Της Ειρήνης Παπουτσή
ΦΩΤΟ: Δ. Καστανάρας // LarissaPress
Το κυνήγι ενός κρυμμένου θησαυρού κόστισε τη ζωή ενός 53χρονου άνδρα, που μετά από πολύωρη επιχείρηση ανασύρθηκε τελικά νεκρός από σπήλαιο σε δύσβατη περιοχή μεταξύ Γόννων και Καλλιπεύκης, σε μια υπόθεση που συγκλονίζει το πανελλήνιο, ανοίγοντας μαζί και την κουβέντα για τους χρυσοθήρες και το κυνήγι λιρών, που έφτασε να στοιχίσει τη ζωή ενός ανθρώπου, στέλνοντας ταυτόχρονα στον εισαγγελέα όλους τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση.
Αστικοί μύθοι, μυστικά που δεν είναι λίγες οι φορές που περνούν από γενιά σε γενιά, αδρεναλίνη στα ύψη μα και απόγνωση, ειδικά σε περιόδους οικονομικής κρίσης, είναι αυτά που, κυρίως, οδηγούν ανθρώπους της διπλανής πόρτας να ασχολούνται με τη χρυσοθηρία, με το βουνό των θεών και την ευρύτερη περιοχή να δείχνουν να’ χουν την τιμητική τους.
«Η περίπτωση των Γόννων αποτελεί μόνο την κορυφή του… παγόβουνου, καθώς η Θεσσαλία έχει μπει από χρόνια στον χάρτη, με πολλούς να πραγματοποιούν έρευνες για λίρες ή χρυσό καταφτάνοντας εδώ από πολλές περιοχές της χώρας. Το διαδίκτυο έχει μπει επίσης γερά στο παιχνίδι διακινώντας σχετικές τοποθεσίες και “στίγματα” ακόμη και μέσω δορυφόρων», θα πει στη LarissaPress άνθρωπος που γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις, σημειώνοντας μάλιστα πως η περιοχή αποτελεί αντικείμενο πολύμηνων ερευνών, με καταγραφές μαρτυριών, επισκέψεις σε χωριά και ιστορικές αναδρομές για την τεκμηρίωση των στοιχείων, ενώ σημαντικός αριθμός χρυσοθήρων κινούνται έχοντας εκδώσει νόμιμες άδειες εκσκαφής.
«Η παρουσία των Γερμανών κατακτητών και ο εμφύλιος που ακολούθησε “τάισε” για χρόνια αστικούς μύθους, με κατακτητές και αντάρτες να θρυλείται πως έθαβαν στα χώματα της Θεσσαλίας λίρες και τιμαλφή, ενώ υπάρχουν χάρτες και “μαρκαρισμένα” σημεία που διακινούνται χρόνια τώρα, κεντρίζοντας συνεχώς το ενδιαφέρον των χρυσοθήρων, που σαρώνουν, σπήλαια, ξωκλήσια και πλαγιές, με τις περισσότερες φορές να αποδεικνύεται πως οι πληροφορίες τους δεν ευσταθούσαν», θα πει, σημειώνοντας πως δε λείπουν και εκείνοι που ανατρέχουν σε πηγές για την ανακάλυψη θησαυρών και πεντόλιρων από την περίοδο της τουρκοκρατίας.
«Με άλλα λόγια, τις περισσότερες φορές, άνθρακες ο θησαυρός, μα και ποιος νομίζετε θα παραδεχτεί πως βρήκε κάτι», ολοκληρώνει την σκέψη του, για να μοιραστεί μαζί μας φήμες για γνωστό “ψαχτήρι” που τη δεκαετία του 2000 χάθηκε ξαφνικά και όλοι κατέληξαν πως το… κυνήγι του απέδωσε καρπούς.
«Ξέρετε, δεν είναι όλοι τους τυχοδιώκτες και καιροσκόποι, μη σας πω οι περισσότεροι είναι άνθρωποι του μόχθου και την καθημερινότητας», θα προσθέσει, περιγράφοντας ένα… χόμπι με μακρά ιστορία αλλά και καθόλου αμελητέα κόστη ως προς τον εξοπλισμό που χρειάζεται, με τα λεγόμενά του να επιβεβαιώνει ο Μιχάλης Φωκάς, Λαρισαίος επαγγελματίας που δραστηριοποιείται στην πώληση στρατιωτικών ειδών και ειδών επιβίωσης, διαθέτοντας και ανιχνευτές μετάλλου.
«Οι ανιχνευτές μετάλλου διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: Τους ανιχνευτές χειρός, με μήκος 20 εκ. και χαρακτηριστικό πορτοκαλί χρώμα ώστε να μη χάνονται, των οποίων το κόστος κυμαίνεται μεταξύ 170 – 250 ευρώ και τους ανιχνευτές με βραχίονα, για μεγαλύτερη σάρωση του εδάφους, όπου εδώ τα κόστη εκτοξεύονται, καθώς ένα μηχάνημα μπορεί να κοστίζει από 270 έως και 5.000 ευρώ», περιγράφει, καταγράφοντας ταυτόχρονα και δύο διαφορετικές κατηγορίες ανθρώπων που τους χρησιμοποιούν.
«Στη μία, τη μικρότερη, κατηγορία συμπεριλαμβάνονται επαγγελματίες που χρησιμοποιούν ανιχνευτές για τις εργασίες τους προκειμένου να εντοπίσουν καλώδια και σωληνώσεις σε δρόμους και κτίσματα, ενώ στη δεύτερη, που είναι και η σαφώς μεγαλύτερη, βρίσκουμε τους χρυσοθήρες που αναζητούν λίρες, νομίσματα και τιμαλφή».
Σύμφωνα με τον κ. Φωκά το ενδιαφέρον για την αγορά τέτοιων μηχανημάτων είναι διαρκές, ενώ από την εμπειρία του μας κατέστησε σαφές πως σε περιόδους οικονομικής κρίσης η ζήτηση είναι πολύ πιο αυξημένη.
«Το ενδιαφέρον είναι συνεχές, θα πρέπει ωστόσο να επισημάνουμε πως για τη χρήση τέτοιων μηχανημάτων χρειάζεται ειδική άδεια, η οποία εκδίδεται από την ελληνική Πολιτεία», καταλήγει ο συνομιλητής μας.
