Η Finos Film θυμάται έναν από τους πιο σπουδαίους ηθοποιούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο.
«Ο Παπαγιαννόπουλος δεν έπαιξε απλώς ρόλους – έγραψε ιστορία. Με χιούμορ που δεν έχει ημερομηνία λήξης, ο «Νιόνιος» μπήκε σε κάθε ελληνικό σπίτι και έγινε ο πατέρας, ο θείος, και ο πεθερός όλων μας. Άλλωστε, οι μεγάλοι ηθοποιοί δεν υποδύονται χαρακτήρες – τους ενσαρκώνουν τόσο αληθινά, που στο τέλος τους αισθάνεσαι συγγενείς σου» γράφει η Finos.
Γεννημένος στο Διακοφτό Κορινθίας, σαν σήμερα στις 12 Ιουλίου του 1912, μέσα σε μια πολυμελή οικογένεια με επτά αδέλφια, ο Παπαγιαννόπουλος έδειξε από νωρίς πως δεν χωρούσε σε καλούπια. Αθλητικός, χορευτής, λάτρης των τεχνών, έκανε το πρώτο θεατρικό του βήμα στο Γυμνάσιο του Αιγίου — και δεν κοίταξε ποτέ πίσω. Παρά τις αντιρρήσεις της οικογένειας, πάλεψε για το όνειρό του, φεύγοντας για Αθήνα με το πρόσχημα ότι θα σπουδάσει δάσκαλος.
Η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου έγινε τελικά το πραγματικό του «σπίτι». Όταν η σκηνή τον αγκάλιαζε Από το «Βασιλιά Ληρ» του Σαίξπηρ δίπλα στον Αιμίλιο Βεάκη, μέχρι το συγκλονιστικό «Μεγάλο μας Τσίρκο» του Καμπανέλλη, η θεατρική του πορεία ήταν γεμάτη κορυφές. Πολέμησε στο μέτωπο της Αλβανίας, γύρισε στην Αθήνα και μπήκε ξανά στα θεατρικά μονοπάτια με πείσμα. Ανέβασε έργα, συγκρότησε δικό του θίασο, συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής. Το 1963, η αποτυχία της «Γειτονιάς των Αγγέλων» έφερε την ανατροπή: «Δεσποινίς Διευθυντής» και instant επιτυχία. Από ατυχία, θρίαμβος. Μπορεί να μην ήταν πάντα ο πρωταγωνιστής, αλλά όταν εμφανιζόταν, έκλεβε την ταινία.
Περισσότερες από 130 κινηματογραφικές συμμετοχές, με 31 μόνο για τη Φίνος Φιλμ. Κωμικός με χειρονομίες-σήμα κατατεθέν, αλλά και δραματικός με βλέμμα που έλεγε περισσότερα από λόγια. Ο «πατέρας» της Τζένης Καρέζη, ο φωνακλάς της «Μια Τρελή Τρελή Οικογένεια», ο «Νιόνιος» που έγινε λατρεία. Κι αν ξεχώρισε στις κωμωδίες, οι δραματικοί ρόλοι σε «Στέλλα», «Λόλα» και «Ταξίδι στα Κύθηρα» τον έκαναν αθάνατο.
