Σε νέα ερώτηση προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, κ. Κ. Τσιάρα, προχώρησε η Ευαγγελία Λιακούλη, Τομεάρχης Δικαιοσύνης, Θεσμών & Διαφάνειας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και βουλευτής Λάρισας, σε σχέση με την ανάγκη επανεξέτασης των αποζημιώσεων για φερτά υλικά στις καλλιέργειες βιομηχανικού ροδάκινου της περιοχής της Φαλάνης, μετά τις πλημμύρες του ‘’Daniel’’.
Όπως επισημαίνει η βουλευτής Λάρισας στο κείμενο της ερώτησής της:
«Επανέρχομαι με την παρούσα μου, σε συνέχεια της υπ. Αριθμ. 8051 και από 8 Αυγούστου 2025 ερώτησής μου και σε σχέση με υπουργική απόφαση 208982/2025 που αφορά τις αποζημιώσεις των αγροτών για ζημιές από φερτά υλικά, οι οποίες προκλήθηκαν από τις πλημμύρες του Σεπτεμβρίου 2023, ειδικά αυτή τη φορά για τις δενδροκαλλιέργειες βιομηχανικού ροδάκινου της περιοχής της Φαλάνης και των γύρω οικισμών (Βρυότοπος, Ροδιά) και λοιπές εκτάσεις πλησίον του Πηνειού.
Όπως καλά γνωρίζουν οι υπηρεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, οι πλημμύρες του 2023 μετέφεραν τεράστιες ποσότητες φερτών υλικών -λάσπη, κορμούς δένδρων και διάφορα απορρίμματα- που κάλυψαν μεγάλο αριθμό καλλιεργειών, προκαλώντας σοβαρές απώλειες στην παραγωγή βιομηχανικού ροδάκινου.
Παρά την πρόσφατη καταβολή αποζημιώσεων για τα φερτά υλικά, έχει ωστόσο δημιουργηθεί έντονη δυσαρέσκεια μεταξύ των παραγωγών, καθώς σημαντικός αριθμός εξ αυτών δεν έλαβε καμία οικονομική ενίσχυση.
Το πρόβλημα, οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι παραγωγοί δεν είχαν δηλώσει στο ΟΣΔΕ 2024 τα πληγέντα αγροτεμάχια με τον ειδικό κωδικό για φερτά υλικά -όχι από αμέλεια, αλλά λόγω αντικειμενικών συνθηκών.
Συγκεκριμένα αυτό συνέβη:
α) για λόγους πλημμελούς ενημέρωσης, αφού πολλοί παραγωγοί δεν είχαν επαρκή πληροφόρηση από τα ΚΥΔ, σχετικά με τη διαδικασία δήλωσης των πληγεισών εκτάσεων, με αποτέλεσμα αρκετοί απ’ αυτούς να υποβάλουν τις σχετικές δηλώσεις, πριν δοθούν σαφείς οδηγίες.
β) για λόγους ανασύστασης των καλλιεργειών, αφού αγρότες που αναγκάστηκαν να ξεριζώσουν και να επαναφυτεύσουν τα δένδρα τους λόγω ολοκληρωτικής ζημιάς, δεν μπορούσαν τυπικά να δηλώσουν ‘’ακαλλιέργεια’’ στο ΟΣΔΕ, παρότι είχαν επιβαρυνθεί με τα έξοδα αποκατάστασης.
γ) για λόγους συμμετοχής σε προγράμματα, αφού παραγωγοί ενταγμένοι σε δράσεις όπως ‘’Νέοι Αγρότες’’ ή άλλα αγροπεριβαλλοντικά προγράμματα θα έχαναν τα δικαιώματα και τις ενισχύσεις τους, αν δήλωναν «ακαλλιέργεια».
Ειδικά στο πλαίσιο που θέτουν τα παραπάνω και σε σχέση με τις αποζημιώσεις για τα φερτά υλικά, έχουν δημιουργηθεί παραγωγοί ‘’δύο ταχυτήτων’’, δηλαδή αγρότες που εγκατέλειψαν προσωρινά τις καλλιέργειές τους και αποζημιώθηκαν και άλλοι που μετά τα πλημμυρικά φαινόμενα έσπευσαν να καθαρίσουν τα χωράφια τους με δικά τους μέσα και έξοδα, προκειμένου να τα επαναφέρουν γρήγορα σε παραγωγική κατάσταση, αλλά τελικά έμειναν χωρίς καμία αποζημίωση.
Τα δε στοιχεία του Αγροτικού Συνεταιρισμού Φαλάνης επιβεβαιώνουν τη συνεχιζόμενη μείωση της παραγωγής βιομηχανικού ροδάκινου, γεγονός που αντικατοπτρίζει την πραγματική ζημιά που προκλήθηκε στις καλλιέργειες της περιοχής:
* Το 2022 (προ Daniel) παραδόθηκαν 7.522.118 κιλά,
* το 2023 (έτος πλημμύρας) παραδόθηκαν 5.144.462 κιλά,
* το 2024 παραδόθηκαν 4.646.098 κιλά,
* ενώ το 2025 οι ποσότητες έχουν μειωθεί έτι περαιτέρω σε μόλις 3.782.148 κιλά (!)».
«Κατόπιν τούτων και δεδομένου ότι η απώλεια παραγωγής των ανωτέρω καλλιεργητών, βάσει των στοιχείων, είναι υπαρκτή και αποδεδειγμένη, ακόμη κι αν δεν αποτυπώθηκε πλήρως στις δηλώσεις ΟΣΔΕ, αλλά και επειδή η διασφάλιση ίσης μεταχείρισης και δίκαιης αποζημίωσης όλων των πληγέντων παραγωγών είναι κρίσιμη για την επιβίωση του αγροτικού εισοδήματος στη Θεσσαλία και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγροτών προς την Πολιτεία», η Ευαγγελία Λιακούλη ρωτά τον Κώστα Τσιάρα για το αν προτίθεται το Υπουργείο να επανεξετάσει τις περιπτώσεις παραγωγών που αποδεδειγμένα επλήγησαν από τα φερτά υλικά, αλλά δεν αποζημιώθηκαν λόγω τυπικών λαθών ή παραλείψεων στις δηλώσεις ΟΣΔΕ, για όλους τους ανωτέρω λόγους.
Τέλος, τον ρωτά αν υπάρχει πρόθεση να δοθεί η δυνατότητα υποβολής συμπληρωματικών δηλώσεων ή άλλης μορφής διορθωτικής αίτησης, ώστε να αποκατασταθεί η άνιση μεταχείριση μεταξύ των δενδροκαλλιεργητών της ίδιας περιοχής, αλλά και προκειμένου τελικά να αποζημιωθούν οι εναπομείναντες πληγέντες παραγωγοί.
