Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι είναι άνθρωποι μεταμορφωμένοι και ο Πλούταρχος αναφέρει ότι στη Θεσσαλία όποιος σκότωνε πελαργό τιμωρούνταν με θάνατο. Ο λευκός πελαργός, σε αντίθεση με τον μαύρο, ζητάει τη συντροφιά των ανθρώπων. Γι’ αυτό και χτίζει τη φωλιά του δίπλα στα σπίτια τους. Μοιάζει πολύ με …τον Έλληνα γονιό. Τον χαρακτηρίζει συντροφικότητα, διαρκή παρουσία δίπλα στα παιδιά του για την τροφή των οποίων φροντίζουν οι δύο γονείς εκ περιτροπής.
Τον αγαπούν οι γεωργοί γιατί τους απαλλάσσει από ακρίδες, τρωκτικά και φίδια. Τα μέλη της Κίνησης “Λάρισα η πόλη μου” τον γνώρισαν στην “πρωτεύουσα των πελαργών”, τη Γυρτώνη, όπου φέτος μετράει 34 φωλιές, αριθμό ρεκόρ των νεότερων χρόνων.
Με οδηγό τον φωτογράφο που τους λατρεύει και ασχολείται για τη διάσωσή τους, τον Φώτη Νατσούλη, είδαν τη συμπεριφορά τους στις φωλιές, πληροφορήθηκαν για τη ζωή τους, επισκέφθηκαν το Κονάκι Παπαγεωργίου, το ιστορικό κτίσμα που φιλοξενεί τις περισσότερες φωλιές και γνώρισαν την κυρία Βασιλική, την κάτοικο της Γυρτώνης, που περιθάλπει εδώ και χρόνια πελαργούς που για διαφορετικούς λόγους δεν μπορούν να πετάξουν.
