Σε ανακοίνωση της ΔΑΣ ΑΔΕΔΥ αναφέρονται τα εξής:
“Την ώρα που η κυβέρνηση της ΝΔ ποινικοποιεί την συνδικαλιστική δράση, την ώρα που με τον ποινικό κώδικα, τους «τρομονόμους» κ.α. μετατρέπονται σε κακουργήματα, ενέργειες και δράσεις του συνδικαλιστικού κινήματος και αντιμετωπίζονται ως ποινικά αδικήματα με πιο χαρακτηριστική την διάταξη για τουλάχιστον 6μηνη φυλάκιση σε όσους απεργούς εμποδίζουν τους απεργοσπάστες (νόμος Χατζηδάκη), ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ολομέλεια της Βουλής, ψήφισε 30 άρθρα από το νομοσχέδιο για το νέο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων, το οποίο καταδικάστηκε από τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα και σε άλλα 48 ψήφισε “παρών”.
Κι επειδή δεν έχουμε μνήμη χρυσόψαρου, αντίστοιχη στάση είχε κρατήσει και κατά την ψήφιση του νόμου Χατζηδάκη. Τότε είχε ψηφίσει τα 56 από τα 128 άρθρα, μεταξύ των οποίων την ψηφιακή κάρτα εργασίας, αλλά και το “φακέλωμα” των συνδικαλιστικών οργανώσεων στο ΓΕΜΗΣΟΕ.
Με τέτοια “αντιπολίτευση”, τί να την κάνεις την συμπολίτευση;
Ψήφισε ακόμα και το εμβληματικό άρθρο 7, το οποίο μετατρέπει τους εργαζόμενους στο Δημόσιο σε πολίτες β’ κατηγορίας καθώς θα θεωρούνται εκ προοιμίου ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου, καταργώντας «το τεκμήριο της αθωότητας»!!! Θα μπορεί δηλ. να επιβληθεί η εξοντωτική ποινή της αυτοδίκαιης αργίας με την άσκηση και μόνο της ποινικής δίωξης ή με ένα απλό βούλευμα, χωρίς δηλαδή να έχουν δικαστεί και καταδικαστεί. Προβλέπεται μάλιστα πως για να αρθεί η αυτοδίκαιη αργία θα πρέπει η υπόθεση να τελεσιδικήσει, δηλαδή μπορεί να περάσουν και πάνω από 10 χρόνια. Τότε βέβαια ακόμα κι αν αθωωθεί, ο υπάλληλος ο ίδιος και η οικογένεια του θα έχουν καταστραφεί…
Για ακόμα μια φορά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ για να προσφέρει την στήριξη του στην κυβέρνηση της ΝΔ και να συνεισφέρει στη νομιμοποίηση της βάρβαρης, αντιλαϊκής πολιτικής!!!
Δε μας εκπλήσσουν. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και οι δυνάμεις του στο συνδικαλιστικό κίνημα αποδεικνύουν συνεχώς πόσο χρήσιμοι είναι στην στήριξη της πολιτικής που υπηρετεί τα συμφέροντα και τις επιταγές των επιχειρηματικών ομίλων, πόσο ορκισμένοι εχθροί της οργάνωσης της πάλης των εργαζομένων και του λαού, μήπως και χαλάσει η σούπα της “κοινωνικής συνοχής”.
Ο πραγματικός ρόλος του έχει πλέον αποκαλυφθεί στα μάτια των εργαζομένων.
Καλούμε κάθε τίμιο συνδικαλιστή, κάθε εργαζόμενο να τους γυρίσει την πλάτη, να γυρίσει την πλάτη στην αναμονή που θέλουν να καλλιεργήσουν μέσα από τις περιβόητες διεργασίες του «χώρου», για «νέα» κόμματα που με την «αντιπολίτευση» των εντυπώσεων προσπαθούν να κρύψουν την στρατηγική τους σύμπλευση με την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα.
Οι εργαζόμενοι ξέρουν ότι διέξοδο και για το σήμερα και για το αύριο θα δουν με τον αγώνα τους, μαζί με τις ταξικές δυνάμεις, μακριά από τις αυταπάτες που μοιράζουν οι επίδοξοι σωτήρες, παλιοί και νέοι ότι μπορούν να αυξάνονται και τα κέρδη των λίγων και οι μισθοί και η ποιότητα ζωής των εργαζομένων”.
