Στις 8 Μαΐου 2021 ο Θωμάς Κυριάκος σε ένα άρθρο του αφιέρωμα στον Ελευθέριο Κολονέλο, τον πρωτοποριακό αρχιτέκτονα της Λάρισας, σημείωνε:
«Περπατώντας στη Λάρισα, σε μια πόλη που συνεχώς μεταλλάσσεται, όπως η ζωή των ανθρώπων της, η δομή και η ταυτότητά της, ακολουθώντας τις εξελίξεις και αντικαθιστώντας ότι η φθορά του χρόνου αποσυνθέτει, με οδηγεί σε αναζήτηση εκείνων των στοιχείων του παρελθόντος που διασώθηκαν, που άντεξαν στη φθορά. Όπως είναι τα παλιά της κτίσματα, μονώροφα ή διώροφα, άλλοτε «ταπεινά» και άλλοτε με το συνοδευτικό τίτλο του «νεοκλασικού» ή του «αρχοντικού».
Μέσα σε αυτές μου τις περιπατητικές αναζητήσεις, παρατηρώντας και φωτογραφίζοντας αυτού του είδους τα οικοδομήματα διαπίστωσα ότι ορισμένα εξ αυτών διέφεραν αρχιτεκτονικά από τα υπόλοιπα. Αναφέρομαι, κατά κύριο λόγο, σε κτίσματα της περιόδου από τα μέσα της δεκαετίας του ’30 έως τα τέλη του ’50.
Αν εξαιρέσουμε τα τούβλινα ή τα σπίτια της λαϊκής αρχιτεκτονικής με τις διακοσμητικές κορνίζες περιμετρικά των παραθύρων και τα υπέρθυρα στις εξώπορτες, που τα συναντού(σα)με σε όλες σχεδόν τις γειτονιές της πόλης, αυτά που μου κέντρισαν περισσότερο το ενδιαφέρον ήταν κάποια ιδιαίτερα σπίτια με ημικυκλικά μπαλκόνια, περίτεχνες εξώθυρες με κυκλικούς φεγγίτες στο πλάι με διπλό κιγκλίδωμα σε σχήμα σταυρού, σκοτίες σε σημεία της όψης, χαρακτηριστικά της Art Deco και της αρχιτεκτονικής του μεσοπολέμου.
Όλα αυτά τα στοιχεία έχουν έναν κοινό παρανομαστή. Τον αρχιτέκτονα Ελευθέριο Κολονέλο. Ο Κολονέλος ήταν Μικρασιάτης στην καταγωγή. Γεννήθηκε το 1903 περίπου στην Κωνσταντινούπολη και γι’ αυτό το λόγο, όταν εγκαταστάθηκε στη Λάρισα, έκανε παρέα κυρίως με Μικρασιάτες. Από μικρός ήταν φιλόμουσος και αυτή του η αγάπη τον οδήγησε στη Γερμανία για να σπουδάσει βιολί αλλά τελικά, άγνωστος ο λόγος, τελείωσε την Αρχιτεκτονική το 1924.
Στη Λάρισα εγκαταστάθηκε το 1934-1935 περίπου, τότε εμφανίζεται και η εγγραφή του στο ΤΕΕ με αριθμό μητρώου 2287, για να μπορέσει να αποκτήσει άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος. Πρώτο του καταγεγραμμένο έργο είναι ο κινηματογράφος “ΠΑΛΛΑΣ”. Σύμφωνα με την μαρμάρινη πλάκα που διασώζεται το κτίριο ολοκληρώθηκε το 1936.
Ο αριθμός των κατοικιών που έχουν τη «σφραγίδα» του Ελ. Κολονέλου δεν μπορούν να υπολογιστούν γιατί δεν είναι καταγεγραμμένα. Αν κρίνουμε από τον αριθμό των κτιρίων που έχουν απομείνει πρέπει να ήταν αρκετά μεγάλος, ακόμη και για τα δεδομένα της εποχής μας.
Σήμερα στη Λάρισα διασώζονται 15-16 κτίρια που ξεχωρίζουν για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής του. Αριθμός αρκετά σημαντικός αν αναλογιστεί κανείς τις μεταβολές που έχει υποστεί η πόλη από τους ισχυρούς σεισμούς του 1941 και της δεκαετίας του ’50 στην περιοχή των Σοφάδων και του Βελεστίνο, που κατέστρεψαν ένα πολύ μεγάλο αριθμό κατοικιών, ενώ από τη δεκαετία του ’60 και μετά η αντιπαροχή αφαίρεσε συστηματικά ένα πολύ μεγάλο αριθμό κατοικιών από αυτές που είχαν απομείνει στην πόλη. Από τη συνολική του δραστηριότητα το πιο γνωστό και το μοναδικό που έχει χαρακτηριστεί μέχρι σήμερα ως διατηρητέο είναι το κινηματοθέατρο «ΠΑΛΛΑΣ», στη συμβολή των οδών Παναγούλη με Κούμα.
Από τα πρώτα κτίρια της Λάρισας που κατασκευάστηκε με μπετόν, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα του εκλεπτυσμού του μεσοπολέμου, που εμφανίστηκε στη Λάρισα αρχικά στο κτίριο Αβραάμ Μουσών το 1929, σχεδιασμένο από τον Μακ Ρουμπέν και στη συνέχεια στα κτίρια του Κολονέλου της δεκαετίας του ’30 και τα χρόνια αμέσως μετά τον πόλεμο.
Ο Κολονέλος πέθανε περί τα τέλη Αυγούστου ή αρχές Σεπτεμβρίου του 1961…»
Στο βίντεο, ο αρχιτέκτονας Δημήτριος Καραγκούνης, Επίτιμος Προϊστάμενος του Τμήματος Αρχαιολογικών Έργων και Μελετών της ΕΦΑΛΑΡ σχολιάζει την σημερινή κατάσταση τριών χαρακτηριστικών κτιρίων του αρχιτέκτονα Ελευθέριου Κολονέλου…
