Η κυβέρνηση προχωρά στην περικοπή του επιδόματος ανεργίας σε χιλιάδες συναδέλφους/-ισσες με το έωλο επιχείρημα ότι δίνει “περισσότερα κίνητρα για εργασία “και διασφαλίζει την “ανταποδοτικότητα, δικαιοσύνη και την αποτελεσματικότητα”. Μάλιστα ονομάζει αυτή την απόφαση «πιλοτική δράση» λες και η επιβίωσή μας είναι αντικειμένου πιλοτικής έρευνας για τις υπηρεσίες απασχόλησης.
Είναι πραγματικά προσβλητικό για τους χιλιάδες συναδέλφους/-ισσες που είναι καθηλωμένοι/-ες σ’ έναν υπολογιστή από τον Αύγουστο και παρακολουθούν τις αντιπαιδαγωγικές “ασκήσεις” μείωσης των κενών από το υπουργείο (συγχωνεύσεις-καταργήσεις τμημάτων, κλείσιμο σχολείων, περικοπές στην παράλληλη) και περιμένουν πότε θα μετακινηθούν από τη μία άκρη της χώρας στην άλλη προκείμενου να υπηρετήσουν το δημόσιο σχολείο. Αλήθεια από αυτούς τους συναδέλφους/-ισσες λείπει το κίνητρο;
Η ΚΥΑ προβλέπει:
1. Προϋποθέσεις χορήγησης του επιδόματος ανεργίας θα είναι οι 175 ημέρες ασφάλισης και όχι οι 125 που ισχύουν σήμερα, κατ’ ελάχιστο κατά τους 14 μήνες πριν την ένταξη στην επιδότηση εξαι-ρουμένων των 2 τελευταίων μηνών. Αυτό πρακτικά για έναν/μία αναπληρωτή/-τρια σημαίνει πως θα χρειάζεται 7 μήνες εργασίας τους τελευταίους 14 μήνες, με εξαίρεση τους τελευταίους 2.
Π.χ. Αναπληρωτής/-τρια που προσλήφθηκε Δεκέμβριο, χρειάζεται να έχει δουλέψει 2 τουλάχιστον μήνες και το προηγούμενο σχολικό έτος, για να πάρει επίδομα μετά την απόλυσή του τον Ιούνιο. Αλλιώς αν την προηγούμενη χρονιά δεν έχει δουλέψει πρέπει να προσληφθεί από τον Οκτώβρη.
2. Ύψος επιδόματος ανεργίας: Ακόμα και αν λάβει κάποιος/-α το επίδομα ανεργίας, αυτό θα είναι κυριολεκτικά ψίχουλα! Το νέο επίδομα ανεργίας, θα χωρίζεται πλέον σε δύο μέρη, στο σταθερό (70% του κατώτατου μισθού ή και κάτω από αυτόν, που θα μειώνεται σταδιακά όσο πλησιάζει στο τέλος της περιόδου επιδότησης και στο μεταβλητό – ανταποδοτικό, με κριτήρια όπως τα έτη ασφά-λισης και το μέσο όρο αποδοχών, πριν την ανεργία.
Ωστόσο, για να λάβει κάποιος/-α το ανταποδοτικό μέρος (!) του επιδόματος ανεργίας απαιτούνται:
· Να ενταχθεί στην τακτική επιδότηση (175 ημέρες ασφάλισης μέχρι και τον Απρίλιο) και
· 900 ημέρες ασφάλισης κατ’ ελάχιστο (!) κατά τους 50 μήνες πριν την ένταξη στην επιδότηση εξαι-ρουμένων των 2 τελευταίων μηνών και ταυτόχρονα αποδοχές ίσες ή μεγαλύτερες από τον κατώτατο μισθό κατά τους 14 μήνες πριν την ένταξη στην επιδότηση εξαιρουμένων των 2 τελευταίων μηνών.
900 ημέρες ασφάλισης σημαίνει 36 μήνες εργασίας, τους τελευταίους 50 μήνες, που σημαίνει πως αν κάποιος/-α εκπαιδευτικός προσληφθεί την προηγούμενη χρονιά καθυστερημένα, δεν θα μπορεί να λάβει το ανταποδοτικό μέρος του επιδόματος ανεργίας.
Οι αλλαγές αυτές μεγαλώνουν τους περιορισμούς που ήδη δυσκολεύουν τη δυνατότητα λήψης, το ποσό του επιδόματος και κυρίως το χρονικό διάστημα που ένας/μία άνεργος/-η μπορεί να το λάβει.
Σήμερα απαιτούνται:
1. 125 ημέρες ασφάλισης τους τελευταίους 14 μήνες (με εξαίρεση τους δύο τελευταίους).
2. Από τις απαιτούμενες ημέρες ασφάλισης, εξαιρούνται οι μέρες της νόμιμης άδειας κύησης και λο-χείας! Δηλαδή, η αναπληρώτρια εκπαιδευτικός, η μόνη σε όλο το Δημόσιο που δεν δικαιούται 9μηνη άδεια ανατροφής, τιμωρείται ξανά, επειδή έμεινε έγκυος, αν π.χ. προσληφθεί μέσα στο Νο-έμβρη και βγει σε άδεια το Μάρτιο!
3. Σε χρονικό διάστημα τετραετίας υπάρχει πλαφόν 400 ημερών επιδότησης. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως αν κάποιος/κάποια προσληφθεί αργοπορημένα, π.χ. Δεκέμβριο και επιδοτηθεί και για τους μήνες Σεπτέμβριο-Οκτώβριο-Νοέμβριο, υπάρχει κίνδυνος να ξεπεράσει το όριο των 400 ημερών επιδότησης μέσα στην τετραετία (με δεδομένο πως οι αναπληρωτές/-τριες εκπαιδευτικοί εντάσσο-νται κάθε χρόνο στην επιδότηση μετά την απόλυσή τους) και να μην λάβει επίδομα, παρότι έχει τον αριθμό ημερών ασφάλισης.
Με το υπάρχον σύστημα ούτως ή άλλως αποκλείονται κάθε χρόνο χιλιάδες συνάδελφοι/-ισσες (π.χ. οι συνάδελφοι/-ισσες της Δ’ Φάσης που προσλήφθηκαν το Δεκέμβριο), πόσο μάλλον τώρα που οι περιο-ρισμοί είναι ακόμα πιο αυστηροί!
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
· Να αποσυρθεί άμεσα η Κ.Υ.Α.
· Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους/όλες
· Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους που να καλύπτει το κόστος διαβίωσης
· Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς κόντρα στις «αυξήσεις» ψίχουλα και στην κοροϊδία
· Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού!
· Επίδομα διαβίωσης σε όσους/όσες εργάζονται μακριά από τον τόπο κατοικίας τους
· Πλήρη εργασιακά δικαιώματα στους αναπληρωτές/-τριες (άδειες, προσμέτρηση υπηρεσίας κ.λπ.)
· Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί ώστε να καλυφθούν όλα τα κενά.
