Σε ένα διεθνές περιβάλλον όπου οι πόλεμοι και οι εντάσεις θέτουν τις κοινότητες σε δοκιμασία, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η ενότητα στο πλαίσιο της διαφορετικότητας, τόνισε στο ετήσιο μήνυμά του για τα Χριστούγεννα, ο Βασιλιάς Κάρολος της Βρετανίας.
«Μέσα από την πλειάδα των κοινοτήτων μας, μπορούμε να βρούμε τη δύναμη να διασφαλίσουμε ότι το σωστό θα επικρατήσει επί του λάθους», είπε στο τέταρτο ετήσιο μήνυμά του από την ανάρρησή του στον θρόνο.
«Καθώς συναντώ ανθρώπους από διαφορετικές θρησκείες, βρίσκω εξαιρετικά ενθαρρυντικό να ακούω πόσα πολλά έχουμε κοινά, μια κοινή λαχτάρα για ειρήνη και έναν βαθύ σεβασμό για το όλον της ζωής».
Ο βασιλιάς Κάρολος μίλησε για το «ταξίδι» και την σημασία της έκφρασης καλοσύνης προς τους ανθρώπους που μετακινούνται, την ώρα που η μετανάστευση αποτελεί πηγή έντονης ανησυχίας στο Ηνωμένο Βασίλειο και τον κόσμο.
Το μήνυμά του μεταδόθηκε από το Αβαείο του Ουέστμινστερ, όπου οι στέφονται οι άγγλοι μονάρχες από το 1066 και την στέψη του Γουλιέλμου του Κατακτητή. Έρχεται στο τέλος μιας χρονιάς που σημαδεύτηκε από εντάσεις για την βασιλική οικογένεια.
Ακολούθησε η εμφάνιση ουκρανικού χορωδιακού συνόλου ντυμένου με τις παραδοσιακές ουκρανικές κεντημένες μπλούζες «βισιβάνκα» και την Χορωδία της Βασιλικής Όπερας του Λονδίνου.
Ο Κάρολος έχει εκφράσει επανειλημμένα την υποστήριξή του προς την Ουκρανία και έχει φιλοξενήσει τον πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι στο Κάστρο του Ουίνδσορ τρεις φορές μόνο το 2025, πιο πρόσφατα τον Οκτώβριο. Έχει επανειλημμένα μιλήσει για παγκόσμιες κρίσεις, εκφράζοντας ανησυχία για τη σύγκρουση Ισραήλ-Γάζας και θλίψη για την βία κατά των εβραϊκών κοινοτήτων.
Στο εορταστικό του μήνυμα για τα Χριστούγεννα – μια παράδοση που χρονολογείται από το 1932 – ο βασιλιάς Κάρολος εξήρε τους βετεράνους του στρατού και τους εργαζόμενους σε ανθρωπιστικούς θεσμούς για το θάρρος τους στις δύσκολες καταστάσεις λέγοντας ότι του δίνουν ελπίδα.
Σε μια ομιλία πλούσια σε αναφορές στην βιβλική ιστορία των Χριστουγέννων αναφέρθηκε επίσης στην επίσημη επίσκεψή του στο Βατικανό τον Οκτώβριο, όταν μαζί με τον πάπα Λέοντα προσευχήθηκαν από κοινού, στην πρώτη κοινή προσευχή ενός βρετανού μονάρχη με τον προκαθήμενο της καθολικής εκκλησίας από το 1534 και την απόσχιση της Αγγλίας.
