Της Ειρήνης Παπουτσή
ΦΩΤΟ: Θ. Μπιάλας // LarissaPress
Είναι κάποιες απώλειες που σε στιγματίζουν. Και από την άλλη είναι κάποιοι άνθρωποι που μετατρέπουν την «πληγή» σε δημιουργία, βάζουν ψυχούλα σ’ αυτό και το μοιράζονται με απλοχεριά περίσσια. Ένας τέτοιος άνθρωπος κάθισε απέναντί μου για να μιλήσουμε για απώλειες, μα και έρωτες μεγάλους, με την Κατερίνα Παπαδήμα, παιδί του… σιναφιού μας με χιλιόμετρα στο μοντάζ, να μας “συστήνεται” ως στιχουργός, μιλώντας μας για το νέο της “ταξίδι” και τη συνεργασία της με τον ραδιοφωνικό παραγωγό – ηχολήπτη, Βασίλη Μηνά, που οδήγησε στη δημιουργία των Echoed Dreams και στην παρουσίαση δυο ολόφρεσκων τραγουδιών, που… απέχουν παρασάγγας! Ή μήπως όχι;
Με ενδυματολογικές επιλογές που όπως μου κατέστησε σαφές παραπέμπουν στο τραγούδι τους «Πράσινη φλόγα», χαμόγελο φωτεινό, πλατύ, από κείνα που «γράφουν» στα μάτια και χιούμορ αστείρευτο ήρθε στο ραντεβού μας. Μονόδρομος και η πρώτη ερώτηση, που, μοιραία, αφορούσε στον τίτλο του συγκεκριμένου τραγουδιού.
«Μα πράσινη φλόγα;», την πειράζω, με την ίδια να μοιράζεται την ιστορία του τραγουδιού μαζί μας, αναμοχλεύοντας ένα παλιότερο ταξίδι με πρόσωπο αγαπημένο: «Ξέρεις, ταξιδεύαμε με λεωφορείο και βγάζοντας μια αναμνηστική φωτογραφία διαπιστώσαμε πως ο φωτισμός στο εσωτερικό του ήταν σε χρώμα πράσινο. Ε, αυτό ήταν, το τραγούδι βρήκε τον τίτλο του και ας έχασα εγώ τον έρωτά μου. Άλλωστε, το’ χω ψάξει πολύ με το συγκεκριμένο χρώμα. Λένε πως συμβολίζει την αληθινή αγάπη και την αναγέννηση της φύσης. Κάτι βαθύ που δεν τελειώνει ποτέ…», θα πει, μιλώντας μου για το έναυσμα που της δόθηκε, «μια ερωτική ιστορία και το απωθημένο μιας σχέσης που δεν έφτασε στο απόλυτο».
«Ένας έρωτας που πάντα γυρίζει αλλά ποτέ δε μένει», πιότερο μονολογεί, για να ανεβάσει… στροφές ευθύς αμέσως, σχολιάζοντας με ενθουσιασμό τη δημιουργία των Echoed Dreams και τη συνεργασία της με τον Βασίλη Μηνά.
«Σαφώς και η επαγγελματική μου ενασχόληση έχει να κάνει με το μοντάζ, ωστόσο ανέκαθεν με τραβούσε η γραφή και από διετίας ξεκίνησα να “ψάχνομαι” και με τον στίχο. Όλα άρχισαν με την απώλεια προσφιλούς συγγενικού μου προσώπου. Έγραψα στίχους λοιπόν σε μια απόπειρα να διαχειριστώ τον θάνατο του παππού μου και τους μοιράστηκα με τον Βασίλη Μηνά. Δεν είχα σκοπό να πάω παρακάτω, ήθελα απλά κάτι να πω για την προσωπική εμπειρία, το βίωμα, μα τον Βασίλη τον άγγιξε πολύ, το δούλεψε, το “έντυσε” μουσικά και έτσι προέκυψε το “My forever”, με αγγλικό στίχο και μαζί οι Echoed Dreams».
«Και από την μπαλάντα και τον αγγλικό στίχο πώς φτάσαμε στην “Πράσινη φλόγα” και τον ελληνικό στίχο, σε ένα τραγούδι με εντελώς διαφορετικό προσανατολισμό και μουσικό ύφος;», τη ρωτώ.
«Ξέρεις και αυτό από αγγλικό στίχο ξεκίνησε και αν “σκαλίσεις” τον στίχο θα διαπιστώσεις πως και εδώ το ύφος δεν πολυαλλάζει», θα πει γελώντας, «ωστόσο στην πορεία διαπιστώσαμε πως ο ελληνικός στίχος του ταίριαζε καλύτερα. Άλλωστε, όσο με αφορά, δεν έχω ενδοιασμούς στο να βγω από το “κουτί” του αγγλικού στίχου και αυτό ακριβώς έπραξα», συμπληρώνει, επισημαίνοντας την απήχηση του τραγουδιού, το οποίο, έχοντας ένα έντονα καλοκαιρινό προφίλ, αγαπήθηκε από τον κόσμο και ακούστηκε και μέσα από ραδιοφωνικές συχνότητες της Θεσσαλίας.
«Προς το παρόν κινούμαστε μέσα από πλατφόρμες, ωστόσο η δουλειά μας κίνησε το ενδιαφέρον και δισκογραφικών εταιρειών. Θα πρέπει να αναφέρω πως υπάρχει υλικό στη διάθεσή μας και μέσα στο καλοκαίρι θα ακολουθήσει και η παρουσίαση ενός ακόμη τραγουδιού με ελληνικό στίχο και αργότερα (εντός του έτους) θα προστεθεί και ένα ακόμη, αυτή τη φορά στα αγγλικά», μοιράζεται μαζί μας τα… προσεχώς, σημειώνοντας το βήμα που δίνει σε τέτοιες προσπάθειες το διαδίκτυο: «Μέχρι ένα σημείο βοηθά. Από κει και πέρα βέβαια εκτιμώ πως χρειάζεται το brand μιας δισκογραφικής για να κάνεις το κάτι παραπάνω».
Η κουβέντα μας φτάνει στο τέλος της, με την Κατερίνα Παπαδήμα να επανέρχεται στη συνεργασία με τον Βασίλη Μηνά, που ήταν ο άνθρωπος που την… έσπρωξε, είδε πράγματα σε κείνη και την έπεισε να «μετατρέψει» το συναίσθημα σε στίχο.
«Ο Βασίλης ήταν εκείνος που πιστώνεται το μεγαλύτερο κομμάτι της συνεργασίας που έφερε τους Echoed Dreams και τους EchoedDreamsGR, με αγγλικό και ελληνικό στίχο αντίστοιχα. Το ταξίδι συνεχίζεται και θα δούμε. Άλλωστε, μην ξεχνάμε, Δίδυμοι είμαστε και οι δυο και αυτό τα λέει όλα!», μου κλείνει το μάτι και μαζί την κουβέντα μας.
«Τρίτωσε… ζωδιακά, αν προσθέσεις και τη δική μου δημοσιογραφική παρουσία», δεν απέφυγα το σχόλιο καθώς την αποχαιρετούσα γελώντας…
