Της Ειρήνης Παπουτσή
Μαρτύριο για κατοίκους και καλλιεργητές η αγροτική και δασική οδοποιία στα ορεινά του Κισσάβου, με τους αγρότες να δίνουν καθημερινά αγώνα για να φτάσουν στα κτήματά τους.
Έντονες οι διαμαρτυρίες που έφτασαν στη LarissaPress και αποκαλυπτικές οι εικόνες από τη διαδρομή Σπήλια – Πουρνάρι – Αμπελάκια – Ομόλιο, ενώ αγανακτισμένοι οι κάτοικοι δεν κρύβουν την απογοήτευσή τους για την κατάσταση που επικρατεί, εκφράζοντας παράλληλα φόβους και για την ασφάλεια της περιοχής σε περίπτωση πυρκαγιάς, κάνοντας λόγο για πλήρως ασυντήρητο δίκτυο και επισημαίνοντας ταυτόχρονα την ανάγκη καθαρισμού του δάσους.
Ανύπαρκτοι ή κατεστραμμένοι δρόμοι, χαντάκια και λακκούβες δυσχεραίνουν τη διέλευση οχημάτων, με την προσέγγιση των καλλιεργειών και των μονάδων να εξελίσσεται σε καθημερινό… στοίχημα για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους της περιοχής, ενώ η διέλευση γίνεται μόνο με οχήματα 4Χ4 και πάντα με μεγάλη δυσκολία και επικινδυνότητα.
Υποτυπώδεις και οι ζώνες δασοπροστασίας, οριακά στο μέγεθος ενός αγροτικού δρόμου, την ώρα που ακαθάριστα ρέματα, σπασμένα δέντρα και ογκώδη κλαδιά δημιουργούν επιπλέον προβλήματα, εγκυμονώντας κινδύνους σε περίπτωση εκδήλωσης φωτιάς.
«Αισθανόμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίες και μάρτυρες σε ένα ατέλειωτο γαϊτανάκι μετατόπισης ευθυνών, με δήμους και δασαρχείο να επικαλούνται ελλείψεις σε πόρους και προσωπικό, όταν η καθημερινότητά μας και η προσπάθεια να φτάσουμε στις εργασίες μας εξελίσσεται σε μαρτύριο», περιγράφει κάτοικος της περιοχής, με το φωτογραφικό υλικό να αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα των λεγομένων του. Ακούει κανείς και επιτέλους μέχρι πότε θα συζητάμε για τα αυτονόητα σε τούτο τον τόπο;
