Με μια συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα έκλεισε η σχολική χρονιά 2024-2025 για το ΕΠΑΛ Τυρνάβου, με τη συνταξιοδότηση τριών καθηγητών του σχολείου. Η διευθύντρια του σχολείου Ελένη Νούλα, και σύσσωμος ο Σύλλογος Διδασκόντων ευχήθηκαν στους συναδέλφους να έχουν υγεία ώστε να απολαύσουν τα χρόνια της ξεκούρασης που έρχονται, με όποιες δραστηριότητες τους αρέσουν.
Ο Ζήσης Γιοβανόπουλος, εκπαιδευτικός χαμηλών τόνων χωρίς τυμπανοκρουσίες, με εύστοχες παρεμβάσεις, με δημιουργική κριτική, χιούμορ, κοντά στους συναδέλφους όταν τον είχαν ανάγκη, με αμέριστο ενδιαφέρον για τους μαθητές, θυμήθηκε στιγμές καλές και δύσκολες, που πέρασε στο συγκεκριμένο σχολείο, τις οποίες μοιράστηκε με τους συναδέλφους, τους οποίους ευχαρίστησε θερμά για τη συνεργασία όλα τα χρόνια, τα οποία ήταν περισσότερα από 25!
Ο Νίκος Καραΐσκος, ευαίσθητος άνθρωπος, με ισχυρή άποψη, επαναστάτης κατά της αδικίας και υπέρμαχος των ίσων ευκαιριών, σε γραπτό του κείμενο, ευχαρίστησε από καρδιάς τη διευθύντρια και τους συναδέλφους, για τις όμορφες αναμνήσεις που αποκόμισε από το σχολείο, το οποίο όπως ανέφερε ήταν το καλύτερο για αυτόν, από τα σχολεία που εργάστηκε τα τελευταία χρόνια.
Τέλος, ο Λευτέρης Κουτσιμανής, καταρτισμένος, συνεπής, αποτελεσματικός, ακούραστος, πρωτεργάτης στη δενδροφύτευση και φροντίδα ελαιώνα, με 57 ελιές στη μνήμη των θυμάτων των Τεμπών, σε κείμενό του ανέφερε, μεταξύ άλλων: «Αξιότιμοι διευθύντρια και συνάδελφοι, σήμερα για εμένα (όπως και για άλλους δυο συναδέλφους) είναι μια ξεχωριστή ημέρα – σταθμός στη ζωή μου. Θα αναφέρω μόνο λίγα από τα συναισθήματα που με πλημμυρίζουν. Ευχαριστώ την ελληνική πολιτεία που μου εμπιστεύθηκε για 36 ολόκληρα χρόνια την εκπαίδευση και κατάρτιση νέων ανθρώπων στην τριτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, καθώς και στα δημόσια ΙΕΚ. Πιστεύω ότι εκπλήρωσα την αποστολή μου ως εκπαιδευτικός λειτουργός κι όπως γνωρίζετε, για εμάς τους εκπαιδευτικούς, η αναγνώριση του έργου μας έρχεται από τους μαθητές μας και μάλιστα μετά από χρόνια!
Ευχαριστώ το Υπουργείο Παιδείας και τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Λάρισας για τη συνεργασία που είχαμε και ιδιαίτερα τη συναδέλφισσα – διευθύντρια του σχολείου μας, η οποία στέκεται Άοκνη Αρωγός για το καλό μαθητών και καθηγητών, καθώς και τους δυο υποδιευθυντές, ακούραστους συνεργάτες. Όλοι εσείς, οι συνάδελφοι και συναδέλφισσες, που συνεργαστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια, είστε οι απλοί και αξιοπρεπείς άνθρωποι, που μόνο καλά λόγια έχω να πω και να θυμάμαι για τον καθένα και την καθεμία. Η αλήθεια είναι ότι θα μου λείψετε όλοι σας. Θα μου λείψουν και οι σχολικές γιορτές, η πρωινή προσευχή, το κουδούνι, οι εξετάσεις, τα γραπτά, οι βαθμοί, τα σχέδια, οι φωνές της διευθύντριας, η τάξη με τους μαθητές, ακόμη και οι εντάσεις και οι διαφωνίες μαζί τους.
Ένα ακόμη ταξίδι της ζωής φτάνει στο τέλος του. Πρέπει να σας εξομολογηθώ και κάτι τελευταίο. Δύο ήταν οι μεγάλοι έρωτες της ζωής μου, η γυναίκα μου και το σχολείο. Αν ξαναγεννιόμουν, πάλι εκπαιδευτικός θα ‘θελα να γινόμουν».
