Την εγγραφή έντεκα νέων στοιχείων στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας, εφαρμόζοντας τη Σύμβαση για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO, 2003), ανακοίνωσε πρόσφατα το υπουργείο Πολιτισμού και ανάμεσά τους δύο από την περιοχή της Θεσσαλίας.
Πρόκειται για την αγγειοπλαστική παράδοση της οικογένειας Ανετόπουλου, στο Μαλάκι Βόλου, όπως και την καλλιέργεια και επεξεργασία του Σκοπελίτικου δαμάσκηνου Αζάν, ενώ τη σύνταξη και την επεξεργασία των στοιχείων ανέλαβε η Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού, εγκρίθηκαν δε από το Συμβούλιο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, με τη συμμετοχή των κοινοτήτων και των φορέων που φέρουν αυτή τη ζώσα κληρονομιά.
Πιο αναλυτικά, σχετικά με την αγγειοπλαστική παράδοση της οικογένειας Ανετόπουλου, αναδεικνύεται η λαϊκή τέχνη της αγγειοπλαστικής όπως αναπτύχθηκε στην περιοχή του Βόλου από τα τέλη του 19ου αιώνα έως σήμερα, μέσα από τέσσερις γενιές αγγειοπλαστών της ίδιας οικογένειας (οικογένεια Ανετόπουλου). Δίνεται έμφαση στην ιστορική τους διαδρομή, τη σχέση τους με την πόλη του Βόλου, τη διαδικασία παραγωγής, τις τεχνικές, τα υλικά αντικείμενα (κεραμικά) και τις χρήσεις τους, καθώς και τη σύγχρονη παραγωγή και δράση του Βαγγέλη Ανετόπουλου και των παιδιών του Στέλιου και Αθηνάς.
Σχετικά με την καλλιέργεια και η επεξεργασία του δαμάσκηνου Αζάν στην Σκόπελο επισημαίνεται ότι το μαύρο δαμάσκηνο Αζάν, πήρε την ονομασία του από την πόλη της Γαλλίας AGEN απ’ όπου και προήλθε για να εμφυτευτεί στην Σκοπελίτικη Γη, να μπολιαστεί και να δημιουργήσει τον ευεργετικό καρπό. Καρπός χυμώδης και γλυκός, αφυδατώνεται σε ξυλόφουρνους προσφέροντας ευεργετικές ιδιότητες στον ανθρώπινο οργανισμό.
Οι Σκοπελίτες την περίοδο του καλοκαιριού, συγκεντρώνονταν στις εξοχικές τους κατοικίες τα λεγόμενα «καλύβια» για να συλλέξουν και να ψήσουν τα Σκοπελίτικα μαύρα δαμάσκηνα, τα οποία πωλούσαν σε πολύ καλές τιμές. Η παραγωγή του δαμάσκηνου διαμόρφωσε τον κοινωνικό, πολιτιστικό και οικονομικό βίο της γεωργικής κοινότητας. Η καλλιέργεια του Σκοπελίτικου δαμάσκηνου μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά ενώ καλλιεργείται αδιάκοπα με τον παραδοσιακό τρόπο από την εμφάνισή του και συνιστά σημαντικό στοιχείο βιώσιμης ανάπτυξης.
«Η εγγραφή των έντεκα νέων στοιχείων αναδεικνύει την πολιτιστική πολυφωνία των ελληνικών κοινοτήτων, που διατρέχουν όλη την Επικράτεια της πατρίδας μας, ενδυναμώνοντας τη συλλογική μνήμη, την ιστορική συνέχεια και την πολιτισμική βιωσιμότητα. Κάθε στοιχείο άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς αποτελεί πολύτιμο φορέα ταυτότητας, εμπειρίας και δημιουργικής έκφρασης, συνδέοντας το παρελθόν με το παρόν και ταυτόχρονα διαμορφώνοντας το μέλλον. Η άυλη πολιτιστική κληρονομιά είναι ζωντανή, βιωματική και μεταβιβάσιμη, τρόπος ζωής, αντίληψης και συμμετοχής στην κοινότητα…», ανέφερε, μεταξύ άλλων, η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη.
Ε.Π.
ΦΩΤΟ: ΥΠΠΟ
