Ο Τζορτζ Ράσελ έκανε μια εμφάνιση που αρμόζει σε πολύ μεγάλους οδηγούς της Formula 1, κατορθώνοντας να κερδίσει το GP Βελγίου με στρατηγική ενός πιτ-στοπ που έμοιαζε παρανοϊκή πριν τον αγώνα, αντέχοντας μέχρι τέλους στην πίεση του Λιούις Χάμιλτον στο απρόσμενο 1-2 της Mercedes στο Σπα. Τρίτος στο βάθρο ο Πιάστρι, εμπρός από τους Λεκλέρ και Φερστάπεν.
Από το ξεκίνημα του 14ου φετινού αγωνιστικού τριημέρου της Formula 1, στο Σπα του Βελγίου, μέχρι και το μέσον του σημερινού αγώνα, ο Τζορτζ Ράσελ φάνταζε ως ο οδηγός με τις λιγότερες πιθανότητες μεταξύ των κορυφαίων για να κερδίσει στο Σπα.
Όμως, με την τόλμη του να επιλέξει στρατηγική ενός πιτ-στοπ, και οδηγώντας περίτεχνα για την προστασία ενός σετ σκληρής γόμας για 34 γύρους, ο νεαρός Άγγλος της Mercedes κατάφερε να φτάσει οριακά στη γραμμή του τερματισμού μπροστά από τον ομόλογό του Λιούις Χάμιλτον – σε έναν αγώνα που θύμισε τις εποχές του 2014-’21 για την ομάδα του Μπράκλεϊ.
Τα πάντα ανετράπησαν στον αγώνα του Σπα, σε σχέση με τις προβλέψεις πριν την εκκίνησή του. Η Red Bull και η McLaren δεν είχαν τη ανωτερότητα που όλοι περίμεναν, ενώ αντίθετα η Mercedes έβγαλε έναν “λαγό από το καπέλο” καθώς κανείς δεν περίμενε ότι θα ήταν ανταγωνιστική στις ζεστές και ηλιόλουστες συνθήκες που επικρατούσαν σήμερα στο Σπα.
Όμως, ακριβώς έτσι συνέβησαν τα πράγματα: ο Χάμιλτον όδευε προς τη νίκη, μέχρι που βρέθηκε στο διάβα του το μεγάλο στρατηγικό κόλπο γκρόσο του νεαρού ομολόγου του στη Mercedes, και συμπατριώτη του. Η εμμονή και ικανότητα του Ράσελ να μείνει πρώτος επέτρεψε στον Πιάστρι να πλησιάσει τους δύο Βρετανούς στο τέλος, αλλά ποτέ δεν έγινε απειλητικός.
Ο Σαρλ Λεκλέρ κέρδισε επίσης απρόσμενα (βάσει της απόδοσης της SF-24 στους τελευταίους αγώνες) τις Red Bull, αφήνοντας πίσω του τον Μαξ Φερστάπεν, ενώ την εξάδα έκλεισε ο Λάντο Νόρις που έχασε χρόνο βγαίνοντας εκτός πίστας στην πρώτη στροφή. Τον Άγγλο της McLaren ακολούθησαν στην οκτάδα οι Κάρλος Σάινθ και Σέρτζιο Πέρεζ, σε έναν αγώνα με πολλές και διαφορετικές στρατηγικές των πρωτοπόρων.
