Ηχηρή παρέμβαση για τη Θεσσαλία, πραγματοποιεί με ανοιχτή επιστολή στους Θεσσαλούς πολίτες και φορείς, η Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Λάρισας Ευαγγελία Λιακούλη, εκφράζοντας αγωνία για την κατάσταση που επικρατεί και κρίνοντας «επείγουσα και αναγκαία τη δημιουργία μετώπου φορέων για την άμεση διεκδίκηση πόρων και εργαλείων για την ανασυγκρότηση της περιοχής».
Στην παρέμβασή της η κ. Λιακούλη επισημαίνει τα εξής:
«Από το Σεπτέμβρη του 2023, μετά το Daniel και τον Εlias, η Θεσσαλία βρίσκεται καθημερινά σε αγώνα επιβίωσης. Οι άνθρωποί της, οι εργαζόμενοι και οι επαγγελματίες, η οικονομία της- ο πρωτογενής τομέας, οι επιχειρήσεις, οι βιομηχανίες, οι υποδομές και οι δομές της (σχολεία, κέντρα υγείας κλπ), υφίστανται τις τρομερές συνέπειες των πλημμυρών.
Μεγάλες καταστροφές παντού. Δρόμοι κατεστραμμένοι, γέφυρες γκρεμισμένες, ποτάμια αλλοιωμένα στις κοίτες τους, ρέματα γεμάτα φερτά υλικά, χωράφια με ίζημα, υδροφόρος ορίζοντας επιβαρυμένος με χημικά και τοξικά, επαρχιακό δίκτυο κατεστραμμένο σχεδόν ολοκληρωτικά…
Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι μας, έγιναν οι πρώτοι «μάρτυρες» του δράματος. Απώλεσαν παραγωγές, φυτικό κεφάλαιο, μηχανολογικό εξοπλισμό, μονάδες ζώων, ενώ σαν τις «πληγές του Φαραώ», χτυπήθηκαν και από ζωονόσους, για να αποτελειωθούν οριστικά.
Οι επιχειρήσεις μας, κλήθηκαν να συνεχίσουν «κανονικά» τη δραστηριότητά τους, χωρίς να δοθεί κανένα κίνητρο, καμία απαλλαγή, καμία ρύθμιση σοβαρή, που θα βοηθούσε να προχωρήσουν μπροστά, με εξωστρέφεια και ελπίδα.
Μια ματιά δίπλα μας, αποδεικνύει ακόμη, ότι για τα παιδιά μας, που καλούνται να επιλέξουν πώς και πού θα δραστηριοποιηθούν, η Θεσσαλία βρίσκεται στις τελευταίες επιλογές τους. Ένα νέο «brain drain» εκτυλίσσεται μπροστά μας- και μάλιστα με τάσεις ανησυχητικά αυξητικές…
Ο κύκλος της οικονομίας στη Θεσσαλία, έχει διαταραχθεί στον πυρήνα του και δείχνει σημάδια υφιστάμενης, αλλά κυρίως επικείμενης, σοβαρής ύφεσης.
Αντί λοιπόν, 2 σχεδόν χρόνια μετά τις καταστροφές, να υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο, οδικός χάρτης με προτεραιοποίηση έργων και ενεργειών, με βραχυπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό των αποκαταστάσεων, με σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης και προσέλκυσης μικρών και μεγάλων επενδύσεων για την ανάταξη της περιοχής, με όραμα μια Νέα Θεσσαλία, εντούτοις υφιστάμεθα από την Κυβέρνηση, κυνικό εμπαιγμό!
Κανένα ολοκληρωμένο σχέδιο, καμία οραματική προσέγγιση για την ανάπτυξη του τόπου μας, καμία συνέπεια στις χρηματοδοτικές ανάγκες, μετά τις καταστροφές.
Φιέστες επανειλημμένες, με Πρωθυπουργό και Υπουργούς να παρελαύνουν ανά τη Θεσσαλία, εκείνοι άνετοι και χαμογελώντας, εμείς με αγωνία και προσδοκώντας – αν , μεταξύ χαμόγελου, αγκαλιάς, φλας… «τύρου και αχλαδιού», θα υπάρξει κάτι χειροπιαστό!
Δυστυχώς δεν υπάρχει.
Εξηγούμαι:
Ανακοινώθηκαν τα περιλάλητα αντιπλημμυρικά έργα – φράγματα , ξανά όλα όσα ανακοινώθηκαν και ..επί Ιανού, τα οποία δεν έχουν καν ολοκληρωμένες μελέτες ακόμη, άρα παραπέμπονται στο ..μακρινό μέλλον.
Δημιουργήθηκε άρον –άρον ο ΟΔΥΘ Α.Ε για να μας σώσει από τις πλημμύρες και τη λειψυδρία και είναι άφαντος εδώ και ένα χρόνο- ούτε μια γραμμούλα δεν διαβάσαμε από το έργο και τις ημέρες του!
Από το φάσμα της πλημμύρας περάσαμε πλέον οριστικά στη λειψυδρία, με τις προγνώσεις των ειδικών να είναι πραγματικά εφιαλτικές για τη Θεσσαλία και δεν ακούμε κουβέντα για τον πολυθρύλητο Αχελώο – έργο πνοής για τον τόπο μας – αλλά και για το πώς θα κινηθεί συνολικά κρατικός και τοπικός μηχανισμός, πώς θα οργανωθεί η «άμυνά» μας στη νέα απειλή της ξηρασίας, που αν συμβεί, έτσι όπως τώρα περιγράφεται, θα μιλάμε για ολοσχερή καταστροφή και ανεπανόρθωτη βλάβη.
Ας μην ξεχνάμε ότι πλέον στη Θεσσαλία, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι δεν συζητάμε για κλιματική αλλαγή αλλά για κλιματική κατάρρευση, καθώς και μόνο το γεγονός ότι από τον Ιανό μέχρι τον Daniel και τον Εlias, μεσολάβησαν περίπου –μόνο!- δύο χρόνια, αρκεί για να αντιληφθούμε πού βρισκόμαστε.
Πώς λοιπόν διασφαλίζεται η ανθεκτικότητα της Θεσσαλίας στην κλιματική κρίση, όταν ακόμη ούτε καν όλα τα ρέματα έχουν καθαριστεί;
Πώς προχωράμε σε τροχιά αποκατάστασης και ανάπτυξης, όπως λέει η Κυβέρνηση , όταν για τις μόνιμες αποκαταστάσεις δηλαδή επαναφορά ποταμών στην αρχική κατάσταση προϋπολογίστηκε από τις Τεχνικές Υπηρεσίες της Περιφέρειας Θεσσαλίας ότι απαιτούνται 540.000.000€ περίπου και μέχρι στιγμής έχουν εγκριθεί από το Υπουργείο Οικονομικών (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) περίπου 64 εκατομμύρια.
Δηλαδή, ΨΙΧΟΥΛΑ!
Τι γίνεται με τα υπόλοιπα 476 εκατομμύρια;
Πότε θα δοθούν για να αποκαταστήσουμε τα ποτάμια μας; Είναι το στοιχειώδες !
Δεν είναι σαφές ότι όσο αυτό καθυστερεί, είμαστε ΑΝΟΧΥΡΩΤΟΙ και η κατάσταση πράγματι επικίνδυνη;
Πώς προχωράμε όταν για το κατεστραμμένο οδικό μας δίκτυο προϋπολογίστηκε από τις Τεχνικές Υπηρεσίες της Περιφέρειας ότι απαιτούνται περί τα 900.000.000€ και το ΥΠΟΜΕΔΙ την ανέλαβε εξ’ ολοκλήρου, αλλά είναι άγνωστο ΤΙ ακριβώς έχουν συμπεριλάβει από το εθνικό και επαρχιακό δίκτυο της Θεσσαλίας, ΤΙ έχουν σχεδιάσει, ΤΙ έχουν προτεραιοποιήσει, καθώς και απολύτως άγνωστο παραμένει το ΠΌΤΕ θα αρχίσουν τα έργα- αν αρχίσουν ποτέ;
Δεν έχουμε ΔΙΚΑΙΩΜΑ, εμείς οι Θεσσαλοί, να πληροφορηθούμε πώς η Κυβέρνηση και όσοι συνεργάζονται μαζί της, προγραμματίζουν την αποκατάσταση του τόπου μας;
Ποιες είναι οι αποφάσεις και πώς λαμβάνονται ;
Καταστράφηκε ο τόπος μας και οι ζωές μας- το βρίσκω όπου πηγαίνω, όποιους συναντώ, σε ό,τι κι αν συζητώ, σε όλη τη Θεσσαλία, με την αγωνία όλων να έχει κορυφωθεί.
Είναι η ώρα τώρα, να μιλήσουμε δυνατά και καθαρά.
ΟΛΟΙ ! Οι θεσμικοί φορείς και τα θεσμικά πρόσωπα, έχουμε ΧΡΕΟΣ να δημιουργήσουμε άμεσα και επειγόντως μέτωπο διεκδίκησης για όλα όσα πρέπει να γίνουν, για να σταθεί ξανά ο Τόπος μας στα πόδια του, για να μείνουν οι Άνθρωποί μας στον Τόπο μας.
Προσωπικά, θα εντείνω τις πρωτοβουλίες κοινοβουλευτικού ελέγχου σε όλα τα Υπουργεία, σε κάθε αρμόδιο φορέα, για κάθε ζήτημα που έχει προκύψει, συνεχίζοντας παράλληλα τις επαφές με κάθε Δήμο και κάθε πολίτη.
Ο αγώνας αυτός είναι ΚΑΘΗΚΟΝ κι όχι δυνατότητα επιλογής και δεν μπορεί να υποκύπτει στις καλές δημόσιες σχέσεις ομογάλακτων ή και όποιων θυσιάζουν το συμφέρον του τόπου μας, στο βωμό των προσωπικών τους στρατηγικών.
Με δυνατή και ασυμβίβαστη φωνή, απαιτείται άμεσα η συγκρότηση μετώπου διεκδίκησης των φορέων της Θεσσαλίας, με μπροστάρη την αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού, των παραγωγικών δυνάμεων και των συλλογικοτήτων, για να δημιουργήσουμε τη Νέα Θεσσαλία, της ανθεκτικότητας, της ανάπτυξης και της δημιουργίας.
Στην περίπτωση της Θεσσαλίας και στο σημείο που βρισκόμαστε, η σιωπή δεν ερμηνεύεται ούτε ως δήθεν συναίνεση, ούτε ως δήθεν καλοπιστία…
Είναι ένα διαρκές ΕΓΚΛΗΜΑ, που τελείται δια της παραλείψεως – στην καλύτερη εκδοχή βεβαίως…».
