Η Λαϊκή Συσπείρωση Λάρισας τοποθετείται επί της αρχής θετικά στην κατασκευή και ανέγερση μνημείου αφιερωμένου στη μνήμη των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών στην πόλη μας.
Όπως αναφέρει η σχετική ανακοίνωση της παράταξης:
“Ωστόσο, καθώς πάντα επιδιώκουμε να είμαστε σαφείς, θέλουμε να θέσουμε ορισμένους προβληματισμούς σχετικά τους οποίους και αναλύσαμε κατά την σχετική συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο την 16η Οκτωβρίου 2025.
Ο χαρακτηρισμός διάχυτα ως δυστύχημα που αναφέρεται στην εισήγηση του Δημάρχου καθώς και η ίδια η λογική του κειμένου, πρακτικά συγκαλύπτει και βγάζει από το κάδρο τις πολιτικές αιτίες που προκύπτουν και οδήγησαν σε αυτό που εμείς και το εργατικό λαϊκό κίνημα πανελλαδικά όπως και οι συγγενείς των θυμάτων χαρακτηρίζουν έγκλημα. Δηλαδή εν έτει 2023 δύο τραίνα να κινούνται στην ίδια γραμμή σε αντίθετη κατεύθυνση και να μην υπάρχουν τα συστήματα ασφάλειας για να το αποτρέψουν. Το εισηγητικό κείμενο δηλαδή, βγάζει από το κάδρο:
Την πολιτική απελευθέρωσης των σιδηροδρόμων, λειτουργίας τους με ιδιωτικοοικονομικά – εμπορευματικά κριτήρια και της ιδιωτικοποίησής τους σε βάρος της ασφάλειας και με πολύ υψηλό κόστος.
Τη λειτουργία του σιδηρόδρομου με βασικό κριτήριο την διασφάλιση της κερδοφορίας της Hellenic train, των μεγάλων επιχειρήσεων που ως εργολάβοι αναλαμβάνουν τα διάφορα τμήματα των έργων για το σιδηροδρομικό δίκτυο, καθώς επίσης και τις ανάγκες μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων που εμπλέκονται με την εμπορική σιδηροδρομική δραστηριότητα.
Τη μη προτεραιοποίηση των απαιτούμενων έργων εγκατάστασης και συντήρησης των συστημάτων ασφαλείας στο σιδηροδρομικό δίκτυο. Την ίδια στιγμή που δισεκατομμύρια ευρώ δίνονται για δαπάνες για ΝΑΤΟϊκούς πολεμικούς σχεδιασμούς που μπλέκουν την χώρα μας στις πολεμικές συγκρούσεις στην Μέση Ανατολή και την Ουκρανία.
Την πολιτική της ιδιωτικοποίησης, κατάτμησης των όποιων έργων γίνονται για το σιδηροδρομικό δίκτυο με αποτέλεσμα τις πολύ μεγάλες καθυστερήσεις, την εκτίναξη του κόστους τους, ζητήματα ασυμβατότητας ανάμεσα σε διάφορα έργα μεταξύ τους.
Τις πολιτικές ευθύνες δηλαδή που βαραίνουν πρωτίστως την σημερινή κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, καθώς και των προηγούμενων κυβερνήσεων που φέρουν βαριές ευθύνες για την εφαρμογή της στρατηγικής της ΕΕ για τους σιδηρόδρομους και τις μεταφορές, την λεγόμενη “απελευθέρωση” τους, με όλες τις επιπτώσεις στα ζητήματα ασφάλειας και κόστους που καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι και ο λαός της χώρας μας.
Επιπλέον, για εμάς ως ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΛΑΡΙΣΑΣ στην προσπάθεια να θυμόμαστε για να μην ξαναέχουμε ένα τέτοιο δυστύχημα, και προκειμένου όντως η μνήμη να μην γίνει λήθη, το βασικότερο ζήτημα είναι το τί κάνουμε για αυτό. Την στιγμή που οι απαράδεκτες συνθήκες ασφάλειας στον σιδηρόδρομο δεν έχουν αλλάξει. Να σταθούμε ανάμεσα σε άλλα:
Το παράδειγμα με τον Νίκο Τσακλίδη σιδηροδρομικού εργαζόμενου της Hellenic Train, συγγενής της Αγάπης Τσακλίδη, θύματος του εγκλήματος των Τεμπών, ο οποίος διώκεται γιατί αρνήθηκε να εκτελέσει ενέργεια στην εργασία του, που ήταν παράνομη και επικίνδυνη τόσο για τον ίδιο όσο και για τους επιβάτες.
Ζητήματα ασφάλειας που εγείρονται στην πόλη μας, όπως τα χιλιόμετρα σιδηροδρομικών γραμμών που διασχίζουν την πόλη της Λάρισας, αφύλακτες διαβάσεις κ.α. Ζητήματα που μπορεί να μην είναι της αποκλειστικής δικαιοδοσίας του Δήμου Λαρισαίων που όμως εντοπίζοντας τα ως σοβαρά θέματα οφείλει η Δημοτική Αρχή επιτέλους να διεκδικήσει την υπογειοποίηση των γραμμών όπως και άλλα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας και όχι να επιλέγει να περιορίζεται σε ημίμετρα (πχ ηχοπετάσματα).
Ακόμα, αναφορικά με την «διαπίστωση» της εισήγησης πως το έθνος είναι ενωμένο απέναντι στην τραγωδία, ξεκαθαρίζουμε ξανά πως για μας τέτοιες παλαιοκομματικές, αστικές γενικές διακηρύξεις τίθενται εκ του πονηρού και πάντα για να εξυπηρετήσουν μέσα στην γενίκευση την σκοπιμότητα της συγκάλυψης. Διότι και στο έγκλημα των Τεμπών δεν υπήρχε κάποιο «ενιαίο Έθνος». Καθώς από την μία βρίσκονταν και βρίσκονται τα εκατομμύρια των εργαζομένων, του λαού, της νεολαίας, των φοιτητών, των μαθητών, που οργανώθηκαν μέσα από τους φορείς και τα σωματεία τους, βγήκαν στους δρόμους φωνάζοντας για τις ζωές μας, απέναντι στα κέρδη τους, φωνάζοντας “ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ – ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, το έγκλημα αυτό έχει Ιστορία” και πολλά άλλα, διεκδικώντας τη δικαίωση των θυμάτων, ασφάλεια για τους σιδηρόδρομους και για τη ζωής τους, διεκδικώντας να αποδοθούν όλες οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες.
Ενώ από την άλλη, υπάρχουν όλοι αυτοί που κυβερνούν και κυβέρνησαν και είναι υπεύθυνοι για την πολιτική που εφάρμοσαν και οδήγησαν σε αυτό το έγκλημα. Ενώ συνεχίζουν να εφαρμόζουν την ίδια πολιτική και στους σιδηροδρόμους και αλλού. Ταυτόχρονα έκαναν και κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους ώστε να συγκαλυφθούν οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες που αφορούν πολιτικά και άλλα πρόσωπα. Υπάρχουν αυτοί που είχαν και έχουν απέναντί τους το εχθρό-λαό που αγωνίζεται για το δίκιο του.
Τέλος, ως προς το ίδιο το μνημείο, επαναλαμβάνουμε πως τοποθετούμαστε θετικά στην διαμόρφωσή του, με τις εξής προϋποθέσεις:
Την σύμφωνη γνώμη των συγγενών των θυμάτων.
Το περιεχόμενο του μνημείου να μην αλλοιώνει το περιεχόμενου του αγώνα, τις διεκδικήσεις και τα αιτήματα, των συγγενών των θυμάτων, των εκατομμυρίων του ελληνικού λαού που οργανωμένοι με τα σωματεία και τους συλλόγους τους βγήκαν στους δρόμους του αγώνα. Οι συγγενείς δεν είναι «ικέτες» και η Δικαιοσύνη που απαιτούν δεν είναι αντικείμενο επαιτείας, αλλά συλλογικού και μάχιμου αγώνα με ήθος, ψυχή και κυρίως προσανατολισμό την πυξίδα της πραγματικής ποινικής και πολιτικής τιμωρίας των ενόχων”.
