Σε δήλωση υποστήριξης προχώρησε η Ευαγγελία Λιακούλη, Τομεάρχης Δικαιοσύνης, Θεσμών & Διαφάνειας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και βουλευτής Λάρισας, με αφορμή σχετική ανακοίνωση της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων Μαθητών Δήμου Λάρισας, υπογραμμίζοντας τα εξής:
«Η ανακοίνωση της Ένωσης Γονέων και Κηδεμόνων Μαθητών Δήμου Λάρισας αποτυπώνει με τον πιο ωμό τρόπο μια εκπαιδευτική πραγματικότητα που έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της απλής δυσλειτουργίας και έχει εισέλθει στην περιοχή του απόλυτου εκτροχιασμού. Έφτασε Δεκέμβριος και τα σχολεία της Λάρισας εξακολουθούν να λειτουργούν με σοβαρές ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς, σε παράλληλη στήριξη, σε ειδικότητες, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις οι μαθητές αναγκάζονται να συμμετέχουν σε …κληρώσεις για να παρακολουθήσουν ξένη γλώσσα (!). Η εικόνα αυτή δεν καταγράφει μεμονωμένες ανεπάρκειες, αλλά εκπέμπει μια συνολική, συστημική, διαρκή και αδικαιολόγητη υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου.
Παράλληλα, τα ζητήματα σχολικής στέγης στη Λάρισα λαμβάνουν διαστάσεις κρίσης. Γερασμένες εγκαταστάσεις χωρίς αντισεισμική και αντιπυρική πιστοποίηση, αίθουσες σε κοντέινερ ή πρώην αποθήκες, υπόγεια που μετατρέπονται σε αίθουσες διδασκαλίας, κτιριακές φθορές, υγρασίες και βλάβες συνθέτουν ένα περιβάλλον που δεν ανταποκρίνεται ούτε στο ελάχιστο στις ανάγκες της σύγχρονης εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η κατάσταση αυτή δεν αφορά απλώς “τεχνικά προβλήματα’’, αλλά συνιστά βαθιά παιδαγωγική υποβάθμιση που υπονομεύει το κύρος του δημόσιου σχολείου και την ασφάλεια των παιδιών.
Επιπλέον, η συζήτηση για την κατάργηση σχολείων όπως το 28ο Νηπιαγωγείο, το 4ο Δημοτικό και το 12ο Γυμνάσιο δημιουργεί εύλογη ανησυχία και αντίδραση στην τοπική κοινωνία. Η λογική που θέλει το σχολείο της γειτονιάς να ‘’θυσιάζεται’’ στο όνομα ενός υποτιθέμενου “εξορθολογισμού’’ αγνοεί πλήρως τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών και τις παιδαγωγικές αρχές της μικρής σχολικής μονάδας, οδηγώντας τα …’‘άτυχα σχολεία’’ σε μια πραγματικότητα με υπερπληθή τμήματα και σε μία εκπαιδευτική καθημερινότητα που πλήττει προφανώς τους πιο ευάλωτους μαθητές και τις οικογένειές τους.
Η, δε, απαίτηση της Ένωσης Γονέων για μόνιμους διορισμούς, για ανώτατο όριο 15 μαθητών στο Νηπιαγωγείο και στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού και 20 στις υπόλοιπες, για ασφαλείς και
σύγχρονες σχολικές υποδομές και για πλήρη κάλυψη των λειτουργικών αναγκών από τον κρατικό προϋπολογισμό δεν αποτελούν κάποια “μαξιμαλιστική’’ διεκδίκηση, αλλά το ελάχιστο που οφείλει η Πολιτεία να διασφαλίσει, εν έτει 2025.
Η τοπική κοινωνία της Λάρισας έχει κάθε λόγο να βρίσκεται “στα κάγκελα’’, αφού η εκπαίδευση των παιδιών της δεν μπορεί να συνεχίσει να εξαρτάται από “μπαλώματα’’, διοικητικές ‘’αλχημείες’’ και παρωχημένες ψευδοτεχνοκρατικές αντιλήψεις περί κόστους, σαν να αφορά τη διαχείριση κάποιας “ανώνυμης επιχείρησης’’.
Σε αυτό το πλαίσιο, η κινητοποίηση του γονεϊκού κινήματος της Λάρισας δεν είναι μια ακόμη διαμαρτυρία, αλλά μια ηχηρή προειδοποίηση. Και αυτή δεν είναι άλλη από το ότι το δημόσιο σχολείο δεν τίθεται υπό διαπραγμάτευση, δεν “χαρίζεται’’ ούτε επιτρέπεται να συρρικνωθεί. Η Λάρισα διεκδικεί δημόσια σχολεία αντάξια του 21ου αιώνα, γιατί δεν αποτελούν “πολυτέλεια’’, αλλά ανελαστική ανάγκη ΟΛΩΝ των μαθητών και των μαθητριών της πόλης μας…».
