Της Ειρήνης Παπουτσή
Ήταν άνοιξη του 1975 όταν η Άννα Βαγενά άνοιγε την κουβέντα, προτείνοντας στον Κώστα Τσιάνο και τον Γιώργο Ζιάκα, όλοι τους Λαρισαίοι που δούλευαν επί χρόνια στην Αθήνα, τη δημιουργία ενός περιφερειακού θεάτρου, στη γενέτειρά τους, τη Λάρισα.
Έτσι, τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς, το καταστατικό της Θεσσαλικής Πνευματικής Πορείας κατατίθεται στο Πρωτοδικείο και το πρώτο Περιφερειακό Θέατρο στην Ελλάδα είναι πια γεγονός, ενώ ανάμεσα στα 152 ιδρυτικά μέλη φιγουράρουν ονόματα όπως αυτό του Μάνου Χατζηδάκι, του Ιάκωβου Καμπανέλλη, της Δήμητρας Γαλάνη, του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, μα και πολλών Λαρισαίων, που με την παρουσία τους εκφράζανε τη βούληση και την προσπάθεια μιας πόλης και μιας περιοχής.
Το ημερολόγιο έδειχνε 26 Δεκεμβρίου 1975, όταν το «Θεσσαλικό» ξεκινούσε το ταξίδι του, με την παράσταση Η αυλή των θαυμάτων, του Ιάκωβου Καμπανέλλη, να ανεβαίνει στην σκηνή του Δημοτικού Ωδείου Λάρισας, σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου, σκηνικά – κοστούμια Γιώργου Ζιάκα και μουσική επιμέλεια του Λουκιανού Κηλαηδόνη.
Συνολικά 22 πόλεις και χωριά «γύρισε» εκείνη η πρώτη παράσταση, μετρώντας 17.500 θεατές στις 84 παραστάσεις που δόθηκαν, ενώ τον θίασο αποτελούσαν οι: Νένα Μεντή, Κατερίνα Καραβία, Γιώργος Ακριτίδης, Κώστας Τσιάνος, Αλίκη Αλεξανδράκη, Δήμητρα Σταμπουλίδου, Μαρία Μίχα, Γιώργος Ζωγράφος, Μιχάλης Μπογιαρίδης, Άννα Βαγενά, Νίκος Χαραλάμπους, Μάνος Μπαλλής, Σεραφείμ Ντίνας και Βαγγέλης Πετανίτης.

«Χωρίς καμία επιχορήγηση του κράτους ή του Δήμου, για οκτώ χρόνια όργωσε κυριολεκτικά τον Θεσσαλικό κάμπο και σκαρφάλωσε στα πιο απομακρυσμένα ορεινά χωριά», ανασύρουμε την περιγραφή από το αρχείο του Θεσσαλικού Θεάτρου, που φέτος γιόρτασε τα 50 χρόνια του με την παράσταση Ο Μισάνθρωπος, του Μολιέρου, με τους συντελεστές της να σβήνουν τα εορταστικά κεράκια επί σκηνής, υπό τα χειροκροτήματα του κοινού, με την ευχή «να τα χιλιάσει».
«Πενήντα χρόνια Θεσσαλικό Θέατρο. Μόνο ο πολιτισμός θα μας σώσει», ήταν το περιεκτικό σχόλιο του αγαπημένου ηθοποιού και πρωταγωνιστή της παράστασης, Γεράσιμου Γεννατά. Τί να προσθέσει κανείς;
























