Πέντε χρόνια πέρασαν από την άνοδο του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Τυπικά βέβαια γιατί η νοοτροπία που ανέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτη δύναμη κυριαρχούσε στην Ελλάδα τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση και μετά. Πέντε χρόνια από τότε που το θυμικό κέρδισε το μυαλό. Από τότε που ψηφίσατε αυτούς που θα καταργούσαν τον ΕΝΦΙΑ, θα έσκιζαν τα μνημόνια, θα βαρούσαν το νταούλι και οι αγορές θα χόρευαν. Πέντε χρόνια από το «δηλαδή πόσο χειρότερα μπορεί να πάνε τα πράγματα;». Πέντε χρόνια από το «δηλαδή οι προηγούμενοι ήταν καλύτεροι;». Πέντε χρόνια από την ημέρα που ξεκίνησε η μπλόφα, ο έρπης, η 17ωρη διαπραγμάτευση, η ξεφτίλα, η ζημία των 100 δις.
Πρώτη φορά είδα λαό να γιορτάζει μετά χορών και οινοπνεύματος ζημία 100 δις. Τι να πρωτοειπωθεί για το πρώτο εξάμηνο ΣΥΡΙΖΑ. Θυμάμαι Φεβρουάριο προς Μάρτιο του 2015 τον Τσίπρα να έχει 82% αποδοχή. 82%! Και να είμαι ίσως ο μόνος που έγραφα εναντίον του στη Λάρισα. Τον θυμάμαι να μιλάει αγγλικά στον Clinton και να μη μπορώ να δω ολόκληρο το βίντεο γιατί ντρεπόμουν που με εκπροσωπούσε. Τον θυμάμαι να κοιτάει τα ταβάνια σε κάθε συνάντηση με ηγέτες άλλων κρατών. Τον θυμάμαι να κάνει το Μαξίμου μπαρ για να γιορτάσει τον πρώτο χρόνο στην κυβέρνηση. Μου έμοιαζε με τους μπολσεβίκους όταν κατέλαβαν τα ανάκτορα. Θυμάμαι το δημοψήφισμα, τα capital controls, τις τράπεζες που θα άνοιγαν σε 3 μέρες. Θυμάμαι τα ψέμματα, το «πανεπιστήμιο Φλωρεντίας», τους χαμένους φακέλους, τον Κουφοντίνα να παίρνει κάθε τρεις και λίγο άδεια από τις φυλακές, τη γελοιότητα της ζωής μας επί ΣΥΡΙΖΑ. Α ναι, θυμάμαι και τις Πρέσπες. Τους «φασίστες» των συλλαλητηρίων. Θυμάμαι πολύ καθαρά πως όποιος δεν είναι με την άποψη της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ είναι «φασίστας». Όλοι πλην όσων χρειάζονταν για να συμπληρώσουν τον αριθμό 151 και να κυβερνήσουν. Ξεφτίλες.
Τα έχω πει 100 φορές και σε κατ ιδίαν συζητήσεις και σε άρθρα. Ο τρόπος που οι του ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνονται την αριστερά είναι ο εξής: Αγώνας μέχρι τελικής πτώσεως για την εξουσία δίχως κανέναν απολύτως ηθικό φραγμό. Αυτούς εκλέξατε το 2015. Αυτούς ψηφίσατε, με αυτούς πανηγυρίσατε, αυτοί σας βόλεψαν, αυτούς πιστεύετε. Αυτοί, κι εσείς που τους υπηρετείτε, είναι ο κύριος λόγος που η χώρα δεν μπορεί να κόψει τα δεσμά και να φύγει τρέχοντας μπροστά. Χρόνια σας πολλά.