Όσοι διασχίζουν την οδό 31 Αυγούστου στη Λάρισα ξεκινώντας από την Πλατεία του Αγίου Βησσαρίωνος και πριν φθάσουν στη διασταύρωσή της με την Οδό Λορέντζου Μαβίλη, αντικρίζουν δίπλα-δίπλα δύο όμοιες μονοκατοικίες, οι οποίες έμειναν γνωστές στην πόλη με την ονομασία “Τα δίδυμα σπίτια”.
Σήμερα και τα δύο είναι εγκαταλειμμένα και καθώς μένουν χωρίς καμιά φροντίδα αυτοκαταστρέφονται. Τελευταία ο Δήμος έδειξε ενδιαφέρον για την τύχη τους και επιδιώκει να τα περισώσει, για να μην κατεδαφισθούν και ακολουθήσουν τον δρόμο της αντιπαροχής, της μεγάλης αυτής πληγής των μεταπολεμικών χρόνων.
Η ιστορία των κτιρίων αυτών είναι παλιά και ενδιαφέρουσα. Μέχρι το 1994 τα όμοια κτίσματα στην περιοχή ήταν τρία. Το τρίτο βρισκόταν στη γωνία των οδών Μαβίλη και Δροσίνη, πίσω ακριβώς από το γωνιακό από τα δίδυμα ενώ παλαιότερα υπήρχε και τέταρτο όμοιο κτίσμα επί της 31ης Αυγούστου, δίπλα από τα σημερινά δίδυμα. Επομένως μπορούμε να μιλάμε για τετράδυμα σπίτια.
Η ακριβής χρονολογία κατασκευής τους δεν είναι γνωστή. Πιθανολογείται ότι είναι κτίσματα της τρίτης δεκαετίας του 20ού αιώνα. Ιδιοκτήτης και κατασκευαστής ήταν ο εστιάτορας Γεώργιος Νατάκιας. Το 1914 ο Νατάκιας ήλθε από την Αθήνα στη Λάρισα, νοίκιασε ένα κατάστημα στην οδό Πανός, το μετέτρεψε σε εστιατόριο-ταβέρνα και το 1915 άρχισε να το λειτουργεί με το όνομα «Η Αφθονία». Με τα χρήματα που συγκέντρωσε από την επαγγελματική του δραστηριότητα έκτισε, όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος Κώστας Περραιβός τρία ή τέσσερα όμοια σπίτια στη γωνία των σημερινών οδών 31ης Αυγούστου και Μαβίλη.
Η κατοικία η οποία καταλαμβάνει τη γωνία των οδών 31 Αυγούστου και Μαβίλη, πωλήθηκε στις 30 Απριλίου 1928 από τον ιδιοκτήτη Γεώργιο Νατάκια στον ιατρό Κοσμά Κατσίγρα του Γεωργίου. Σύμφωνα με το συμβόλαιο αγοράς, το οικόπεδο με την κατοικία είχε ως όρια: νότια την οδό 31η Αυγούστου, ανατολικά “ανώνυμον δημοτικήν πάροδον άγουσαν εις ατμόμυλον” (δεν είχε ακόμη ονοματοθετηθεί η οδός Λορέντζου Μαβίλη), βόρεια την οικία Ιωάννου Τσιτσιά και δυτικά την οικία Ηλία Τριανταφύλλου (το δεύτερο δίδυμο σπίτι).
Στις 17 Αυγούστου 1933 ο Κοσμάς Κατσίγρας το πώλησε στον κτηματία Αντώνιο Γκαρανέ του Ιωάννου (Μεγαλόβρυσο Αγιάς 1888-Νέα Υόρκη 1978). Το κτίσμα αυτό χρησιμοποιήθηκε για αρκετά χρόνια είτε ως κατοικία είτε ως επαγγελματική στέγη.
Σήμερα ανήκει στα τέκνα του αγοραστού Ζήση-Απόστολο, Ιωάννη και Άννα Γκαρανέ, άτομα μεγάλης ηλικίας, τα οποία κατοικούν στη Νέα Υόρκη και ουσιαστικώς έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του. Η δεύτερη κατοικία έχει πρόσοψη επί της 31ης Αυγούστου και βρίσκεται παραπλεύρως της προηγούμενης.
Άγνωστο πότε, περιήλθε στην ιδιοκτησία του εμπόρου της Λάρισας Ηλία Τριανταφύλλου του Τριανταφύλλου, ο οποίος στις 12 Απριλίου 1938 την πώλησε στην Ελένη χήρα του Γεωργίου Γκουλιάμα. Η τελευταία με διαθήκη της μεταβίβασε στις 27 Αυγούστου 1946 την κατοικία στην ανεψιά της Αντωνία χήρα Ιωάννη Οικονόμου. Με τη σειρά της η τελευταία την πώλησε στις 7 Φεβρουαρίου 1989 στον ανεψιό της Νικόλαο Οικονόμου του Στάμου, στην κυριότητα του οποίου υπάρχει μέχρι σήμερα.
Σύμφωνα με το συμβόλαιο αγοράς, το οικόπεδο με την κατοικία είχε ως όρια: νότια την οδό 31η Αυγούστου, ανατολικά την οικία Αντωνίου Γκαρανέ (το άλλο δίδυμο σπίτι που περιγράψαμε), βόρεια την οικία Ηλία Τσιτσιά και δυτικά “την ιδιοκτησίαν πρώην Σοφού και ήδη πολυκατοικίαν”.
Ολόκληρο το κτίσμα περιγράφεται ως εξής: Τόσο το ισόγειο (ημιυπόγειο), όσο και ο όροφος διαθέτουν τέσσερα δωμάτια με τους απαραίτητος βοηθητικούς χώρους και επικοινωνούν μεταξύ τους με εσωτερική ξύλινη σκάλα. Στον όροφο έμεναν οι ιδιοκτήτες, ενώ στο ισόγειο συνήθως στεγάζονταν οι οικιακοί βοηθοί. Μέχρι το 2004 κατοικείτο από την οικογένεια Νικολάου Οικονόμου και έκτοτε παραμένει ακατοίκητο. Στον ακάλυπτο χώρο ο οποίος βρισκόταν ανάμεσα από τα όμοια σπίτια (ιδίως στο πίσω σπίτι που κατεδαφίσθηκε το 1994), υπήρχε καταφύγιο, του οποίου οι αεραγωγοί διευθύνονταν και στα τρία κτίσματα.
Στο βίντεο, ο αρχιτέκτονας Δημήτριος Καραγκούνης, Επίτιμος Προϊστάμενος του Τμήματος Αρχαιολογικών Έργων και Μελετών της ΕΦΑΛΑΡ σχολιάζει την σημερινή κατάσταση των κτιρίων.
