Ελάχιστα λεπτά έχουν περάσει από το ειδικό γκαλά της απονομής μεταλλίων της κωπηλασίας στη Σαγκάη. Ο Στέφανος Ντούσκος φοράει στον λαιμό του το χρυσό μενταγιόν, στα αυτιά του ακόμα ηχεί ο εθνικός μας ύμνος και δεν… προλαβαίνει να δέχεται συγχαρητήρια τηλεφωνήματα και αιτήματα για συνεντεύξεις. Ανάμεσα σε αυτά και το δικό μας. Πριν από λίγες ώρες ο «χρυσός» ολυμπιονίκης της κωπηλασίας έγινε και παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκιφ ελαφρών βαρών. Για όσους γνωρίζουν από αθλητισμό μία πρωτιά στο σκιφ είναι αντίστοιχη με αυτές στα σπριντ. Μάλιστα, όταν αυτή η πρωτιά επιτυγχάνεται σε παγκόσμιο πρωτάθλημα μπορεί να μην έχει την ολυμπιακή αίγλη αλλά, τις περισσότερες φορές, έρχεται δυσκολότερα.
«Μοναδικές στιγμές. Δεν το πιστεύω ότι είμαι παγκόσμιος πρωταθλητής. Και όμως ήρθε. Με επιμονή, υπομονή και σκληρή δουλειά. Είναι πολύ δύσκολο να κατακτήσεις ένα μετάλλιο σε παγκόσμιο. Τα κατάφερα. Ηταν η μοναδική χρονιά που δεν είχα τραυματισμούς και βγήκε η κούρσα. Ισως, τελικά, οι χώρες της Άπω Ανατολής να μου ταιριάζουν. Χρυσό στο Τόκιο, χρυσό στη Σαγκάη», δήλωσε στην ο Στέφανος Ντούσκος στην «Καθημερινή», ελάχιστα λεπτά μετά την απονομή του χρυσού μεταλλίου και με την αδρεναλίνη ακόμα στα ύψη.
Αμέσως μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, ο Στέφανος Ντούσκος, στις δηλώσεις του, αφιέρωσε το μετάλλιο του στους Ελληνες και τους ευχαρίστησε. Όταν τον ρωτήσαμε γιατί ένιωσε την ανάγκη να το κάνει αυτό, απάντησε: «Ξέρω ότι κάποιοι ξυπνούσαν νωρίς το πρωί για να δουν τις κούρσες μας. Για εμένα είναι σημαντικό ο κόσμος να ανταποκρίνεται σε αυτό που κάνω. Πριν λίγη ώρα άκουσα τον Εθνικό μας Υμνο και ανατρίχιασα. Κάθε φορά που ακούω τον Ύμνο μας ανατριχιάζω. Ολοι οι αθλητές για αυτές τις στιγμές ζούμε και αυτές οι στιγμές είναι που μας δίνουν δύναμη να προσπαθούμε παρά τις αντιξοότητες που μπορεί να βρούμε στη διαδρομή μας», τόνισε ο 28χρονος.
Μέχρι τώρα, η 30η Ιουλίου, η ημέρα που κατέκτησε το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στο Τόκιο, ήταν η πιο ευτυχισμένη ημέρα στην αθλητική ζωή του Στέφανου Ντούσκου. Σήμερα, δίπλα σε αυτή, προστέθηκε και η 28η Σεπτεμβρίου. Ο 28χρονος από την εφηβική ηλικία συνέδεσε τη ζωή του με την κωπηλασία. Σα να τον μάγεψε η «νεράιδα» της λίμνης των Ιωαννίνων, εκεί όπου μυήθηκε στο άθλημα. Οι δυσκολίες που συνάντησε όλα αυτά τα χρόνια πολλές. Επεφτε, σηκωνόταν, συνέχιζε. Και… τράβαγε κουπί. Τα χέρια αρχικά μάτωναν. Μετά γέμισαν ρόζους και έπαψαν να ματώνουν. «Οταν άρχισα να ασχολούμαι με το άθλημα ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν πίστευα ότι θα φτάσω τόσο ψηλά. Σε κάθε δυσκολία έκανα υπομονή και, τελικά, ανταμείφθηκαν οι κόποι μου. Η υπομονή, η επιμονή μου, τα δάκρυα μου. Ολα άξιζαν για αυτά που έχω πετύχει».
Ο Στέφανος Ντούσκος θα παραμείνει για λίγες ημέρες στη Σαγκάη καθώς θα πάρει μέρος και σε έναν τοπικό αγώνα που θα διεξαχθεί στο ποτάμι της πόλης. Στη συνέχεια θα ξεκουραστεί και από τη νέα χρονιά θα επιστρέψει στα κοινόβια, τις προετοιμασίες και τους αγώνες. Μπορεί να έχει πετύχει αυτά που δεν φανταζόταν στα πιο τρελά όνειρά του αλλά τα όνειρα για τους δραστήριους ανθρώπους δεν τελειώνουν ποτέ. Και δεν έχει καμία σημασία πόσο… κουπί θα τραβήξουν για να τα πετύχουν. Η «Πόλη των Αγγέλων» έχει αρχίσει να «φλερτάρει» το «χρυσό» παιδί της κωπηλασίας μας. Επόμενος μεγάλος στόχος είναι η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Αντζελες. Και εκεί, ίσως, η… νεράιδα της λίμνης των Ιωαννίνων να σκορπίσει και άλλη… χρυσόσκονη γύρω από τον κωπηλάτη μας. Μία χρυσόσκονη που ο ίδιος θα την… προπληρώσει με χιλιάδες ώρες προπόνηση, με τον ελεύθερο χρόνο του, με πόνους στα χέρια και το κορμί. Αυτή όμως είναι η μαγική συνταγή για την επίτευξη των ονείρων. Ακόμα και των πιο τρελών.
