Τίτλοι τέλους έπεσαν σήμερα στην πολύκροτη δίκη του Ζοέλ Λε Σκουαρνέκ, του συνταξιούχου γιατρού που κρίθηκε ένοχος από τη γαλλική Δικαιοσύνη για τη σεξουαλική κακοποίηση εκατοντάδων παιδιών. Η υπόθεση θεωρείται η χειρότερη με εγκλήματα σε βάρος παιδιών που δικάστηκε στη Γαλλία, καθώς ο γιατρός κατηγορήθηκε για βιασμό ή σεξουαλική επίθεση σε βάρος 299 θυμάτων.
Το δικαστήριο τού επέβαλε τη μέγιστη ποινή κάθειρξης των 20 ετών, με τον Λε Σκουαρνέκ να ομολογεί στο δικαστήριο πως διέπραξε «απαράδεκτες πράξεις» για ένα διάστημα 25 ετών, ενώ εργαζόταν ως γιατρός στη δυτική Γαλλία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η δίκη ήγειρε ερωτήματα σχετικά με τη λειτουργία του υγειονομικού συστήματος της χώρας και για το πώς εκείνος μπορούσε και συνέχιζε την κακοποίηση των νεαρών ασθενών του για τόσο καιρό.
Η δικαστής Οντ Μπουρεσί, η φωνή της οποίας έσπαγε κάποιες φορές από τη συγκίνηση, είπε πως ο κατηγορούμενος εκμεταλλευόταν τα θύματά του, όταν ήταν στην πιο ευάλωτη κατάστασή τους, μεταξύ άλλων ενώ βρίσκονταν υπό αναισθησία. Το δικαστήριο διέταξε ο κατηγορούμενος να εγγραφεί στο μητρώο σεξουαλικών εγκληματιών. Επιπλέον, απαγορεύτηκε στον Λε Σουαρνέκ να εξασκεί την ιατρική ή να έχει επαφή με ανήλικους.
Κατά τη διάρκεια της δίκης, ο Λε Σουαρνέκ είπε στο δικαστήριο πως γνωρίζει ότι το κακό που προκάλεσε είναι ανεπανόρθωτο. Ο Μαξίμ Εσιέ, δικηγόρος του Λε Σκουαρνέκ, είπε πως ο πελάτης του δεν σκοπεύει να ασκήσει έφεση.
Δεκαετίες κακοποίησης
Ο Λε Σκουαρνέκ εκτίει ήδη ποινές για βιασμούς. Το 2020, καταδικάστηκε σε κάθειρξη 15 ετών για τον βιασμό και τη σεξουαλική επίθεση ενός παιδιού γείτονα, όπως επίσης των δύο ανιψιών του και ενός 4χρονου ασθενούς.
Θύματα και οι οικογένειές τους έχουν δημοσίως θέσει το ερώτημα γιατί οι τοπικές και εθνικές υγειονομικές αρχές δεν κατάφεραν να σταματήσουν τον Λε Σκουαρνέκ. Το 2005, καταδικάστηκε επειδή μεταφόρτωνε φωτογραφίες με τη σεξουαλική κακοποίηση παιδιών και του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης υπό αναστολή, ωστόσο κατάφερε να συνεχίζει να εργάζεται σε δημόσια νοσοκομεία.
Δεκάδες θύματα και ακτιβιστές για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συγκεντρώθηκαν έξω από το δικαστήριο ενόψει της ετυμηγορίας, κρατώντας ένα πανό που είχαν φτιάξει από εκατοντάδες κομμάτια από λευκό χαρτί με μαύρες φιγούρες, μία για κάθε θύμα. Σε ορισμένα από τα κομμάτια αναγραφόταν το όνομα και η ηλικία του θύματος, ενώ άλλα αναφέρονταν στο θύμα ως «Ανώνυμος». Η δίκη διεξήχθη στο Βαν, μια μικρή πόλη στη Βρετάνη.
