Της Ειρήνης Παπουτσή
Μια αλλιώτικη βιτρίνα κεντρίζει τα βλέμματα των περαστικών στο κέντρο της Λάρισας, θίγοντας με έναν πρωτότυπο τρόπο ένα τεράστιο ζήτημα, αυτό της σχολικής διαρροής.
Πέντε μαθητές, πέντε φωνές που μοιράζονται τη δική τους ιστορία, πέντε άδειες καρέκλες και πέντε διαφορετικοί λόγοι σχολικής διαρροής «ζωντανεύουν» μέσα από ηχεία και αναδεικνύονται μέσα από τη δράση, με τους Λαρισαίους να κοντοστέκονται στην πρόσοψη του ισογείου του Aegean College, επί της Ρούσβελτ 35, πριν συνεχίσουν τον δρόμο τους.
«Άραγε τί μπορεί να σε κάνει να σταθείς μπρος σε μια τέτοια εικαστική εγκατάσταση και τελικά ποιος ο συμβολισμός του έργου;», αναρωτηθήκαμε, με τη LarissaPress να «σκαλίζει» δημοσιογραφικά την παρέμβαση, εντοπίζοντας την… απάντηση στο 2ο ΣΔΕ.
«Φτώχεια, αποκλεισμός, διαφορετικότητα ή ακόμη και η ανάγκη να μεγαλώσεις πιο γρήγορα από ό,τι σου αναλογεί. Είναι λόγοι που κάνουν παιδιά να αφήνουν τη θέση που τους ανήκει… Η σχολική διαρροή δεν είναι αριθμοί σε έναν πίνακα. Είναι ζωές που ξεκίνησαν μέσα σε μια τάξη αλλά κάπου στην πορεία βρέθηκαν έξω α’ αυτήν», αναφέρεται σε “banner” που συνοδεύει την εικαστική παρέμβαση, η οποία θα παραμείνει στον χώρο μέχρι και τις 2 Δεκεμβρίου 2025.
Το project, που δημιουργήθηκε με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων λειτουργίας του 2ου Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ) Λάρισας, του πρώτου σχολείου ενηλίκων που λειτούργησε σε κατάστημα κράτησης στη χώρα μας, προκαλεί όχι μόνο σχόλια μα και προβληματισμούς θίγοντας το θέμα.
Και αν με ρωτάτε, δεν κραυγάζει μόνο για τη σχολική διαρροή μα ταυτόχρονα αναδεικνύει την ανάγκη για μια δεύτερη ευκαιρία στη μάθηση, ώστε οι μαθητές που εγκατέλειψαν να μπορέσουν να ξαναβρούν τη θέση τους στην εκπαίδευση.
Όταν από το 2004 έως σήμερα εκατοντάδες εκπαιδευόμενοι του 2ου ΣΔΕ Λάρισας βρήκαν μέσα από τη γνώση το νόημα της προσπάθειας, της δημιουργίας και της ζωής, η πίστη πως η εκπαίδευση ανοίγει δρόμους ακόμη κι εκεί όπου όλα μοιάζουν «κλειστά» και «τελειωμένα» προφανώς και ενισχύεται. Συνεπώς πίστη και περιθώρια υπάρχουν. Θέληση και στήριξη από πλευράς των αρμοδίων;
Και κάτι τελευταίο. Όπως και να’ χει και πριν αποφασίσετε για τις μοίρες τέτοιων προγραμμάτων και σχολείων περάστε από τη Ρούσβελτ, σταθείτε και ακούστε. Ο Ντριτάν, ο Κώστας, ο Γιάννης, ο Μαριγκλέν, ο Βασίλης αγωνίζονται. Αγωνίζονται και περιμένουν…
ΦΩΤΟ: Θ. Μπιάλας // LarissaPress
