Γιάννης Ν. Μπασκόζος: Η μπαλάντα των ανίδεων και καλών
2023 επιμέλεια Ελένη Μπούρα
εκδ. Μεταίχμιο και Γιάννης Μπασκόζος σελ. 157
Της Νατάσας Παπουτσή
Αρχές δεκαετίας του ’90, Γιάννενα, αμφιθέατρο Φιλοσοφικής Σχολής… Εγώ, ο Μάνθος, ο Γιάννης, η Έρση με την Κατερίνα, ο Θοδωρής, ο Γιώργος, ο Άρτσι με τον Γιάννη τον Tatoo… Παρέα, φοιτητές, συμφοιτητές και ντόπιοι. Και στην σκηνή οι Τρύπες και ‘’Πάρτι στον 13ο όροφο”!
Η αίθουσα ‘’πάλλεται’’ μαζί με τα κορμιά μας. Σώματα και ψυχές έχουν πάρει φωτιά! Και ύστερα, ουζερί… Κακός εξαερισμός, απ’ αυτά που τα ρούχα μας μύριζαν μια βδομάδα μετά, μυρωδιές ανάκατες: καλαμαράκια τηγανητά, τσιγάρο και ούζο.
Και συζητήσεις διάφορες: για τη μουσική, την ελευθερία, τους έρωτές μας… Όλα στα τέρματα. Τότε που η παρέα ήταν το κέντρο μας, το κέντρο μου. Η οικογένειά μας…
Ο Γιάννης Ν. Μπασκόζος και ‘’Η μπαλάντα των ανίδεων και καλών’’ ξύπνησε μνήμες πολλές και παλιές, έντονες, ευχάριστες και δύσκολες. Αστείες και τραγικές… Όταν οι παρέες γράφουν ιστορίες μόνο έντονα και ανθρώπινα προκύπτουν. Και όλα μέσα σου είναι τεράστια, αυτά που νοιώθεις, αυτά που σκέφτεσαι και αυτά που κάνεις.
Ο Γιάννης Ν. Μπασκόζος γράφει για μια παρέα απ’ το Παγκράτι. Τα παιδιά φτιάχνουν μια μπάντα, «ωραίο αθηναϊκό και με αγγλικό προφίλ» το όνομά της, Athens Pistols.
Χειμώνας 1973 ο χρόνος, μέσα στη χούντα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ο Τζίμης, ο Spy, ο Νίκος, ο Γιάννης, ο Κώστας ο μάνατζερ και ο Νούλης ο αφηγητής. Και γύρω τους πρόσωπα – δορυφόροι σημαντικοί, η Έλενα και η Μορφία, η Μίτση και ο Μάκης, ιδιοκτήτης δισκογραφικής.
Παρέα που γράφει τη δική της ιστορία σε εμβληματικά στέκια, στο Άλσος, στο Pastry Family και στο Galaxy Bar του Χίλτον, στον 13ο όροφο!
Συναυλία με τον Σαββόπουλο, αγώνας κατς στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, Μεγαρίτης εναντίον Αττίλιο! Πάρτι ρεφενέ με βερμούτ και πορτοκαλάδες που διαλύεται με αστυνομική παρέμβαση.
Οι ήρωες ζουν σε μια εποχή περίεργη, στο μεταίχμιο, αλλαγές έρχονται, αλλαγές που χωρίς να τις συνειδητοποιούν πολλές φορές τρέχουν να τις προλάβουν. Κορίτσια και αγόρια με μακριά μαλλιά, βινύλ μίνι φούστες και μπλουτζίν και λουλουδάτα φορέματα. Χαϊμαλιά, Doors, Animals, Rolling Stones και Beatles.
«Ανίδεοι και καλοί», έχοντας άγνοια κινδύνου, με οδηγό τη νιότη τους. Μουσική, έρωτες και επανάσταση. Αντιχουντικές δράσεις με πολύγραφους και μπροσούρες. Αμφισβήτηση και επανάσταση, μέσα τους και γύρω τους.
Χειμώνας του ’73 μέχρι τέλος καλοκαιριού του ’74. Επιστράτευση, εισβολή στην Κύπρο, πτώση της χούντας και προδοσίες… Ιστορία ενηλικίωσης.
Καλοκαίρι του ’81 πού βρίσκεται η παρέα; Άλλοι χάθηκαν και άλλοι προχώρησαν, άλλαξαν.
«Νέα εποχή», γράφει ο Νούλης. Η παρέα συναντιέται ξανά με αφορμή την κηδεία του Κώστα.
‘’‘Ήταν και άλλοι φίλοι από τα σχολεία της γειτονιάς, κορίτσια που γνωρίζαμε στα πάρτι, η Σόφη – ολόιδια, σαν να μην άλλαξε η εποχή – και η Μίτση με τον άντρα της και ένα αγοράκι. Συνοδεύσαμε τον Κώστα στην τελευταία του κατοικία. Την ώρα που δυο λεροί εργάτες κατέβαζαν με σκοινί την κάσα, ο Τζίμης έβγαλε από την τσέπη του μια φυσαρμόνικα και άρχισε να παίζει έναν σκοπό, σε μια περίεργη μελαγχολική σύνθεση. Τον ακολούθησε με μια φλογέρα ο Γιάννης, ενώ ο Νίκος και ο Spy έκαναν με το στόμα ο ένας τα ντραμς και ο άλλος το μπάσο. Συνειδητοποίησα ότι έπαιζαν το ‘’Let it be’’ των Beatles. Λες να είχαν κάνει πρόβα μετά τόσο καιρό; Πιάσαμε ένας δυο ακόμα τον σκοπό και ακολούθησαν και άλλοι με τα λόγια.
And when the broken hearted people
Living in the world agree
There will be an answer
Let it be
Όταν τελείωσε το τραγούδι, δεν έφυγε κανείς’’.
Όλα αλλάζουν φίλοι μου. Μένουν οι μυρωδιές και οι στιγμές μας. Η μυρωδιά απ’ τις νεραντζιές, η νιότη και τα πάρτι στον 13ο όροφο του καθενός μας! Για όσους «αντέχουν» να θυμούνται… Εξαιρετικό!
