Της Ειρήνης Παπουτσή
«Απασφάλισε» μετά την απομάκρυνσή του από τη θέση του προέδρου της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας – Μουσείο Κατσίγρα ο Μάνος Στεφανίδης, που δεν αρκέστηκε στα όσα έκανε γνωστά για την κατάθεση αγωγής με αφορμή την απόφαση αλλά πλέον κινείται στα όρια, «πυροβολώντας» με απανωτές αναρτήσεις και απίστευτους χαρακτηρισμούς και υπαινιγμούς σε βάρος του δημάρχου Λαρισαίων, Θανάση Μαμάκου, αλλά και πρώην και νυν μελών της διοίκησης του φορέα.
Στέλνοντας… ασπασμούς στην υπουργό Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, από τη… Λάρισα και κάνοντας λόγο για «ίντριγκα και μικροκομματισμό» ο Μάνος Στεφανίδης καλεί αρχικά τον δήμαρχο Λαρισαίων και πρόεδρο του ΔΣ της Δημοτικής Πινακοθήκης «να απογαλακτιστεί από τις αλμοδοβαρικές “μαμάδες” του», καταλήγοντας στην πρόταση «ενός χιουμοριστικού μυθιστορήματος με τον ενδεικτικό τίτλο: “Οι ερωτικές μεγαλοκοπέλες της Λάρισας – Φιλότεχνες νοικοκυρές σε βακχικό οίστρο – Ευνουχισμένοι άντρες σε απόγνωση”».
Σημειώνοντας πως φεύγει από τη Λάρισα «με τη συνείδησή του ήσυχη, έχοντας δείξει πως υπάρχει κι άλλος δρόμος για να διοικηθεί ένα μουσείο εκτός από την ίντριγκα και τον μικροκομματισμό», ο ίδιος δεν αρκείται στα παραπάνω, μα συνεχίζει σχολιάζοντας και βάλλοντας ονομαστικά εναντίον της παραιτηθείσης από τη θέση της αντιπροέδρου, Κατερίνας Κόσσυβα και του μέλους του ΔΣ, Άννυς Ψάρρα, όπως και κατά της αντιπροέδρου, Άννυς Αρχιμανδρίτου, αλλά και της προϊσταμένης της Πινακοθήκης, Ιωάννας Δεληγιάννη, τις οποίες, ωστόσο, δεν κατονομάζει.
«Από την πρώτη στιγμή συνεδριάζαμε με την παρουσία της Κόσσυβα η οποία είχε άποψη για όλα τα καλλιτεχνικά. Το ίδιο και η διάδοχός της που πρότεινε πιεστικά εκθέσεις. Από το παρασκήνιο κυβερνούσε η Ψάρρα την οποία όλοι τρέμουν λόγω, λέει, επιτυχούς θητείας. Κι ας άφησε τις αποθήκες σε άθλια χάλια και ένα ανύπαρκτο πρόγραμμα. Όμοια και η προϊσταμένη – μουσειολόγος η οποία πάντως δεν μου δικαιολόγησε γιατί βρέθηκε κατά τύχη (!) ένας απίστευτος Μαλέας εκτός της αποθήκης Κατσίγρα. Τέλος το δ.σ δεν μας δέχτηκε ποτέ, ούτε απάντησε ποτέ στις γραπτές προτάσεις μας. Ελπίζω τουλάχιστον να πραγματοποιήσουν την αναδρομική του Χρήστου Σαμαρά. Τέλος ο δήμαρχος μου είχε υποσχεθεί ότι θα αποκαταστήσει το μνημείο της Αντίστασης του Φιλόλαου στο Αλκαζάρ. Για το οποίο είχα εξασφαλίσει την δωρεά 10 κεραμικών γλυπτών του Θόδωρου Παπαγιάννη και 10 του Μεμά Καλογηράτου. Λόγια, λόγια και συνεχής υπονόμευση από τις φιλότεχνες νοικοκυρές σε απόγνωση», καταλήγει το σχόλιο Στεφανίδη, χαρακτηρίζοντας μάλιστα κάπου παρακάτω «δειλούς και ενοχικούς» άπαντες, αφού, όπως σχολιάζει, «είναι ντροπή αλλά ούτε ένας (1) από τους “υπεύθυνους” ή ο δήμαρχος, δεν με πήρε ένα (1) τηλέφωνο έστω για να μου ζητήσει τον λόγο. Δειλοί και ενοχικοί ταυτόχρονα!».
Τα σχόλια προφανώς περιττεύουν, αν και θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον η άποψη ανθρώπων που εξακολουθούν να στηρίζουν τέτοιου είδους δημόσιο λόγο, έχοντας “βήμα” στη Λάρισα και επιμένοντας να μιλούν για «απώλεια», άνθρωπο υψηλού κύρους και ευφυίας και «χαρακτήρα ιδιόρρυθμο» που αποτελεί “μέγεθος” που ήρθε να προσφέρει στην πόλη…
