνωση, μοναξιά, αδιέξοδα, απελπισία, αλλά και ελάχιστες «χαραμάδες» ελπίδας είναι κάποια από τα καθημερινά φαινόμενα που βιώνουν οι κρατούμενοι στις φυλακές της Λάρισας, όπως και όλοι οι κρατούμενοι των φυλακών της χώρας.
Είναι προφανές άλλωστε, πως οι κρατούμενοι δεν έχουν και πολλές επιλογές στην καθημερινότητα τους, ώστε να μπορέσουν να δημιουργήσουν και πολύ περισσότερο να σχεδιάσουν το μέλλον τους με κριτήριο την μόρφωση και την γνώση.
Θα μπορούσε κάποιος να πει βέβαια πως αυτό είναι μια πολυτέλεια. Και όμως δεν είναι, γιατί δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί πως αποτελεί αυτονόητη ανάγκη του σωφρονιστικού συστήματος στην Ελλάδα να πάρει επιτέλους σάρκα και ο οστά η σκέψη του Ουγκώ που έλεγε ότι «εκεί που ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή».
Άλλωστε η μόρφωση είναι ένα σπουδαίο εργαλείο που μπορεί να δώσει σε κάποιον κρατούμενο τη δύναμη να ξεφύγει από τον φαύλο κύκλο της εσωστρέφειας που τον βάζει αντικειμενικά ο εγκλεισμός της φυλακής. Παράλληλα είναι και μια επιλογή, που όταν την αρπάξει κάποιος μπορεί υπό προϋποθέσεις να του προσφέρει μια κάποια επαγγελματική πορεία μετά την αποφυλάκιση του.
Έτσι λοιπόν συνέβη και με τον Μουσταφά τον Πλάμεν και τον Σταύρο. Τους τρεις έγκλειστους των φυλακών Λάρισας και μαθητές του 2ου Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας οι οποίοι υπερπήδησαν τις δυσκολίες, έδωσαν απολυτήριες και πανελλαδικές εξετάσεις και πέρασαν σε Πανεπιστημιακές σχολές διαβάζοντας μόνοι στο θάλαμό τους και έχοντας την υποστήριξη μόνο των εκπαιδευτών του ΣΔΕ.
Οι δύο, (ο Μουσταφά και ο Πλάμεν), μετά την φοίτηση τους στη Γ΄Τάξη του Εσπερινού Λυκείου Λάρισας πέτυχαν να εισαχθούν στο Τμήμα Χρηματοικονομικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στο Τμήμα Ψηφιακών Μέσων και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Παράλληλα ο Σταύρος ο οποίος έγραψε μόνο Πανελλαδικές εξετάσεις πέρασε στο Μαθηματικό της Σάμου.
Αυτές οι περιπτώσεις των ανθρώπων είναι λοιπόν ορισμένα παραδείγματα, όπως εξήγησε στη LarissaPress.gr, ο διευθυντής του 2ου ΣΔΕ των φυλακών Λάρισας Γιώργος Τράντας, που αποδεικνύουν την δύναμη της ψυχής που μπορεί να έχει κάποιος άνθρωπος που θέλει να αλλάξει την ζωή του. Ο κ. Τράντας παράλληλα επισήμανε ότι τέτοιες περιπτώσεις ανθρώπων επιβεβαιώνουν την ανάγκη και το πάγιο αίτημα που υπάρχει από τους ανθρώπους των ΣΔΕ να ιδρυθεί και να λειτουργήσει επιτέλους ένα κανονικό σχολείο μέσα στις φυλακές ώστε να μην αναγκάζονται όσοι κρατούμενοι επιθυμούν να εγγραφούν σε κάποιο απομακρυσμένο σχολείο εκτός των φυλακών.
Τέλος ο κ. Τράντας τόνισε ότι είναι σημαντικό να γίνει κάτι τέτοιο καθώς η επιλογή αυτή θα δώσει περισσότερα κίνητρα στους κρατούμενους, αφού η ύπαρξη ενός σχολείου μέσα στις φυλακές θα ήταν αρκετά ελκυστική εξέλιξη.
Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι χθες, οι τρεις αυτοί κρατούμενοι και επίσημα πλέον είναι φοιτητές των σχολών τους καθώς προχώρησαν μαζί με τους εκπαιδευτές τους σε ηλεκτρονική εγγραφή στα Τμήματα που πέρασαν, χαράσσοντας ένα νέο δρόμο στη ζωή τους γεμάτο ελπίδα.