Της Ειρήνης Παπουτσή
ΦΩΤΟ: Δ. Καστανάρας // LarissaPress
«Καρφί» στην καρδιά οι εικόνες που εδώ και λίγα 24ωρα πλημμύρισαν το διαδίκτυο, με την εικαστική παρέμβαση του ζωγράφου, Γιώργου Κόφτη, να συγκλονίζει, αφιερωμένη στη μνήμη των θυμάτων του πολύνεκρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών, αλλά και σε όλους εκείνους που ζουν με το τραύμα και την απώλεια.
Ξεκάθαρος ο συμβολισμός, με τα 57+1 καρφιά, ύψους μέχρι και 2,5 μέτρων, βαθιά «μπηγμένα» στο χώμα μόλις 500 μέτρα από τον τόπο της τραγωδίας, μα και στην καρδιά μιας κοινωνίας που πλέον δε δείχνει διατεθειμένη να ξεχάσει, απαιτώντας δικαίωση και δικαιοσύνη στη μνήμη των θυμάτων, με τη LarissaPress να συνομιλεί με τον δημιουργό του έργου, Γιώργο Κόφτη και τον ίδιο να μας μιλά για τα αντανακλαστικά της, με διάθεση αλληλεγγύης αλλά και αυτοκριτικής, απέναντι σε ένα γεγονός που συντάραξε τη χώρα.
«Ο συμβολισμός είναι ξεκάθαρος και αφορά στους 57 νεκρούς +1 καρφί για τους όποιους αγνοούμενους, τραυματίες και τους συγγενείς τους. Πρόκειται για ένα σχόλιο για το συλλογικό τραύμα. Παρά τις προσπάθειες κεντρικών ΜΜΕ και τη διάχυτη σιωπή ο κόσμος έχει αντανακλαστικά και το έδειξε. Δε νομίζω ότι άνθρωπος που περνά από τα Τέμπη δε θα σταθεί συγκλονισμένος στον τόπο του δυστυχήματος… Το παρήγορο είναι πως το έργο αγκαλιάστηκε από την κοινωνία… Από τον διερχόμενο της εθνικής οδού νταλικέρη μέχρι τον διανοούμενο ο κόσμος βλέπει μια “φωνή” σ’ αυτό και αντιδρά αλληλέγγυα και υποστηρικτικά. Προσέγγισα με σεβασμό στη μνήμη των νεκρών και στον θρήνο των δικών τους. Ελπίζω το έργο να μείνει και να προστατευθεί από τυχόν κλοπές ή βανδαλισμούς», τονίζει ο κ. Κόφτης.
«Υπάρχουν άνθρωποι με πιο υγιή αντανακλαστικά από τον διάχυτο κυνισμό που επικρατεί. Λίγο πολύ όλοι μας έχουμε βρεθεί μπρος στο “τέρας” της ελληνικής πραγματικότητας, ωστόσο το έργο – πέρα από λύπη και θυμό – διακρίνεται και από μια διάθεση αυτοκριτικής», συνεχίζει ο δημιουργός του, κάνοντας λόγο για συμπεριφορές και στάσεις «που δημιούργησαν και συνεχίζουν να τρέφουν το κτήνος».
«Κάθε που κάνουμε τα στραβά μάτια μπρος στη λαμογιά και την ανομία δίνουμε “επιταγή” στα επόμενα Τέμπη. Όσο επιβραβεύουμε ανάλγητους και ανεύθυνους εκλέγοντάς τους σε θέσεις ευθύνης δε θα αισθανόμαστε ποτέ ασφαλείς στον τόπο μας και μοιραία θα πληρώνουμε το βόλεμα ή την ανοχή μας. Αυτοκριτική λοιπόν και μια συγγνώμη σε αυτούς τους ανθρώπους, αλλά και μια υπόσχεση: Να πασχίσουμε να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο με τα ίδια μας τα χέρια με γνώμονα την ελευθερία, τη λεπτότητα, τον σεβασμό και την αλληλεγγύη», καταλήγει ο Γιώργος Κόφτης, ευχαριστώντας όλους όσοι βοήθησαν για την ολοκλήρωση του έργου και την τοποθέτησή του στα Τέμπη.
