Λέγεται ότι την ώρα της στέψης των Ρωμαίων αυτοκρατόρων –ή κατά άλλους όταν ο Καίσαρας εισερχόταν θριαμβευτής σε μια κατακτημένη πόλη– υπήρχε πάντα ένας σκλάβος πίσω τους που τους ψιθύριζε τη φράση «memento mori» (σε ελεύθερη μετάφραση «θυμήσου ότι κάποια στιγμή θα πεθάνεις»), με σκοπό να τους υπενθυμίζει τη θνητότητά τους και να τους αποτρέπει από το να είναι άδικοι και αλαζόνες.
Και στον πρωταθλητισμό, όταν κάποιος αθλητής κατακτά τις κορυφές, ειδικά σε δημοφιλή σπορ όπως το μπάσκετ και μάλιστα στο ΝΒΑ, τότε τίθεται σε δοκιμασία το αξιακό σύστημά του, καθώς οι προκλήσεις όχι μόνο πολλαπλασιάζονται (μαζί με τα εκατομμύρια), αλλά μοιάζουν αμείλικτες.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ένας άνθρωπος που έχει εξελιχθεί παραδειγματικά σε όλους τους ρόλους του: ως πατέρας, αδελφός, γιος, συμπαίκτης και παγκόσμιο είδωλο. Μέχρι σήμερα αντιμετωπίζει –σχεδόν πάντα– ψύχραιμα την πίεση, απ’ όπου κι αν αυτή προέρχεται. Δεν δείχνει αλαζόνας, προτάσσει το ήθος και τις αξίες του, έστω κι αν πολλές φορές παρεκτρέπεται.
Μπαίνοντας πια στο 32ο έτος της ηλικίας του κι έχοντας διαγράψει μια παραμυθένια προσωπική και αθλητική πορεία, αποφάσισε να στρέψει το βλέμμα του –πιο αποφασιστικά αυτή τη φορά– μακριά από το Μιλγουόκι.
Από αμούστακο, αδύνατο παιδί των 205 εκατοστών το 2013, όταν και διέβη τον Ρουβίκωνα, εξελίχθηκε σε ένα θαύμα της φύσης, βάζοντας πάνω του ακόμη έξι εκατοστά ύψους και μια ασύλληπτη μυϊκή μάζα. Εμαθε τον αμερικανικό τρόπο ζωής, έμαθε και στους Αμερικανούς τη ζωή του.
Το 2023 είχε πει ότι δεν υπάρχει αποτυχία γι’ αυτόν, αλλά εξέλιξη. Και ο Γιάννης δεν σταματάει ποτέ να εξελίσσεται. Με την πολυετή εμπειρία και τις παραστάσεις του, πλέον, θεωρεί ότι ήρθε η ώρα να αλλάξει σελίδα. Ή μήπως όχι;
Το χρονικό
Το καλοκαίρι οι Μπακς άφησαν τον Λίλαρντ και χρησιμοποίησαν μέρος των χρημάτων για να υπογράψουν με τον Τέρνερ. Επίσης, απέκτησαν δύο γκαρντ: τον Ράιαν Ρόλινς και τον Κόουλ Aντονι. Κάθε παίκτης κι ένας ρόλος, όμως όλα λειτουργούν μόνο με τον Αντετοκούνμπο. Oταν βρίσκεται στο παρκέ, οι Μπακς έχουν μία από τις καλύτερες επιθέσεις της λίγκας. Oταν βγαίνει, είναι κάκιστοι. Αυτό φυσικά δεν συμβαίνει μόνο στους Μπακς.
Οι Νάγκετς αγκομαχούν χωρίς τον Γιόκιτς, ο ΛεΜπρόν για δεκαετίες ήταν μια ομάδα μόνος του. Αλλά η περίπτωση του Γιάννη μοιάζει διαφορετική: υπάρχει μια μοναξιά γύρω του που δεν μπορεί (ή δεν θέλει) να αποτινάξει.
Πίεση στο Μιλγουόκι – Ο Γιάννης αναζητεί συνέπεια, πλάνο τίτλου και ανθρώπους γύρω του που να του ταιριάζουν. Η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το αν οι Μπακς μπορούν –και θέλουν– να κάνουν ό,τι χρειάζεται για να τον κρατήσουν (ικανοποιημένο).
Με τη λήξη του αγώνα απέναντι στους Πέισερς στην Ιντιάνα, βλέποντας τους συμπαίκτες του να κρέμονται πάνω του μετά το buzzer-beater, κοιτώντας στο κενό, σχεδόν αδιάφορος, με τα δάχτυλα στα χείλη να καλεί το κοινό που αποδοκίμαζε να σωπάσει, ο Γιάννης έμοιαζε ξανά με έναν άνθρωπο μόνο.
Ο Ελληνας σταρ βρίσκεται και πάλι στο επίκεντρο μιας από τις πιο καυτές ιστορίες του ΝΒΑ, όχι τόσο για ό,τι κάνει στο παρκέ, αλλά για το πώς ο ίδιος, η ομάδα του και η κοινή γνώμη διαχειρίζονται μια πιθανή αλλαγή στην καριέρα του. Οι Μπακς εισέρχονται σε φάση αναπροσαρμογής.
Η φετινή σεζόν έχει δείξει ότι η ομάδα δεν είναι ανταγωνιστική για τον τίτλο, ενώ τραυματισμοί, αμφιλεγόμενες επιλογές στο ρόστερ και αγωνιστική αστάθεια έχουν δημιουργήσει αβεβαιότητα και γκρίνια. Σε αυτό το κλίμα, τα Μέσα και οι αναλυτές επιχειρούν να απαντήσουν σε ένα κρίσιμο ερώτημα: Πόσο αντέχει ο Γιάννης να παίζει σε μια ομάδα που δείχνει να μη χτίζει πραγματικά γύρω του ένα σαφές πλάνο πρωταθλητισμού; Ουσιαστικά, η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το αν οι Μπακς μπορούν –και θέλουν– να κάνουν ό,τι χρειάζεται για να τον κρατήσουν (ικανοποιημένο).
Από τις αρχές της προηγούμενης σεζόν, που ξεκίνησε μια μίνι κρίση στους Μπακς και εντάθηκε μέσα στον χρόνο, η αίσθηση ότι τα «ελάφια» προτιμούν βραχυπρόθεσμες λύσεις παρά βαθιές τομές ήταν διάχυτη στο Μιλγουόκι. Τοπικά ρεπορτάζ περιγράφουν μια συσσώρευση «πίεσης» στον Γιάννη – όχι τόσο σαν ξαφνική ρήξη βέβαια, αλλά σαν ένα χρονικό σημείο όπου η ανοχή του βρίσκεται στο ναδίρ.
Αυτή η «πίεση» έγινε πιο ορατή στους φιλάθλους και στα Μέσα όταν άρχισαν να κυκλοφορούν οι πρώτες φήμες ανταλλαγής και οι συζητήσεις του καλοκαιριού μεταξύ ομάδων.
Οι δύο δρόμοι
Τα σενάρια, πλέον, κινούνται σε δύο άξονες. Ο πρώτος «λέει» ότι οι Μπακς δεν θα κάνουν απλώς μικροδιορθώσεις: αν αποφασίσουν ότι δεν μπορούν να συγκροτήσουν ένα ανταγωνιστικό ρόστερ γύρω του, είναι πιθανόν να μπουν σε διαδικασία ριζικής ανασυγκρότησης, που θα περιλαμβάνει ανταλλαγές πολλών παικτών και ανταλλαγή σημαντικών assets. Το δεύτερο σενάριο λέει ότι η ομάδα θα επιχειρήσει να σβήσει τη φωτιά με στοχευμένες κινήσεις και ένα διετές πλάνο που θα πείσει τον Γιάννη να παραμείνει. Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης, βέβαια, αναφέρουν ότι ο παίκτης έχει ισχυρό λόγο σε οποιοδήποτε deal, κάτι που κάνει και την παραμικρή ανταλλαγή ιδιαίτερα πολύπλοκη.
Οι Νικς εμφανίζονται ως «κλειδί» στην υπόθεση: το Μανχάταν, η αγορά, αλλά και το ειδικό «βάρος» της ομάδας της Ανατολής βρίσκονται στα «θέλω» του Γιάννη, ο οποίος πρόσφατα αγόρασε ένα σύγχρονο πολυώροφο κτίριο κατοικιών στο Μπρούκλιν, αξίας περίπου 13 εκατ. ευρώ, με ό,τι συνεπάγεται αυτή η κίνηση. Ωστόσο, οι νομικοί και λογιστικοί περιορισμοί, αλλά και οι τρέχουσες δαπάνες σε ανταλλαγές, καθιστούν μια midseason κίνηση εξαιρετικά δύσκολη. Οι Λέικερς έχουν το brand και τον μαγνήτη του Λος Aντζελες, αλλά κι εκεί το ζήτημα είναι η «αποθήκη» συμβολαίων, ο προσανατολισμός της ομάδας και αν μπορούν να στήσουν ένα οικονομικό παζλ χωρίς να ξεγυμνωθούν.
Η μαζική διαγραφή περιεχομένου των Μπακς στα social media του Γιάννη, σε πρώτη ανάγνωση ερμηνεύθηκε ως σημάδι δυσαρέσκειας. Ωστόσο, insiders και αξιόπιστες πηγές έχουν επισημάνει ότι οι κινήσεις στα social δεν αντικατοπτρίζουν πάντα αποφάσεις περί μεταγραφών.
Ο Γιάννης είναι σαφές ότι θέλει συνέπεια, πλάνο τίτλου και ανθρώπους γύρω του που να του ταιριάζουν σε χαρακτήρα και αγωνιστικό ρόλο. Η σταθερότητα –οικογενειακή και επαγγελματική– είναι κρίσιμη γι’ αυτόν: προτιμά να είναι σε μέρος όπου αισθάνεται ότι η ομάδα έχει όραμα για το επόμενο βήμα, χωρίς να του ζητούνται συμβιβασμοί στο παιχνίδι του. Επαγγελματικά θέλει συνεργάτες που μπορούν να του δώσουν αξιόπιστη υποστήριξη (ντουέτο-συμπαίκτες, κορυφαίοι ρόλοι στη ρακέτα, shooters) και οργανωτική κουλτούρα που στοχεύει το πρωτάθλημα – όχι απλώς τα playoffs. Κάτι που οι Μπακς είναι δύσκολο να του προσφέρουν αυτή τη στιγμή.
