Σε μια ξεχωριστή βραδιά που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πλατυκάμπου, για το ετήσια εκδήλωσή του, βραβεύθηκε η βουλευτής Λάρισας και Τομεάρχης Δικαιοσύνης, Θεσμών & Διαφάνειας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Ευαγγελία Λιακούλη, για την προσφορά της στην σύσταση του Συλλόγου, στην ενεργή στήριξή της σε όλες τις δράσεις του, όπως και την χορηγία για την απόκτηση παραδοσιακών στολών των χορευτικών τμημάτων του.
Οι εκδηλώσεις, οι οποίες συνδυάζουν τη θρησκευτική κατάνυξη με την πολιτιστική παράδοση, αποτελώντας σημείο συνάντησης και συμμετοχής των πολιτών του Δήμου Κιλελέρ, αλλά και ευρύτερα των επισκεπτών της περιοχής, συνοδεύτηκαν από τους παραδοσιακούς σκοπούς του δημοφιλούς μουσικού σχήματος «Το Ντουμαλάνι», σε μια βραδιά η οποία ήταν, ομολογουμένως, ζωντανή από μουσική και χορό.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Ευαγγελία Λιακούλη τόνισε τα εξής:
«Με πολλή συγκίνηση κάθε φορά, ανταμώνω με αγαπημένα μου πρόσωπα από τον Τόπο μου, τον ευλογημένο και όμορφο Πλατύκαμπο του Δήμου Κιλελέρ.
Χαίρομαι ιδιαίτερα, γιατί βλέπω μικρούς και μεγάλους, να “αγκαλιάζουν’’ και σήμερα τη γιορτή αυτή, τιμώντας έμπρακτα και με ενεργή συμμετοχή τα ήθη και τα έθιμά μας.
Συγχαρητήρια αξίζει βέβαια το Προεδρείο, όπως και τα Μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Πλατυκάμπου, για τις πολύ όμορφες εμπνεύσεις τους, αλλά και το πείσμα τους για τη διατήρηση των παραδόσεών μας.
Είναι αυτοί που δυναμώνουν τις ρίζες μας, αυτοί που κρατούν ανέπαφη την εικόνα των χωριών μας, αυτοί που μας βοηθούν να επιτελέσουμε το χρέος μας, κληροδοτώντας όλα αυτά, στις επόμενες γενιές των νέων, περήφανων Θεσσαλών.
Γιατί είναι καθήκον μας να θυμόμαστε και να μην ξεχνάμε από πού καταγόμαστε, είναι καθήκον μας να θυμόμαστε πόσο όμορφες είναι οι ιστορίες των γονιών και των παππούδων μας, αλλά και πόσο συνέβαλαν στο να γραφτεί η κοινή μας, συλλογική μας Ιστορία.
Εγώ προσωπικά σε όλα αυτά πιστεύω: στους Ανθρώπους, τους Τόπους και τις ιστορίες που μας συνδέουν.
Μην ξεχνάτε ποτέ ότι κουβαλάμε βαριά κληρονομιά. Είμαστε απόγονοι των κολίγων του κάμπου, που τόλμησαν έναν αιώνα πριν να ξεσηκωθούν ενάντια στο καθεστώς της εποχής τους. Χωρίς όπλα και στρατούς. Μόνο με τις τσουγκράνες και τις κοσιές τους . Μόνο με τα εργαλεία του μόχθου τους, που έφτασαν όμως, για να γράψουν μια μοναδική , χρυσή σελίδα ένδοξης ιστορίας.
Κάθε φορά που κουράζομαι, που αγανακτώ, που δειλιάζω, που αμφιβάλλω, που αναρωτιέμαι, θυμάμαι την γενέτειρα, τον Τόπο μου, τους αγώνες του και την ιστορία του – και ξαναγίνομαι, όπως πρέπει!
Βαθιά χαραγμένη η αγάπη που με συνδέει με αυτά τα χώματα και τους Ανθρώπους μας.
Είμαι πάντα ΕΔΩ, δίπλα και μαζί σα , να περπατώ με περηφάνια στον Τόπο μας και να συνδέω τις μνήμες του παρελθόντος, με τις ανάγκες του παρόντος και το όραμα για το μέλλον…
Αυτή τη βράβευση θα την έχω δίπλα από τις φωτογραφίες του συγχωρεμένου του πατέρα μου, γιατί εκεί της αξίζει να είναι, τόση αγάπη που κουβαλάει …
Ευχαριστώ!».
