Παρουσιάστηκε σήμερα, στην Γκάλερι Β. Μαργώνη, η νέα δουλειά του Ανδρέα Γιαννούτσο, με τίτλο της θεματικής του ενότητας το «Κύκνειο Άσθμα», που με χιούμορ «σχολιάζει» την ίσως σπάνια για τις ημέρες μας πλέον έκφραση και διαδικασία ενασχόλησης μέσω της ζωγραφικής πράξης στην ήδη κατακλυσμιαία εννοιολογική επέλαση ιδιωμάτων που σήμερα καλλιεργείται και όλοι μας βέβαια βιώνουμε.
Πρόκειται για μια σύγχρονη εργασία, μοντέρνας αντίληψης και έκφρασης που κινείται από τον εξπρεσιονισμό, το Πόβερα αρτ, τον αφηρημένο εξπρεσιονισμό έως και το μεταμοντέρνο ιδίωμα. Τα έργα του σε μικτές ύλες χειρονομιακά ως προς το πλείστον βιωματικού και ενδοσκοπικού χαρακτήρα , πονήματα και επιτηδεύσεις συνθέτουν κύρια ως ασκήσεις αυτοάμυνας και αυτογνωσίας και διεγείρουν συγκινήσεις και διαπιστώσεις του απρόβλεπτου και φανταστικού, συντάσσουν και κτίζουν την «αλήθεια τους» στη ψευδαίσθηση και αφέλειας των εικόνων.
Στα ανοικτά της μνήμης ο δημιουργός και μέσα από το πάθος του απρόσμενου προσπαθεί να ανακαλύψει με τις εναγώνιες βυθίσεις και αναζητήσεις του στην καθαρότητα της καρδιάς, όλα τα προσωπικά εκείνα στοιχεία που συντάσσουν τον ιστό του μύθου του, ενώ αναγκαία εστιάζουν σε εκφάνσεις ενός ευρύτερου πεδίου από το πραγματικό έως το υπερβατικό και ουτοπικό στοιχείο σ’ ένα σύμπαν του ελάχιστου και ταπεινά μικρού, ανατρεπτικά ασύμμετρου και φυσικά απροσδόκητου.
Επίπονο έργο και προϊόν μιας εσωτερικής περιπλάνησης σε άγνωστα μονοπάτια που ψάχνει διεξόδους σ ένα κόσμο προκλήσεων που διαρκώς αλλάζει έξω από τον χρόνο ενώ χάνεται σε μια απομείωση της ανεπάρκειάς του.
Ο καθηγητής του Αριστοτελείου Ιστορικός της Τέχνης κ. Παπανικολάου σημειώνει σε κείμενό του για το δημιουργό: ο καλλιτέχνης με τρόπο μεθοδικό οδηγείται σε μια ζωγραφική, που με φαινομενική απλότητα, μας οδηγεί σε μια βαθύτατη ενεργητική και εσωτερική φωνή.
Έχει αποβάλλει τη λανθάνουσα νατουραλίστικη επεξεργασία της τέχνης περασμένων χρόνων, για να γίνει περισσότερο εκφραστική και εσωτερική με τα ζωγραφικά του μέσα να «μορφοποιούν» με τρόπο αφηρημένο πλέον ιδέες και συναισθήματα.
Όπου υπάρχουν ανθρώπινες φιγούρες εμφανίζονται σε ένα μυστηριώδη χώρο, απροσδιόριστο, σχεδόν ανύπαρκτο, να συμπιέζονται μορφικά μέσα σε μια δραματική περιδίνηση.
Η εσωτερική πίεση είναι έντονη έτσι που τις εξαϋλώνει και τις μεταμορφώνει σε ενοραματικές φιγούρες, φορείς μιας άλλης υπόστασης σαν οντότητες που προβάλλουν σε χωροχρονική διάσταση.
Παρόλο το δραματικό χαρακτήρα των έργων του, η ζωγραφική του διακρίνεται για τον λυρισμό και την ευαισθησία της, επαναφέροντας «αξίες» της ρομαντικής περιόδου, έτσι που καθιστούν τα έργα του πραγματικά «εικαστικά ποιήματα».
Ποιος είναι ο Ανδρέας Γιαννούτσος
Γεννήθηκε στη Λάρισα. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών των Αθηνών Γλυπτική και Σκηνογραφία με υποτροφία και στα δυο. Από το 1997 έως 2011, δίδαξε Εικαστικά στη Μέση Εκπαίδευση και ταυτόχρονα για αρκετά έτη ζωγραφική και εφαρμογές στα ενήλικα τμήματα των Εργαστηρίων της Πινακοθήκης . Χρημάτισε επιμορφωτής στα ΠΕΚ Μ.Ε της Λάρισας και Θεσσαλονίκης . Συνεργάζεται για σκηνικά και αφίσα με το Θεσσαλικό Θέατρο. Διετέλεσε ιδρυτικό μέλος αλλά και μέλος του ΔΣ της Δημοτικής Πινακοθήκης μας(3). Σχεδίασε το λογότυπό της .Βάσει διαγωνιστικής διαδικασίας της, το 1983 επιλέγεται έργο του( Ύδρα) να παραχθεί σε μεταξοτυπία. Στα πλαίσια του « Δικτύου Πόλεων» του Υπουργείου Πολιτισμού, επιλέγεται και διατελεί με επιτυχία διευθυντής του Εικαστικού Διεθνούς Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης της Λάρισας ( 1996-2003).
Διατελεί διευθυντής σε σχολεία ΜΕ της Λάρισας. Το 1992 μετέχει υποψήφιος της τέχνης για το βραβείο UNESCO. Το 1996 εκπροσώπησε τη χώρα μας στη Biennial Sculptors της Βουδαπέστης. Συμμετείχε με έργα του σε 30 ατομικές (συνεργασία με TITANIUM, Gallery 3, ANTINOR) αλλά και σε πολλές θεματικές παρουσιάσεις, σε αίθουσες Τέχνης της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού.
Επιμελείται για «Τις Μέρες Ελληνικού Πολιτισμού» και του προγράμματος EUROPA/EUROPA την Εικαστική Παρουσίαση « ΑΡΤ- ΥΠΩΡΕΙΑ» που εκπροσωπεί τη χώρα και πόλη μας στο Rybnic της Πολωνίας. Συνέγραψε (εκτός εμπορίου) το βοήθημα «Εισαγωγή στην Απεικόνιση» και το παιδαγωγικό βιβλίο «Η περιπέτεια των χρωμάτων». Έχουν γραφτεί κείμενα και εκτεταμένα σχόλια για το έργο του από καταξιωμένους κριτικούς και ιστορικούς της τέχνης τόσο της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού (Β. Σπηλιάδη, Μ. Μαυρομμάτης, Μ. Παπανικολάου, Συραγώ Τσιάρα κ.α).
Πρόσφατα τιμήθηκε από το Μουσείο του Λουξεμβούργου( βραβεία Praize 2022) με το SERDIFICAT της Τέχνης. Αναλαμβάνει ως καλλιτεχνικός Διευθυντής τη διοργάνωση και επιμέλεια όλων των εκδηλώσεων για τα 100 χρόνια του γλύπτη Φιλόλαου(2023 Δήμος Λάρισας/ Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα).
ΦΩΤΟ: Λεωνίδας Τζέκας//LarissaPress
