Της Ειρήνης Παπουτσή
ΦΩΤΟ: Δ. Καστανάρας // LarissaPress
Λογοθεραπεία – εργοθεραπεία, δυο επιστήμες Υγείας άρρηκτα συνδεδεμένες με τον άνθρωπο, την επικοινωνία, τη λειτουργικότητα και τις ανάγκες του, με τη LarissaPress να ανοίγει την κουβέντα με έναν άνθρωπο γνώστη του αντικειμένου και τον εργοθεραπευτή, Γιάννη Ζαραμπούκα, να μας μιλά σχετικά με τη δυναμική και τα εργαλεία τους, εστιάζοντας πάντα στη μοναδικότητα της προσωπικότητας και τη βελτίωση και ανάπτυξη των δεξιοτήτων του κάθε ανθρώπου.
Αφορμή η νέα του… περιπέτεια, με τον Γιάννη Ζαραμπούκα και τη λογοθεραπεύτρια, Χριστίνα Φιλίππου, να ετοιμάζουν τον δικό τους χώρο στην καρδιά της Λάρισας, ενώ το Κέντρο Λογοθεραπείας – Εργοθεραπείας “BeeTherapy” (Αγ. Μαρίνης 19) αναμένεται να λειτουργήσει περί τα τέλη Ιουνίου, με τον συνομιλητή μας να μην κρύβει τον ενθουσιασμό και την αισιοδοξία του για το εγχείρημα.
Η προσέγγιση του κάθε παιδιού ή εφήβου και του οικογενειακού του περιβάλλοντος, η αξιολόγηση, το κατάλληλο στις ανάγκες, τις επιθυμίες και τον συναισθηματικό κόσμο κάθε ανθρώπου θεραπευτικό πλάνο, αλλά και τα στερεότυπα και η σημασία της πρόληψης τέθηκαν στην κουβέντα μας, με τον Γιάννη Ζαραμπούκα να σημειώνει με νόημα πως «πέρα και πάνω από όλα καλούμαστε να βγούμε από το “κουτί” της διάγνωσης και να δούμε την προσωπικότητα συνολικά».
«Πρόκειται για επιστήμες Υγείας με στόχο στην αποκατάσταση των διαταραχών και της χαμένης λειτουργικότητας ενός ανθρώπου, με στόχευση τη μέγιστη λειτουργική απόδοση του ατόμου στη καθημερινή του ζωή και κατ’ επέκτασιν στην ανεξαρτησία του», αναφέρει, υπογραμμίζοντας την ιδιαιτερότητα της κάθε περίπτωσης αλλά και τον σημαντικό ρόλο των γονέων και του οικογενειακού περιβάλλοντος για την εξέλιξή της.
«Εδώ ο ρόλος του οικογενειακού περιβάλλοντος είναι καθοριστικός, καθώς ένας υποστηρικτικός γονέας προφανώς και συμβάλλει στη διαδικασία. Κατά περίπτωση δεν είναι λίγες οι φορές που γονείς βρίσκονται σε άρνηση ή διακατέχονται από φόβο ως προς την παραδοχή της κατάστασης ενός παιδιού, ωστόσο – κυρίως οι νέοι γονείς – μας προσεγγίζουν πλέον πολύ πιο εύκολα, είναι ενημερωμένοι και πολύ πιο δεκτικοί σε τέτοιες επιστήμες», συνεχίζει, επισημαίνοντας και τη δυναμική της πρόληψης, ειδικά σε πρόωρα παιδιά.
«Εξετάζοντας κινητικές και αντιληπτικές ικανότητες σου δίνεται η βάση για να “χτίσεις”, ενώ η πρόληψη συνίσταται, ιδιαίτερα στα πρόωρα παιδιά. Από κει και πέρα ο εργοθεραπευτής, με όπλα την παρατήρηση και την αξιολόγηση, ανιχνεύει τις δεξιότητες στους τομείς της ανάπτυξης που χρειάζεται να παρέμβει και οργανώνει εξατομικευμένα θεραπευτικά προγράμματα για κάθε παιδί.
Καθοριστικό στη διαδικασία είναι το παιχνίδι. Από ξύλινα ή πλαστικά μανταλάκια μέχρι και εξειδικευμένος εξοπλισμός (κώνοι, τραμπολίνο, σκέιτ κλπ.) επιστρατεύονται ως εργαλεία ή για να το πω καλύτερα η δημιουργικότητα και η φαντασία αποτελούν τελικά τα όπλα μας για την αξιοποίηση των ικανοτήτων του παιδιού και τη βελτίωση των δεξιοτήτων του.
Εκτιμώ πως στην ουσία μιλάμε για ένα δημιουργικό – θεραπευτικό ταξίδι, όπου το κάθε παιδί ή έφηβος είναι μοναδικός. Καλούμαστε λοιπόν να βγούμε από το “κουτί” της διάγνωσης και μέσα από τη στοχευμένη και εξατομικευμένη υποστήριξη να δούμε την κάθε προσωπικότητα στο σύνολό της», καταλήγει ο συνομιλητής μας.
