Σε ανακοίνωση της ΛΑΣΥ Θεσσαλίας αναφέρονται τα εξής σχετικά με τη μονάδα LNG στον Παγασητικό και στην Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία:
“Η συμφωνία της κυβέρνησης της Ν.Δ με την κυβέρνηση της Ουκρανίας, για εφοδιασμό της Ουκρανίας με Αμερικανικό LNG, μέσω της Ελλάδας από τον επόμενο μήνα, έφερε πιο έντονα στο προσκήνιο το θέμα της εγκατάστασης στον Παγασητικό κόλπο, πλωτής εξέδρας-σταθμού αποθήκευσης – αεριοποίησης 170.000 τόνων υγροποιημένου αερίου από τις ΗΠΑ, που θα μεταφορτώνεται από υγραεριοφόρα πλοία, από την εταιρεία MEDITERRANEAN GAS Α.Ε, σε σύμπραξη με την ExxonMobil.
Οι δηλώσεις της σημερινής και της προηγούμενης περιφερειακής αρχής Θεσσαλίας ότι δεν συμφωνούν με την εγκατάσταση μονάδας LNG στον Παγασητικό, είναι υποκριτική, με δεδομένο ότι συμφωνούν με την στρατηγική της Ε.Ε. που υλοποιεί η κυβέρνηση της Ν.Δ, όπως και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, στη βάση της οποίας η χώρα μας μετατρέπεται σε κόμβο μεταφοράς υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) ενισχύοντας την εμπλοκή της στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
Ανταγωνισμούς που οδηγούν και σε πολέμους σαν κι αυτούς στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή, με τεράστιους κινδύνους για το λαό μας, σε συνδυασμό με το ότι η Μαγνησία και η Λάρισα, όπως και όλη η χώρα, έχουν μετατραπεί σε μια τεράστια στρατιωτική βάση των ΗΠΑ, που αποτελούν στόχο επιθέσεων στο πλαίσιο της σύγκρουσης των ιμπεριαλιστών.
Η κυβέρνηση θεωρεί την εγκατάσταση αυτού του σταθμού LNC στον Παγασητικό κόλπο, κρίκο μιας ευρύτερης αλυσίδας, του λεγόμενου Κάθετου Ενεργειακού Διαδρόμου, με στόχο τη μείωση των εισαγωγών ρωσικού καυσίμου, προσφέροντας «εναλλακτικές» διαδρομές. Διαδρομές που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ, γιατί εξυπηρετούν τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς και τα συμφέροντα των αμερικανικών μονοπωλίων, απέναντι σ’ αυτά της Ρωσίας και της Κίνας, διαφοροποιώντας τις πηγές ενέργειας σε όλη τη Ν/Α Ευρώπη. Επιπλέον αυτή η επένδυση είχε «αγκαλιαστεί» εξ’ αρχής από την Δημοτική Αρχή Βόλου.
Η πλωτή εξέδρα σταθμού αποθήκευσης 170.000 κ. μ. υγροποιημένου φυσικού αερίου, προβλέπεται να εγκατασταθεί στα Β/Δ παράλια του Παγασητικού, σε απόσταση (ευθεία) 7,5 Km νότια του λιμανιού του Βόλου και 9 km ανατολικά της Ν. Αγχιάλου, στο παράκτιο μέτωπο μεταξύ των οικισμών Κριθαριά και Άγιος Στέφανος (Σωρός), σε μια απόσταση 1.600 μέτρων από την Κριθαριά και 770 μέτρων από τον Οικοδομικό Συνεταιρισμό Δημοσίων Υπαλλήλων στον «Σωρό». Δηλαδή δίπλα σε περιοχές με μεγάλο αριθμό κατοικιών, σχολείων και τόπων δουλειάς.
Αυτό δημιουργεί σοβαρότατο κίνδυνο μεγάλου ατυχήματος και θέμα ασφάλειας όλης της περιοχής, αφού μπορεί να μετατραπεί κυριολεκτικά σε «πυριτιδαποθήκη», με τραγικές συνέπειες σε ανθρώπινες ζωές, υλικές καταστροφές και στο περιβάλλον. Αυτός ο κίνδυνος αυξάνεται και από την πιθανότητα να γίνει η περιοχή στόχος στο πλαίσιο της κλιμάκωσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου και όπως αναφέρεται και στη μελέτη ασφάλειας ότι σε περίπτωση τρομοκρατικού χτυπήματος υπάρχει το σενάριο της ρήξης όλων των δεξαμενών, χωρίς όμως να αναλύεται αυτό το σενάριο.
Στην ιστορία διαχείρισης του υγροποιημένου φυσικού αερίου παγκοσμίως, έχουν καταγραφεί πολλά δυστυχήματα εξαιτίας πυρκαγιών, εκρήξεων, προσκρούσεων, αστοχίας στην κατασκευή δεξαμενών και του συστήματος μετάγγισης. Και η συγκεκριμένη εγκατάσταση εντάσσεται στις εγκαταστάσεις ανώτερης βαθμίδας επικινδυνότητας σύμφωνα με την οδηγία Seveso III (KYA 172058/2016).
Στα σενάρια ατυχημάτων που περιέχονται και στη μελέτη Ασφάλειας της εν λόγω εγκατάστασης, αποκαλύπτεται ότι για ορισμένα σενάρια κατοικημένες περιοχές, δρόμοι μεταφοράς, διάφορες δραστηριότητες κλπ., βρίσκονται εντός των ζωνών επικινδυνότητας, ακόμη και εντός της ζώνης Ι που είναι υψηλής επικινδυνότητας.
Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το ζήτημα της έναρξης ενός ατυχήματος από ένα φυσικό φαινόμενο όπως ο σεισμός. Η Ελλάδα είναι η πιο σεισμογενής χώρα της Ευρώπης και η περιοχή της Μαγνησίας είναι τέτοια, αφού υπάρχει το ενεργό ρήγμα της Νέας Αγχιάλου, που έδωσε τον καταστροφικό σεισμό του 1980.
Για τους κινδύνους ατυχημάτων, το κυβερνητικό επιχείρημα είναι ότι υπάρχουν κανονισμοί. Η ύπαρξη κανονισμών ασφαλείας όμως, δεν διασφαλίζει την προστασία κατοίκων και περιβάλλοντος. Από την πείρα μας γνωρίζουμε τι συμβαίνει στην πράξη σε σχέση με την εφαρμογή κανονισμών. Ο κάθε ιδιοκτήτης εγκατάστασης ή άλλης δραστηριότητας, δρα με κριτήριο την επίπτωση που θα έχουν τα όποια μέτρα προστασίας στα κέρδη του και όχι με κριτήριο την ασφάλεια, δηλ. την αποφυγή των κινδύνων και την πρόληψη στην πηγή τους.
Η πείρα μας όλα αυτά τα χρόνια με διακυβέρνηση από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, έχει δείξει ότι για την προστασία της υγείας και ασφάλειας εργαζομένων και κατοίκων, της προστασίας του περιβάλλοντος, ο κρατικός έλεγχος είναι υποτυπώδης.
Για την αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων, στην καλύτερη περίπτωση υπάρχουν κάποια σχέδια στα χαρτιά, στην πράξη όμως δεν έχουν δοκιμαστεί, δεν υπάρχει κατάλληλη εκπαίδευση, ο αναγκαίος εξοπλισμός ασφάλειας και το προσωπικό έκτακτης ανάγκης, δεν υπάρχουν μαζικές οδοί διαφυγής του πληθυσμού.
Μια τέτοια επένδυση πέρα από τον κίνδυνο ατυχήματος και των επιπτώσεων στους ανθρώπους, θα έχει επιπτώσεις και στο περιβάλλον.
Για την αέρια ρύπανση κάνουν κάποιες εκτιμήσεις με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα και βγάζουν ότι δεν ξεπερνιόνται τα όρια που θέτει η νομοθεσία. Πέραν από το πλήθος αβεβαιοτήτων που δεν επιτρέπει αυτοί οι υπολογισμοί να γενικεύονται, τα ίδια τα αποτελέσματά τους δείχνουν κάποια επιβάρυνση που αν πάρουμε υπόψη και τις πολλές πηγές ρύπανσης του Βόλου, είναι σημαντική.
Για τις διαρροές μεθανίου δε λένε κουβέντα. Όμως από την διεθνή εμπειρία, υπάρχουν διαρροές κατά τη διάρκεια σχετικών δραστηριοτήτων ειδικά από τα πλοία. Και επειδή συνεχώς γίνεται λόγος για την λεγομένη «κλιματική αλλαγή», το μεθάνιο αναφέρεται ως πολύ ισχυρότερος κλιματικός ρύπος από το διοξείδιο του άνθρακα και συμβάλλει επίσης στο σχηματισμό όζοντος, που προκαλεί σοβαρά προβλήματα υγείας.
Επιπτώσεις θα υπάρξουν και στην αλιεία και στον τουρισμό, λόγω της επίδρασης των σχετικών δραστηριοτήτων στους υδρόβιους οργανισμούς και την ιχθυοπανίδα. Η άντληση μεγάλων ποσοτήτων θαλασσινού νερού, η απόρριψη στη θάλασσα τεράστιων ποσοτήτων νερού με διαφορετική θερμοκρασία, η χρήση χημικών, τα ηχητικά ρεύματα κατά την κατασκευή εγκαταστάσεων, η αύξηση συνολικά της δραστηριότητας, είναι παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά το θαλάσσιο περιβάλλον.
Πρέπει να είναι καθαρό ότι αυτή η επένδυση και γενικότερα οι αντιλαϊκοί και επικίνδυνοι ενεργειακοί σχεδιασμοί, που φέρουν την σφραγίδα των κυβερνήσεων της Ν.Δ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, δεν αφορούν τα συμφέροντα του λαού του Βόλου και της χώρας μας, όπως έχει αποδείξει η πολιτική της απελευθέρωσης και ιδιωτικοποίησης της ενέργειας, αλλά αποκλειστικά τα συμφέροντα μεγάλων ξένων και ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων, όπως και μιας χούφτας Ελλήνων εφοπλιστών που έχουν μεγάλο αριθμό πλοίων μεταφοράς LNG.
Για όλους αυτούς τους λόγους η Λαϊκή Συσπείρωση Θεσσαλίας, είναι αντίθετη στην εγκατάσταση μονάδας LNG στον Παγασητικό και στην εφαρμογή της στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας που μετατρέπει τη χώρα μας σε ενεργειακό κόμβο προς όφελος των μονοπωλίων, σε βάρος του λαού.
Οι εργατοϋπάλληλοι, οι αυτοαπασχολούμενοι και οι βιοπαλαιστές αγρότες, θα συνεχίσουν να πληρώνουν πανάκριβα την ενέργεια (φυσικό αέριο, ρεύμα και καύσιμα), να βυθίζονται σε μεγαλύτερη ενεργειακή φτώχεια, με μισθούς και συντάξεις πείνας, με τιμές παραγωγού στα αγροτικά προϊόντα, που δεν καλύπτουν ούτε το υπέρογκο κόστος παραγωγής.
Ο λαός της Μαγνησίας, με την κλιμάκωση του αγώνα που έχει ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό, δεν πρέπει να επιτρέψει την εγκατάσταση του σταθμού υγροποιημένου αερίου σε οποιοδήποτε σημείο του Παγασητικού κόλπου”.
