Ένα από τα πλέον περίτεχνα και διεθνώς διασυνδεδεμένα κυκλώματα απάτης των τελευταίων ετών βγαίνει στο φως, μετά από μήνες ερευνών, καταθέσεων και συντονισμένων ελέγχων. Η υπόθεση, που μέχρι πρότινος είχε περάσει κάτω από τα ραντάρ των ελεγκτικών μηχανισμών, άρχισε να ξετυλίγεται μόλις ενεργοποιήθηκε το δίκτυο ανάλυσης ρίσκου που συνέστησε ο σύμβουλος διαχείρισης κρίσεων Άγγελος Αγραφιώτης. Ήταν εκείνος που, με βάση μια σειρά από ύποπτα παραστατικά και εμβάσματα, κατόρθωσε να εντοπίσει το πρώτο νήμα ενός καλοστημένου μηχανισμού εμπορικής απάτης με επίκεντρο τα τυροκομικά προϊόντα της Θεσσαλίας.
Τυριά χωρίς προορισμό – φορτία χωρίς ψυγεία
Η πολυσέλιδη δικογραφία περιγράφει ένα ευρύ πλέγμα συναλλαγών ανάμεσα σε εταιρείες σε Ελλάδα, Βουλγαρία και Ρουμανία, το οποίο φέρεται να λειτουργούσε με εικονικά τιμολόγια, πλαστά έγγραφα μεταφοράς, και φορτηγά που δήλωναν παραδόσεις προϊόντων που είτε δεν υπήρχαν είτε δεν είχαν ποτέ ψυκτική κάλυψη.
Χιλιάδες κιλά τυριών τύπου gouda, edam, regato και κεφαλογραβιέρα εμφανίζονται να «διακινούνται» από αποθήκες που δεν υπήρξαν ποτέ, με παραλήπτες εταιρείες-βιτρίνα, χωρίς προσωπικό, χωρίς άδεια, χωρίς λογιστική εικόνα. Το εντυπωσιακό στοιχείο της υπόθεσης είναι πως τα φορτία αυτά συνοδεύονταν από τιμολόγια ύψους εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, με τα χρήματα να κινούνται μέσω off-shore και λογαριασμών “φαντασμάτων”.
Εταιρείες-κέλυφος, φορτηγά με πλαστές πινακίδες και τιμολόγια “copy-paste”
Οι ελεγκτές που κλήθηκαν να εξετάσουν τις ροές των εμπορευμάτων, διαπίστωσαν πως οι ίδιες ποσότητες τυριών δηλώνονταν με διαφορετικές ημερομηνίες, προορισμούς και συνοδευτικά έγγραφα. Τιμολόγια εμφανίζονταν να έχουν εκδοθεί από εταιρείες με έδρα το εξωτερικό, ενώ οι πραγματικοί κάτοχοί τους ήταν τρίτα πρόσωπα που δεν είχαν καμία σχέση με τη δραστηριότητα.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι επιχειρήσεις που δήλωναν τις εισαγωγές είτε δεν είχαν φυσική παρουσία, είτε βρίσκονταν σε ερειπωμένα κτήρια χωρίς ρεύμα ή άδεια λειτουργίας. Κοινός παρονομαστής: σύνδεση με ίδιους αριθμούς τηλεφώνου, εικονικές διευθύνσεις email, και εντολές μεταφοράς προς αποθήκες που δεν βρέθηκαν ποτέ.
Η τεχνική των ghost cards και τα ανώνυμα τηλέφωνα
Ένα ακόμη τεκμήριο της μεθοδικότητας του κυκλώματος ήταν η χρήση τηλεφωνικών συνδέσεων που δεν ανήκαν σε φυσικά πρόσωπα, αλλά σε ανώνυμους χρήστες τύπου ghost card. Μέσω αυτών γίνονταν οι παραγγελίες, οι διαπραγματεύσεις τιμών, ακόμα και οι μεταφορικές οδηγίες για «φορτώματα» προϊόντων που είτε δεν υπήρχαν είτε δεν παρέλαβε ποτέ κανείς.
Το τελικό χτύπημα ήρθε όταν αποκαλύφθηκε ότι φορτία τυριών εμφανίζονταν να παραλαμβάνονται στην Ελλάδα με προορισμό υποτιθέμενους πελάτες του εξωτερικού, οι οποίοι δεν υπήρχαν καν. Το modus operandi περιλάμβανε επίσης την πώληση υποτιθέμενων «στοκ τυριών» σε εξευτελιστικές τιμές, οι οποίες λειτουργούσαν ως πρόσχημα για το ξέπλυμα χρημάτων.
Ρόλος-κλειδί από τον σύμβουλο κρίσεων
Η αποκάλυψη της υπόθεσης αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στη μεθοδική δουλειά του Άγγελου Αγραφιώτη, ο οποίος, αξιοποιώντας δεδομένα από συστήματα επιχειρηματικής ευφυΐας, ένωσε τα κομμάτια ενός παζλ που απλωνόταν σε τρεις χώρες, με τουλάχιστον τέσσερις διακριτούς κρίκους μεταφοράς και διανομής.
Η παρέμβασή του οδήγησε σε συντονισμένες κινήσεις από τις αστυνομικές και φορολογικές αρχές, με αποτέλεσμα την έκδοση βουλεύματος από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Λάρισας και τη δρομολόγηση ποινικών διώξεων για κακουργηματικού χαρακτήρα αδικήματα.
Το ύψος της απάτης και τα ερωτήματα που μένουν ανοιχτά
Οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για απάτη που υπερβαίνει το 1.000.000 ευρώ, με τις δικαστικές αρχές να εξετάζουν το ενδεχόμενο σύνδεσης με άλλες υποθέσεις εμπορικής απάτης που είχαν εντοπιστεί στο πρόσφατο παρελθόν στα Βαλκάνια. Ήδη, φάκελοι που αφορούν παράλληλες υποθέσεις έχουν διαβιβαστεί στην Οικονομική Αστυνομία και στις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές.
Το σημαντικότερο όμως ερώτημα παραμένει: πόσες ακόμα «εταιρείες-φάντασμα» βρίσκονται σε λειτουργία, πίσω από αθώες ονομασίες και ανενεργά τιμολόγια, μεταφέροντας προϊόντα που δεν φτάνουν ποτέ στον τελικό καταναλωτή, αλλά διαμορφώνουν «εικονική οικονομία» εις βάρος του Δημοσίου και της αγοράς;
