Η ιστορία που θα σας διηγηθώ ευθύς αμέσως, διαδραματίστηκε σε χωριό της ΠΕ Λάρισας και πρωταγωνιστής της είναι ο κύριος Κ.
Ο κύριος Κ είναι ένας πολύ πλούσιος ομογενής, ο οποίος φέτος το καλοκαίρι αποφάσισε να επιστρέψει στο χωριό του, στον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε πριν ξενιτευτεί.
Είχε αποφασίσει πριν έρθει στην πατρίδα να βοηθήσει τον τόπο του. Γι’ αυτό και στις μέρες που έμεινε στο πανέμορφο χωριό, βοήθησε οικονομικά σχεδόν όλους τους Συλλόγους του χωριού, δαπανώντας ένα αξιοσέβαστο ποσό.
Ωστόσο δεν αρκέστηκε σ’ αυτό.
Εξέφρασε την επιθυμία να κάνει κάτι μεγαλύτερο: να αλλάξει την στέγη ολόκληρου του σχολείου του χωριού. Αφού, λοιπόν, κατάφερε να ξεμπερδέψει με κάτι ανόητες γραφειοκρατικές δυσκολίες, οι οποίες ορθώνονται ως εμπόδια πάντοτε για συγκεκριμένους λόγους, το αίτημά του έγινε αποδεκτό.
Έτσι ο κ. Κ έψαξε στην αγορά, πήρε κάποιες προσφορές και κατέληξε στον επαγγελματία που θα αναλάμβανε τη δουλειά. Μια δουλειά η οποία κόστισε περίπου 80.000 ευρώ.
Έτσι το σχολείο του χωριού θα αποκτήσει πλέον μια ολοκαίνουργια και ασφαλή για τα παιδιά στέγη.
Ποιο είναι όμως το περίεργο και συνάμα εξοργιστικό στην όλη υπόθεση;
Πως ο δήμος στον οποίο ανήκει γεωγραφικά το χωριό είχε εκπονήσει κι αυτός μια… μελέτη για την αντικατάσταση της στέγης του ίδιου σχολείου.
Το κόστος της ανέρχεται στις… 300.000 ευρώ!
Σε απλά ελληνικά δηλαδή, ένα σχολείο απέκτησε στέγη και κάποιοι έχασαν την ευκαιρία να μοιραστούν διακόσια χιλιάρικα…
Τόσο απλά, τόσο ελληνικά.
Λ.Π.
