«Πίσω από τα λαμπερά φώτα της σκηνής κυριαρχεί το βαθύ σκοτάδι για πολλούς εργαζόμενους του κλάδου μας – Ο εργοδοτικός αυταρχισμός και η κρατική καταστολή αφορά και εμάς όπως και όλους τους εργαζόμενους της χώρας!».
Τα παραπάνω αναφέρει σε ανακοίνωσή του, ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος-Παράρτημα Λάρισας.
Αναλυτικά, αναφέρει τα εξής:
“Ξεχωρίζουμε μια σειρά περιστατικά που έχουν πληθήνει τον τελευταίο καιρό στον κλάδο μας και όχι μόνο:
1. Το περασμένο Σάββατο εργαζόμενοι της Φιλαρμονικής του Δήμου Αθηναίων και πολίτες βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα πρωτόγνωρο περιστατικό αστυνομικής αυθαιρεσίας και καταστολής. Η Φιλαρμονική του Δήμου συμμετείχε στο Πανελλαδικό Φεστιβάλ Φιλαρμονικών που πραγματοποιούνταν στο κέντρο της Αθήνας. Ολοκληρώνοντας τη συμμετοχή της στη Πλατεία Συντάγματος και αναμένοντας το Υπηρεσιακό λεωφορείο, αστυνομικός που εκτελούσε υπηρεσία στο συγκεκριμένο σημείο επενέβη αποτρέποντας επιθετικά την επιβίβαση των εργαζομένων στο υπηρεσιακό όχημα. Όταν συνάδελφος συνδικαλιστής του Σωματείου της Φιλαρμονικής αντέδρασε λεκτικά στην παραπάνω συμπεριφορά, ο αστυνομικός κινήθηκε απειλητικά προς τον συνάδελφο και επιχείρησε τη βίαιη σύλληψή του. Στο σημείο έσπευσαν πολυάριθμες αστυνομικές δυνάμεις που προσπάθησαν με βίαιο τρόπο να προσαγάγουν το μουσικό ο οποίος βρισκόταν εκείνη την ώρα σε εργασία με τη στολή της δουλειάς! Οι εργαζόμενοι της Φιλαρμονικής και δεκάδες διερχόμενοι πολίτες στάθηκαν στο πλευρό του εργαζόμενου, απέναντι στην κρατική επιβολή του δόγματος «νόμος και τάξη» με πρακτικές που θυμίζουν άλλες εποχές. Το περιστατικό αυτό δείχνει καθαρά ότι η προσπάθεια της όξυνσης της κρατικής καταστολής δεν αφήνει κανέναν εκτός. Είναι αισιόδοξο ότι αυτή η προσπάθεια τρομοκράτησης αποκρούστηκε από τους δεκάδες συναδέλφους αλλά και δεκάδες περαστικούς πολίτες που παρενέβησαν στην πρωτοφανή δίωξη.
2. Η Διοίκηση της ΕΛΣ (Εθνική Λυρική Σκηνή) εφαρμόζει την Κυβερνητική πολιτική με μεγάλη αποφασιστικότητα. Ανοιχτά και χωρίς να κρύβεται, προχώρησε σε υπογραφή Συλλογικής σύμβασης εργασίας (ΣΣΕ) μόνο με τα Σωματεία που συμφωνούν μαζί της. Έτσι υπέγραψε ΣΣΕ που υλοποιεί την Κυβερνητική πολιτική για μηδενικές αυξήσεις στο Τεχνικό-Βοηθητικό και Διοικητικό προσωπικό της ΕΛΣ, που τόσα χρόνια η ακρίβεια μειώνει το εισόδημά τους. Ταυτόχρονα η Λυρική εντατικοποιεί τη δουλειά τους σε τέτοιο βαθμό, που να έχουμε συνεχόμενα ατυχήματα, με αποκορύφωμα το τελευταίο που κόντεψε να χαθεί η ζωή ενός νέου ανθρώπου, ο οποίος σήμερα δίνει μάχη για να μην του αφήσει αναπηρία. Αιφνιδίως, επέλεξε να αποκλείσει από την υπογραφή της ΣΣΕ το σωματείο των Λυρικών πρωταγωνιστών (Ε.Λ.Π.Ε) – που υπέγραφε τη σύμβαση εδώ και τουλάχιστον 20 χρόνια – δημιουργώντας προηγούμενο ώστε να μην έχει «πάτημα» να υπερασπιστεί στη ΣΣΕ τα δικαιώματα των εκτάκτως απασχολούμενων μουσικών, το μεγαλύτερο σωματείο μουσικών στην Ελλάδα, ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος (Π.Μ.Σ). Απέκλεισε από τη ΣΣΕ το τμήμα του μπαλέτου, ώστε να πιέσει τους χορευτές/τριες να αποδεχτούν μεγαλύτερη εντατικοποίηση για τις ανάγκες της καλλιτεχνικής “εξωστρέφειας” της Λυρικής. Φτάνει στο σημείο μάλιστα να τους ζητά να είναι ανά πάσα στιγμή στη διάθεση του Θεάτρου, ακόμα και στο εβδομαδιαίο τους ρεπό. Με άλλα λόγια θέλει να ελέγχει την προσωπική ζωή του κάθε εργαζόμενου βάζοντας εμπόδια στο ατομικό και οικογενειακό τους προγραμματισμό, μια κατεύθυνση που θα επεκταθεί σ’ όλα τα τμήματα του οργανισμού. Η βαρβαρότητα των μνημονιακών ασφαλιστικών νόμων υποχρεώνει τους χορευτές να εργάζονται ως τα 67 τους χρόνια!
Αποτέλεσμα το Μπαλέτο να έχει μεγαλώσει ηλικιακά χωρίς να μπορούν οι εργαζόμενοι να συνταξιοδοτηθούν και να ανοίξουν οι θέσεις σε νέους χορευτές. Η Διοίκηση της Λυρικής, αντί να ορθώσει το ανάστημά της απέναντι στην Κυβερνητική πολιτική, το ορθώνει απέναντι στους χορευτές που ταλαιπωρούνται από τραυματισμούς, απαιτώντας τους να απεμπολήσουν δικαιώματα. Αυτή η πολιτική για να περάσει έχει ανάγκη και τον αυταρχισμό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η δίωξη της συμβασιούχου Χορωδού Τριανταφυλλιάς Γεωργιάδου που τόλμησε να καταγγείλει τον προϊστάμενο της, ο οποίος λίγο πριν τα μεσάνυχτα την περίμενε στο χώρο στάθμευσης του ΚΠΙΣΝ για να την εξυβρίσει και να την απειλήσει.
Η Διοίκηση της ΕΛΣ, που ενώ προς τα έξω παρουσιάζεται ως οπαδός της συμπερίληψης και κατά της έμφυλης βίας, φρόντισε να τιμωρήσει την καταγγέλλουσα με βάση μια καταγγελία του προϊσταμένου της, που έγινε εκ των υστέρων. Αυτή η συμπεριφορά όμως δε συμβαίνει μόνο σε καλλιτεχνικό προσωπικό αλλά και σε κάθε εργαζόμενο του θεάτρου που «τολμάει» να διεκδικεί ατομικά ή συλλογικά το δίκιο του. Αυξάνονται τα παραδείγματα συναδέλφων μελών καλλιτεχνικών σωματείων που οι διευθυντές ή οι εργοδότες, τους «συμβουλεύουν» να αποχωρήσουν από τα σωματεία για το «καλό τους». Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, «απειλούν» ότι δε θα τους ανανεώσουν σύμβαση αν δεν διαγραφούν από το σωματείο. Ο λόγος που η ΕΛΣ ακολουθεί αυτή την τακτική είναι ότι και αυτήν δε θέλει σωματεία που μπαίνουν εμπόδιο στους αντεργατικούς σχεδιασμούς της, που υπερασπίζονται τα κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων διεκδικώντας ακόμα καλύτερους όρους αμοιβής και εργασίας. Που δε φοβούνται να καταγγείλουν κάθε ατόπημα της διοίκησης και του Υπουργείου, όπως για παράδειγμα τις ευθύνες της για το σοβαρότατο εργατικό ατύχημα του συνάδελφου μηχανικού σκηνής, την κατ’ επανάληψη προσπάθεια φίμωσης της συνδικαλιστικής δράσης, τη συγκάλυψη των ευθυνών σε καταγγελίες για κακοποιητικές συμπεριφορές, για αυταρχικότητα διευθυντών, προϊσταμένων ακόμα και συνεργατών της διοίκησης.
Η διοίκηση, όσο και αν αυτοπαρουσιάζεται για φιλεργατική, δεν έχει πρόβλημα να μεταφέρει στους εργαζόμενους την «καυτή πατάτα» της αύξησης των ορίων στη συνταξιοδότηση των χορευτών/τριών στα 67 χρόνια. Αποδέχεται, χωρίς διαμαρτυρία, οι Τεχνικοί που εργάζονται σε βαριές κι επικίνδυνες εργασίες να μην είναι στο καθεστώς των Βαρέων και Ανθυγιεινών επαγγελμάτων. Αποδέχεται την πάνω από δεκαετία καθήλωση των μισθών για όσους από το μη Καλλιτεχνικό προσωπικό αμείβονται με το Ενιαίο Μισθολόγιο. Αντί να φροντίσει να λυθούν από τα αρμόδια υπουργεία τα προβλήματα που δημιούργησαν οι κατευθύνσεις της ΕΕ και των κυβερνήσεων, απαιτεί να μη μιλάνε οι εργαζόμενοι και να αποδεχτούν την αλλαγή σε όρους των ατομικών συμβάσεων των χορευτών με τη δικαιολογία ότι «έτσι θα λειτουργήσει καλύτερα το θέατρο».
3. Το Σωματείο Εργαζομένων Εθνικής Λυρικής Σκηνής (Σ.Ε.Ε.Λ.Σ) έκανε επίσης μία πάρα πολύ σοβαρή καταγγελία πριν 6 ημέρες, που αναδείκνυε την τρομοκρατία που προσπαθεί να επιβάλλει η Διοίκηση της Λυρικής και η Κυβέρνηση στους εργαζόμενους που αντιστέκονται. Συγκεκριμένα πρόκειται για την επώνυμη καταγγελία συναδέλφου που απολύθηκε, γιατί δε δέχτηκε τις υποδείξεις της Διοίκησης της Ε.Λ.Σ. για να διαγραφεί από το Σωματείο του οποίου ήταν μέλος (Σ.Ε.Ε.Λ.Σ). Στο συγκεκριμένο επιχειρησιακό σωματείο ο εκλεγμένος πρόεδρος του ΔΣ, είναι μέλος του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου. Ήδη αρκετά Σωματεία του κλάδου μας από την πρώτη στιγμή κατήγγειλαν τη Διοίκηση της Λυρικής ενώ καταγγελία έχει βγάλει το Ε.Κ.Α. ακόμα και η Γ.Σ.Ε.Ε. Η Διοίκηση της Π.Ο.Θ.Α. (Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος) είχε ενημερωθεί από την πρώτη στιγμή. Παρά τη σοβαρότητα της καταγγελίας δεν είχε βγάλει καμία ανακοίνωση ενώ συγχρόνως αναπαρήγαγε τη ρητορική της Διοίκησης της Ε.Λ.Σ. που λέει ότι «ίσως να μην είναι έτσι τα πράγματα».
Τελικά μετά από πολυήμερη πίεση και λίγο πριν την προγραμματισμένη κινητοποίηση των εργαζομένων της Λυρικής έβγαλε ανακοίνωση. Όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει η πάλη ενός Σωματείου για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης τη στιγμή που η Κυβερνητική πολιτική θέλει τους εργαζόμενους υπάκουους και φοβισμένους χωρίς να διεκδικούν και να αμφισβητούν την πολιτική της. Αυτή τη μάχη δίνει το Σ.Ε.Ε.Λ.Σ. για να υπογράψουν Συλλογική Σύμβαση οι Χορευτές της Λυρικής μετά από 4 χρόνια. Αυτή την επίθεση δέχονται τα μέλη του Σωματείου που δε σκύβουν το κεφάλι. Είμαστε στην ώρα της μεγάλης μάχης και σε αυτές τις στιγμές φαίνεται ποιος είναι με το δίκιο του εργαζόμενου και ποιος όχι.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η σιωπή της πλειοψηφίας της Διοίκησης της Ομοσπονδίας σε τόσο κρίσιμα ζητήματα δείχνει ποιανού τα συμφέρονται πραγματικά εκπροσωπεί.
4. Δεν έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που καταγγείλαμε στην πόλη μας αποπομπή ηθοποιού από παράσταση του Θεσσαλικού Θεάτρου επειδή εξέφρασε δημόσια κριτική απέναντι στην κυβέρνηση και την δημοτική αρχή της Λάρισας. Όπως επίσης δεν ξεχνάμε πως σε πρόσφατη καταγγελία μας για την μη καταβολή δεδουλευμένων σε συναδέλφους από παραστάσεις του περασμένου καλοκαιριού με ευθύνη Περιφέρειας Θεσσαλίας και εταιριών παραγωγής θέσαμε το ζήτημα να μην υπάρξει εκδικητική στάση απέναντί τους με αποπομπή τους από νέες εκδηλώσεις της Περιφέρειας επειδή δημοσιοποίησαν το ζήτημα.
5. Έχουμε μπροστά μας την εξ αναβολής δίκη του προέδρου του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, Βασίλη Παρασκευόπουλου με πρόσχημα την παρακώληση συγκοινωνιών επειδή την περίοδο την πανδημίας πρωτοστάτησε στους αγώνες για τα δικαιώματα των συνάδελφων.
6. Στα δείγματα εργοδοτικής ασυδοσίας και κυβερνητικού αυταρχισμού πέρα από τον κλάδο μας προστέθηκε και η απόλυση του συνδικαλιστή Κώστα Γενιδούνια από την Hellenic Train, μία μέρα μετά την κατάθεση υποψηφιότητάς του στις εκλογές του Σωματείου των Μηχανοδηγών. Πρόκειται για ένα συνδικαλιστή που είχε πρωταγωνιστήσει με τις καταγγελίες του για τα τεράστια κενά ασφαλείας στο Σιδηρόδρομο πριν και μετά το έγκλημα στα Τέμπη. Η Κυβέρνηση και η εταιρία είναι υπόλογες γι’ αυτή την τρομοκρατική απόλυση.
Συνεχίζουμε τον αγώνα για το δίκιο μας απέναντι σε Κυβερνήσεις, Διοικήσεις Οργανισμών, εργοδοσία, κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό.
• Aπέναντι στην κρατική καταστολή η μόνη αποτελεσματική απάντηση είναι η συλλογική αντίσταση των εργαζομένων και της κοινωνίας.
• Είναι γελασμένοι όσοι από το Κυβερνητικό επιτελείο και την εργοδοσία νομίζουν πως με τέτοιες πρακτικές θα ξεμπερδέψουν με τα δίκαια αιτήματά μας.
• Ο φόβος και η τρομοκράτηση, σε όσους εργαζόμενους τώρα «πιάνει», δε θα αργήσει να γίνει δύναμη αντίστασης όπως έδειξαν τα απεργιακά συλλαλητήρια και οι κινητοποιήσεις των τελευταίων μηνών. Το δίκιο των εργαζομένων, θα γίνει διεκδίκηση, η αδιαλλαξία και η αυταρχικότητα δε θα περάσει.
Ως Παράρτημα Λάρισας που Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου απαιτούμε να σταματήσει κάθε μεθόδευση αντίποινων σε συναδέλφους που τολμούν να υπερασπιστούν το δίκιο.
Καλούμε σωματεία, συλλόγους καλλιτεχνών, φορείς της τέχνης στη Λάρισα και στην Θεσσαλία να συζητήσουν τα παραπάνω περιστατικά, να προβληματιστούν, να πάρουν θέση συνεχίζοντας παράλληλα την κοινή μας δράση στον δρόμο του αγώνα.
Είμαστε μαζί και δυνατοί!”
