Ο Νίκος Γαλανός έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών, ύστερα από γενναία μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.
Η κηδεία του ηθοποιού θα πραγματοποιηθεί αύριο, Τετάρτη 21 Μαΐου 2025 και ώρα 12:00, στον Ιερό Ναό Κοιμητηρίου Παπάγου.
«Αποχαιρετούμε τον πολυαγαπημένο μας Νίκο Γαλανό, αύριο Τετάρτη 21 Μαΐου 2025 και ώρα 12:00, στον Ιερό Ναό Κοιμητηρίου Παπάγου.
Επιθυμία της οικογένειας, αντί στεφάνων, να γίνουν δωρεές στη μνήμη του, για τους σκοπούς του Συλλόγου Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια «ΦΛΟΓΑ».
Η πρώτη διάγνωση καρκίνου πριν από 24 χρόνια
Πριν από 25 χρόνια, σε μια φαινομενικά απλή εξέταση ρουτίνας, ο Νίκος Γαλανός άκουσε τη λέξη που έμελλε να του αλλάξει τη ζωή: καρκίνος. Κι όχι οποιασδήποτε μορφής, αλλά επιθετικός και απειλητικός.
«Η πιο δύσκολη στιγμή για μένα ήταν το 2001, όταν, εξαιτίας μιας τυχαίας εξέτασης, άκουσα τον γιατρό να μου λέει ότι το βιολογικό μου τέλος ήταν υπόθεση λίγων μηνών. Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά, αλλά ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε άμεση επαφή με τον θάνατο» είχε εξομολογηθεί στη συνέντευξη που έδωσε πριν λίγα χρόνια στον Γιάννη Πανταζόπουλο για τη «Lifo».
«Δεν φοβόταν τον θάνατο, ελπίζω να μην ταλαιπωρήθηκε προς το τέλος»
Η πρώην σύζυγος του Νίκου Γαλανού, Κατερίνα Μαραγκού, μίλησε στην εκπομπή του Γιώργου Λιάγκα και τόνισε ότι ο ηθοποιός δεν φοβόταν τον θάνατο.
Σημειώνεται ότι το ζευγάρι είχε γνωριστεί στα γυρίσματα της σειράς «Μενεξεδένια Πολιτεία» και, όπως δήλωναν, ο έρωτάς τους ήταν κεραυνοβόλος. Ωστόσο, ο γάμος τους δεν άντεξε πολύ, με τους δυο τους να χωρίζουν λίγο αργότερα.
«Ήμασταν νέοι, ήμασταν πολύ ερωτευμένοι. Εντάξει, κάποια στιγμή χωρίσαμε, πήρε ο καθένας τον δρόμο του, αλλά τον τελευταίο καιρό ξανά συναντιόμασταν και ήταν πολύ όμορφα όσες φορές είχαμε βγει. Ήξερα τι περνάει, είχαμε τηλεφωνηθεί πριν από λίγο καιρό, αλλά μου είχε αφήσει την ελπίδα ότι θα το ξεπερνούσε. Ότι πήγαιναν καλά οι χημειοθεραπείες αυτές. Είχαμε μιλήσει πριν από το Πάσχα και μου έλεγε ότι όλα πάνε καλά, θα πηγαίναμε να τρώγαμε πάλι στο γνωστό μας ταβερνάκι, εκεί στο Θησείο, που είχαμε συναντηθεί τον τελευταίο καιρό κάποιες φορές. Είχαμε κρατήσει αυτά τα παιδικά μας που λέγαμε τότε. Εγώ τον φώναζα Νικάκι και εκείνος Μαραγκουδάκι. Τώρα που ξαναβρεθήκαμε τα τελευταία δύο χρόνια, ήταν πάρα πολύ ωραία η σχέση μας, σε ένα πολύ ωραίο φιλικό επίπεδο, αλλά με στοργή και αγάπη. Βαθιά αγάπη. Πάντα ήταν με χιούμορ, πάντα παίζαμε βασικά και ακόμα και ο χωρισμός μας ένα παιχνίδι ήταν, επί ουσίας. Ένα εγωιστικό παιχνίδι “γιατί εσύ και όχι εγώ”, αυτά ξέρετε που κάνουν τα νέα παιδιά», σημείωσε αρχικά.
Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Ελπίζω να μην ταλαιπωρήθηκε προς το τέλος. Αυτό δεν το ήθελε και δεν φοβόταν τον θάνατο. Μου έλεγε ότι ήταν το μόνο πράγμα που δεν φοβόταν, γιατί όπως μου έλεγε “ό,τι γεννιέται πεθαίνει”. Όταν βγαίναμε με κράταγε. Δεν ντρεπόταν που δεν μπορούσε να περπατήσει καλά και το πάλευε. Ήταν σπάνιος άνθρωπος, ακομπλεξάριστος. Λεβεντάνθρωπος, μάγκας δηλαδή. Μάγκας της ζωής ήταν ο Νίκος. Αλλά από το να ταλαιπωρείται, δεν του άξιζε. Καλύτερα που έφυγε».
