Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, η Ευαγγελία Λιακούλη, Τομεάρχης Δικαιοσύνης, Θεσμών & Διαφάνειας του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής και βουλευτής Λάρισας, επισημαίνει τα εξής:
«Η αναπηρία δεν αφορά μόνο τον ‘’Άλλο’’, αντιθέτως μας αφορά όλους και όλες, χωρίς καμία εξαίρεση.
Και αυτό γιατί, η ζωή πολλές φορές ανατρέπεται απρόβλεπτα, απόμια ασθένεια, ένα ατύχημα, μια απλή επιπλοκή που αρκούν, αλλά και φυσιολογικά απολύτως μεγαλώνοντας και γεράζοντας, για να αλλάξει οριστικά η καθημερινότητά μας και η μονοδιάστατη ‘’οπτική’’ μας για τον κόσμο.
Με όλους αυτούς τους τρόπους, ο καθένας και η καθεμία από εμάς έρχεται αντιμέτωπος με διάφορες μορφές αδυναμίας που απαιτούν φροντίδα, στήριξη, σεβασμό και πραγματική ισότητα.
Παρότι τα δικαιώματα των ανθρώπων με αναπηρίες είναι συνταγματικά κατοχυρωμένα, η εφαρμογή τους παραμένει ζητούμενο.
Αν εξετάσουμε τη ζωή γύρω μας με τα μάτια ενός συμπολίτη μας με αναπηρία, βλέπουμε πόσο δύσκολο είναι να κινηθεί, να εργαστεί ή να συμμετέχει στις γενικότερες κοινωνικές δραστηριότητες.
Από τις υποδομές των πόλεών μας μέχρι τις υπηρεσίες και τους χώρους πολιτισμού, η προσβασιμότητα συχνά παραμένει από την πλευρά της Πολιτείας μια ημιτελής ‘’υπόσχεση’’…
Ένα οργανωμένο κράτος, ωστόσο, οφείλει να υιοθετήσει επιτέλους οριζόντιες, σταθερές και αποτελεσματικές πολιτικές για την αναπηρία – πολιτικές που δεν θα καθυστερούν, που δεν θα μένουν στο επίπεδο της καλής πρόθεσης, αλλά θα ανταποκρίνονται σταθερά στα δίκαια αιτήματα της ΕΣΑμεΑ για αυτονομία, ανεξάρτητη διαβίωση και ουσιαστική κοινωνική ένταξη.
Ειδικά στη Λάρισα παρατηρούμε πως παρά τις σημαντικές προσπάθειες των συλλόγων και των κοινωνικών φορέων, οι ελλείψεις παραμένουν μεγάλες:
– εκτός του κέντρου, οι συνοικίες της πόλης είναι αποκλεισμένες από την προσβασιμότητα των ανάπηρων
– κεντρικές υποδομές μας, χωρίς πρόνοια για πρόσβαση ανάπηρων συμπολιτών
– δομές υγείας χωρίς επαρκή αναβατόρια ή ειδικούς θαλάμους και εξοπλισμό,
– ιατρικά ραντεβού που καθυστερούν υπερβολικά,
– έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού για άτομα με νοητικές ή αναπτυξιακές δυσκολίες,
– μέσα μεταφοράς χωρίς τις απαραίτητες ράμπες και υποδομές,
– δημόσια κτίρια και πολιτιστικοί χώροι που εξακολουθούν να μην είναι προσβάσιμοι,
– κεντρικοί χώροι της πόλης χωρίς βασικές υποδομές, όπως ειδικές τουαλέτες για ΑμεΑ.
Ακόμη και το Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας, παρότι κινήθηκε προς σωστή κατεύθυνση και ήδη τα προηγούμενα χρόνια έκανε σημαντικές παρεμβάσεις στο κέντρο της πόλης, έχει δρόμο μπροστά του για να καλύψει την πόλη και τις συνοικίες της, στις στοιχειώδεις και ουσιαστικές ανάγκες της Κοινωνίας των Πολιτών και να διασφαλίσει ένα πραγματικά προσβάσιμο αστικό περιβάλλον.
Τα ζητήματα αυτά, ωστόσο, δεν είναι ‘’προαιρετικά’, ούτε στηρίζονται στην …‘’καλή θέληση’’ υλοποίησης από πλευράς των αρμοδίων φορέων.
Αποτελούν στοιχειώδεις υποχρεώσεις μιας κοινωνίας που θέλει και να θεωρείται και να είναι , δίκαιη και πολιτισμένη.
Απαιτείται οργανωμένο σχέδιο έργων, Υποδομών και δράσεων, απαιτείται οδικός χάρτης με προτεραιοποίηση και σαφές χρονοδιάγραμμα.
Οι Άνθρωποι με αναπηρία δεν είναι μια ‘’ειδική’’ ομάδα: είναι οι γονείς μας, τα παιδιά μας, οι φίλοι μας — κι εν δυνάμει εμείς οι ίδιοι, ανά πάσα στιγμή.
Γι’ αυτό και η σημερινή ημέρα δεν είναι μια απλή υπενθύμιση, αλλά ένα κάλεσμα δράσης.
Μια ημέρα ‘’αφύπνισης’’, προκειμένου να δημιουργήσουμε όλοι μαζί έναν κόσμο όπου η αξιοπρέπεια, η αυτονομία και η ισότιμη συμμετοχή δεν θα αποτελούν μόνιμη διεκδίκηση, αλλά σταθερό δεδομένο.
Έναν κόσμο χωρίς αποκλεισμούς, έναν κόσμο όπου κανείς και καμιά στην πόλη και στη χώρα, δεν θα μένει μόνος /η.
#Κανείς_Μόνος».
