Στη συγκέντρωση της ΚΟΒ Φαλάνης Λάρισας μίλησε το μεσημέρι της Κυριακής η Μαρία Γαβαλά, υποψήφια ευρωβουλευτής.
Στη συγκέντρωση ξεχώρισε η συμμετοχή πλημμυροπαθών, που μέσα από τη δράση της Επιτροπής Αγώνα που έχουν συγκροτήσει, παλεύουν να σταθούν όρθιοι, 9 μήνες μετά τις καταστροφικές πλημμύρες.
Η Μαρία Γαβαλά, μιλώντας για τις καταστροφικές πλημμύρες, τόνισε μεταξύ άλλων ότι «όπως γνωρίζετε το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές, οι ΚΝίτες μέσα από τα σωματεία, τους φορείς του κινήματος, από την πρώτη στιγμή των πλημμυρών, μπήκε μπροστά για την οργάνωση της σωτηρίας -όσο ήταν αυτό δυνατό- γειτονιών και περιοχών που απειλούνταν από την πλημμύρα, για να οργανωθεί η αλληλεγγύη, να στηριχθούν οι πληγέντες, να ξελασπωθούν εργατικά – λαϊκά σπίτια. Ταυτόχρονα από την πρώτη στιγμή συμβάλαμε και συμβάλλουμε να οργανωθεί η εργατική – λαϊκή διεκδίκηση για την αποκατάσταση των πληγέντων, για να παρθούν μέτρα προστασίας της ζωής τους.
Οι καταστροφές στη Θεσσαλία δεν είναι “φυσικό φαινόμενο”, είναι ένα πολιτικό έγκλημα. Απέδειξε τη μακροχρόνια ανυπαρξία υποδομών αντιπλημμυρικής προστασίας, την έλλειψη σχεδίου διαχείρισης των υδάτων, αλλά και την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού να ανταποκριθεί σε έκτακτες ανάγκες που αφορούν την πολιτική προστασία. Οι ευθύνες κυβερνήσεων, δημοτικών και περιφερειακών αρχών είναι τεράστιες. Αυτή η κατάσταση είναι επιλογή, είναι επιλογή ενός κράτους και ενός συστήματος που θεωρεί ότι είναι κόστος οι υποδομές για την προστασία του λαού από φυσικές καταστροφές. Άλλωστε το έχουν πει ανοιχτά και μάλιστα με σφραγίδα και απόφαση της ΕΕ ότι είναι πιο συμφέρον να δίνεις “πενιχρές” αποζημιώσεις από το να φτιάχνεις υποδομές που δεν έχουν μεγάλο κέρδος».
Στη συνέχεια ανέφερε ότι «την επομένη των εκλογών ο λαός της Φαλάνης, όπως και όλης της Θεσσαλίας, θα βρίσκεται αντιμέτωπος με το σχέδιο “ανασυγκρότησης” της περιοχής, με το οποίο μοιράζονται σε μεγάλες κατασκευαστικές νέα πακέτα από το Ταμείο Ανάκαμψης, προχωράνε πιο επιτακτικά σχέδια περαιτέρω εμπορευματοποίησης του νερού που θα χρυσοπληρώνουν οι λαϊκές οικογένειες και οι αγρότες της περιοχής, αλλά και αλλαγές στη χρήση γης και αλλαγές στην αγροτική καλλιέργεια με στόχο τη συγκέντρωση της γης σε λιγότερα χέρια.
(…) Από την άλλη, το “σχέδιο” του ΚΚΕ έχει ως στόχο να αναιρέσει τις αιτίες της καταστροφής, θέλει μια ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας με κριτήριο τις σύγχρονες εργατικές – λαϊκές ανάγκες, την προστασία της ζωής του λαού της περιοχής, της αγροτικής παραγωγής σε αντιπαράθεση με τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων».
