«Έφυγε» από τη ζωή ο δημοσιογράφος και λογοτέχνης Γιάννης Κορίδης. Θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της λεγόμενης δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς. Με την ποίησή του ασχολήθηκαν οι Νίκος Καζαντζάκης, Βάσος Βαρίκας, Γιάννης Χατζίνης, Ρήγας Γκόλφης, Ζωή Καρέλλη, Ανδρέας Καραντώνης, Άρης Δικταίος, Μάρκος Αυγέρης, Άγγελος Φουριώτης, Πέτρος Χάρης κ.ά.
Το έργο του έχει αξιολογηθεί σε ανθολογίες ενώ μέρος του έχει μεταφραστεί σε έξι γλώσσες, μεταξύ τους και οι πλέον διαδεδομένες αγγλικά και γαλλικά. Γεννήθηκε το 1936 και το 1950 σε ηλικία 14 χρόνων ήρθε μόνος του, παιδί από την Μολόχα Κοζάνης σε σπίτι συγγενών του το 1950 στην προσφυγούπολη της Νέας Ιωνίας.
Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος και λογοτέχνης Γιάννης Πλαχούρης για τον Γιάννη Κορίδη: «Σπουδάζει, όταν τελειώνει τη βάρδια του από τα εργοστάσια, πότε στο ημερήσιο και πότε στο νυχτερινό γυμνάσιο, ανάλογα με τις συνθήκες που επιτρέπει η προσπάθεια μιας ανελέητης επιβίωσης.
Η δίψα για τη γνώση, τον κάνει ν’ αναζητήσει τον Κόντογλου, να συνδεθεί μαζί του, να εκδώσει το 1952 σε ηλικία 16 χρονών με την παρότρυνση του Αϊβαλιώτη δάσκαλου, την πρώτη του ποιητική συλλογή, αξιόλογη παρ’ ότι είναι γραμμένη από ένα πρώιμα ανδρωμένο έφηβο. Από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια έως σήμερα ο Κορίδης δημιουργεί έναν ευρύτατο χώρο πολύμορφης ποιοτικής δράσης.
Είναι δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΑ, εκδότης, ποιητής, πεζογράφος, μελετητής, ανθολόγος, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, πολιτιστικός και πολιτικός σύμβουλος. Ειδικά για τη Νέα Ιωνία θεωρείται πως μαζί με τους Φιλήντα, Κόντογλου, Σινόπουλο, Δούκαρη, Γεραλή, Σημηριώτη κ. ά θεμελιώνει αυτό που συγκροτεί την Ποιητική Σχολή Νέας Ιωνίας.
Ήταν ιδρυτής του εκδοτικού οίκου Ιωλκός και του ομώνυμου περιοδικού, μια σπουδαία διαφορετική λογοτεχνική φωνή στη δεκαετία του 1960 με συνεργάτες Ρίτα Μπούμη–Παπά, Βρεττάκος, Σαμαράκης, Πενζίκης, Ζωή Καρέλλη, Θρ. Σταύρου, Μελισσάνθη κ.α.
Ο Γιάννης Κορίδης, διετέλεσε διευθυντής του «Υγειονομικού Βήματος», της «Πολιτικής και Οικονομικής Έρευνας» και του «Άλεφ». Ήταν εκδότης των περιοδικών «Συμπόσιο», «Βαλκάνια», «Δίοδος» και «Έρευνα».
Σε όλη του τη ζωή παρουσιάζει μια έντονη κι έντιμη λογοτεχνική και πολιτική δράση και στάση. Το έργο του είναι βαθιά ανθρωποκεντρικό, απότοκο μιας ουσιαστικής θεώρησης – παρότρυνσης για το πώς μεταπλάθεται με ποιότητα η καθημερινότητα όποτε μάθει ο άνθρωπος να ακολουθεί αξίες, ιδέες, όνειρα. Διώχθηκε για τις θέσεις του.
Στη διάρκεια της δικτατορίας, με τους Μάρκο Αυγέρη και Έλλη Αλεξίου συμφωνούν ότι η σιωπή διευκολύνει και στερεώνει κάθε δικτατορία.
Ο Γιάννης Κορίδης προωθεί μυστικά στην Κύπρο συνέντευξη του Μάρκου Αυγέρη κατά της χούντας, και κείμενα που δημοσιεύονται, φωνές αντίστασης πνευματικών ανθρώπων από την Ελλάδα. Συνδέθηκε με τον Μακάριο, ο οποίος και τον στεφάνωσε. Το 1974 ανέλαβε την διεύθυνση της Σύγχρονης Εποχής, την επιμέλεια στα «Άπαντα του Λένιν» και την ευθύνη έκδοσης ενός δια βαλκανικού περιοδικού. Έχει τιμηθεί κατά καιρούς από συλλόγους και σωματεία κι έχει βραβευθεί πολλές φορές από την Ακαδημία Αθηνών».
