Της Εύας Καλογήρου
Στη σκιά της εξάπλωσης της ευλογιάς των αιγοπροβάτων, έχει ξεσπάσει αντιπαράθεση μεταξύ του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και της Περιφέρειας Θεσσαλίας, με τους κτηνοτρόφους να βρίσκονται για άλλη μια φορά στο επίκεντρο της διαμάχης.
Η ασθένεια, που εντοπίστηκε αρχικά σε εκτροφές στη Λάρισα, εξαπλώθηκε γρήγορα, προκαλώντας σοβαρές απώλειες στο ζωικό κεφάλαιο της περιοχής και τεράστια οικονομική ζημιά στους κτηνοτρόφους. Οι ευθύνες για την ανεπαρκή πρόληψη και καθυστέρηση στη λήψη μέτρων έγιναν αμέσως αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης.
Κληθείς να σχολιάσει την κατάσταση που επικρατεί, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κτηνοτροφικών Συλλόγων Θεσσαλίας Δημήτρης Μπαλούκας μιλώντας στη LP, αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «Υπουργείο και Περιφέρεια οφείλουν να καταλάβουν ότι πλέον μιλάμε για μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης η οποία κοντεύει να οδηγήσει σε αφανισμό την κτηνοτροφία της Θεσσαλίας».
Αναλυτικά, η δήλωσή του:
“Δυστυχώς πλέον ξεπεράσαμε τον ένα χρόνο απ’ όταν ξεκίνησε η περιπέτεια των ζωονόσων! Χιλιάδες θανατωμένα ζώα και εκατοντάδες κτηνοτροφικές οικογένειες σε πραγματική απόγνωση… δυστυχώς η κατάσταση συνεχίζει να είναι κρίσιμη και η μη εξεύρεση λύσης μας έχει φέρει στα ψυχολογικά μας όρια!!!
Την ίδια στιγμή παρακολουθούμε τους αρμόδιους φορείς Περιφέρεια και υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης να ανταλλάσσουν ευθύνες… Δυστυχώς ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει να αποδώσουμε τις ευθύνες… Θα πρέπει όλοι να αναλάβουμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί!
Οι ολιγωρίες είναι γνωστές και τις έχουμε επισημάνει αρκετές φορές προς όλους τους φορείς το μόνο που μένει πλέον είναι να δούμε λύσεις.
Υπουργείο και Περιφέρεια οφείλουν να καταλάβουν ότι πλέον μιλάμε για μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης η οποία κοντεύει να οδηγήσει σε αφανισμό την κτηνοτροφία της Θεσσαλίας!’.
Να σημειωθεί τέλος ότι οι κτηνοτρόφοι, οι οποίοι αποτελούν βασικό πυλώνα της τοπικής αγροτικής οικονομίας, βρίσκονται αντιμέτωποι με τις συνέπειες μιας κρίσης που δεν δημιούργησαν αλλά καλούνται να πληρώσουν. Η ανάγκη για άμεσες αποζημιώσεις, ενίσχυση της πρόληψης και μακροπρόθεσμη στρατηγική στήριξης του κλάδου δεν αποτελεί πλέον επιλογή, αλλά επιτακτική υποχρέωση του κράτους και της αυτοδιοίκησης. Χωρίς πράξεις, ο πρωτογενής τομέας στη Θεσσαλία κινδυνεύει να αποδυναμωθεί ανεπανόρθωτα.
