Το Σάββατο 30 Αυγούστου 2025 συναντήθηκαν στην Κρανιά Ελασσόνας, παλιοί φοιτητές της Λυών της περιόδου από τέλη της δεκαετίας του 70 έως τα μέσα της δεκαετίας του 80, για να τιμήσουν τη μνήμη του Μακαριστού Επισκόπου Κλαυδιουπόλεως (Λυών) Βλάσιο, ο οποίος αναπαύεται στη γενέτειρά του Κρανιά, με τη μεταφορά του σκηνώματός του από τη Λυών, μετά την κοίμησή του το 1985.
Πίσω από το ξωκκλήσι του Αϊ Λιά όπου είναι το μνήμα του, τελέστηκε τρισάγιο και ακολούθησαν ομιλίες από τον ανιψιό του Μακαριστού Βασίλειο Κουτσογιάννη και Παύλο Λάλο ερευνητή τοπικών θεμάτων, παρουσία της ανιψιάς Μαρίας Κατσούρη και των Κρανιωτών Γιώργου Ψύρρα και Κώστα Κατσαβού, που ανταποκριθήκαν με μεγάλη χαρά ώστε να παρέχουν την απαραίτητη οργανωτική συνδρομή.
Μετά το τελετουργικό, ακολούθησε γεύμα σε τοπική ταβέρνα όπου οι περισσότεροι γεύτηκαν το εξαιρετικό τοπικό, κοκκινιστό κατσικάκι, αλλά και πολλά άλλα νοστιμότατα εδέσματα.
Τα δεκαοκτώ άτομα που ήρθαν από διάφορα μέρη της Ελλάδας (όπως Σπάρτη, Ναύπλιο Αθήνα, Έδεσσα κ.α), αλλά και από τη Γαλλία, είχαν την ευκαιρία να ξανασυναντηθούν, μετά από πολλά χρόνια (ορισμένοι πάνω από σαράντα) και να θυμηθούν όμορφες και μη στιγμές που πέρασαν μαζί στη Γαλλία.
Κυρίως, όμως να ξαναθυμηθούν το ανθρωπιστικό και όχι μόνο έργο του Βλάσιου, του Έλληνα Ιεράρχη της Λυών.
Ο Μητροπολίτης Βλάσιος ήταν μια σημαντική εκκλησιαστική προσωπικότητα και επιτέλεσε ένα σπουδαίο ανθρωπιστικό ρόλο, τόσο στο επίπεδο της Ελληνικής και γενικότερα ορθόδοξης παροικίας, όσο και στους Έλληνες και Ελληνίδες φοιτητές/τριες, προσφέροντας αρωγή σε άτομα που είχαν ανάγκη.
Προσφέρθηκε κατ’επανάληψη να αναλάβει την ευθύνη του εγγυητή, ώστε να μπορέσουν οι φοιτητές να εξασφαλίσουν στέγη, βοηθώντας ταυτόχρονα κάθε άτομο που είχε δυσκολίες να αποκτήσει πρόσβαση στην κοινωνική κατοικία. Ήταν πρόσχαρης, προσηνής, απλός και κοινωνικότατος, πάντα διαθέσιμος να ακούσει και να βοηθήσει.
Οι παλιοί φοιτητές της Λυών, που διατηρούν ευχάριστες θετικές εικόνες από τον άξιο ανθρωπιστή ιεράρχη, θα συνεχίζουν να τον έχουν στη μνήμη τους και πρόκειται να συνεχίζουν να τον τιμούν με κάθε τρόπο.
