Της Ειρήνης Παπουτσή
Με την πρώτη ματιά… μυρίζει θάλασσα, φλερτάρει με τα όρια της σιωπής και του λόγου, αλλά και την ακινησία (ή μήπως την παύση;) με την ίδια ευκολία που γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Βουνού περιφερόμενη ως… βασιλικό παγώνι στον Κίσσαβο, για να την ανταμώσουμε ως αξιαγάπητη γοργόνα σε κεντρικούς πεζοδρόμους της Λάρισας, να μας πάρει από το χέρι κάνοντας μια Πρόταση Γάμου σε μπαράκι της πόλης και να την ξαναβρούμε λίγο πιο κάτω παρέα με τον Τιριτόμπα, ως… υφάντρα του παραμυθιού της Ωραίας Κοιμωμένης.
Η Φρόσω Ζαγοραίου είναι καλλιτέχνιδα, μια καλλιτέχνιδα του δρόμου, ίσως της πιο αξιοκρατικής και αλληλέγγυας σκηνής. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάρο και όπως περιγράφει μιλώντας στη LarissaPress «πρώτα σπούδασε στο Θέατρο Τέχνης “Καρόλος Κουν” και μετά είδε θέατρο στη ζωή της»!!
«Μια σχολική παράσταση ήταν η αιτία», θυμάται, περιγράφοντάς μας την πρώτη της επαφή με την σκηνή μέσω εμπνευσμένων εκπαιδευτικών, που οδήγησε σε συμμετοχή σε έναν διαγωνισμό μαθητικού θεάτρου που διοργάνωσε το Θέατρο Τέχνης και το υπουργείο Πολιτισμού, που λόγω… απαγορευτικού απόπλου έφερε το σχολείο της στην τελική του φάση και κατευθείαν στην Αθήνα, όπου τελικά διακρίθηκε και βραβεύτηκε!
«Δραστήριοι εκπαιδευτικοί ήταν που άλλαξαν τη ζωή μου στο νησί. Λατρεύω τη θάλασσα και την Πάρο, μεγάλωσα δίπλα σε φάρο, με θείο φαροφύλακα και πρώτο μου κοινό τα… βράχια του νησιού μου», θα πει γελώντας, ενώ στέκεται ιδιαιτέρως στη σχέση της με τη Λάρισα, την οποία ξανανταμώνει 20 χρόνια μετά τη συνεργασία της με το Θεσσαλικό Θέατρο, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση, τότε, του Γιώργου Ζιάκα.
«Άλλαξε απίστευτα από τότε, επέστρεψα σε μια ευρωπαϊκή πόλη, μα οι άνθρωποί της παραμένουν το ίδιο ανοιχτοί και φιλόξενοι», χαμογελά, περιγράφοντάς μας βόλτες στους πεζόδρομους, ποδηλατάδες και άθληση στην κοίτη του Πηνειού, μα και όμορφες συνεργασίες, όπως αυτή με την Κυριακή Σπανού (Πρόταση Γάμου) αλλά και τη Φωτεινή Καλούδη (Ωραία Κοιμωμένη).
«Η παράσταση Πρόταση Γάμου, σε σκηνοθεσία της Κυριακής Σπανού, βασισμένη στο ομώνυμο μονόπρακτο θεατρικό έργο του Αντόν Τσέχοφ, όπου και συμπρωταγωνιστώ με τον Ντίνο Ποντικόπουλο, ανέβηκε σε μπαράκι της Λάρισας και ενθουσίασε, ενώ η σύμπραξη με τον Τιριτόμπα και τη Φωτεινή Καλούδη έφερε την Ωραία Κοιμωμένη. Αλήθεια το χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι στην Λάρισα, σε ένα ενδιαφέρον και γόνιμο καλλιτεχνικά έδαφος όπου τα ηνία των καλλιτεχνικών διευθύνσεων τα έχουν αναλάβει γυναίκες, όπως συμβαίνει με το Θεσσαλικό Θέατρο και το δημοτικό κουκλοθέατρο Τιριτόμπα», συνεχίζει, για να μας πάει μια βόλτα στο… σύμπαν και τους «Αστροναύτες» πριν επιστρέψει στη γη ως άγαλμα γοργόνας, παγώνι μα και Μαντώ Μαυρογένους!
Τη φέρνω στα… νερά μου για να μας μιλήσει για τη γοργόνα Θεώνη, που κέντρισε τα βλέμματα των συμπολιτών μας, με την ίδια να μιλά με ενθουσιασμό για την ηρωίδα της και την πρώτη της επαφή με τη δημιουργία χαρακτήρων Ζωντανών Αγαλμάτων αλλά και την παρουσία της σε διεθνή φεστιβάλ.
«Η πρώτη μου επαφή ήταν το 2005, όταν σε ένα ταξίδι μου στην Ισπανία αντάμωσα καλλιτέχνες – αγάλματα. Ανέκαθεν φλέρταρα με την ιδέα των ορίων της σιωπής και του λόγου. Με απασχολούσε η τέχνη της σιωπής, όπως και η απόλυτη ακινησία μέσα σε ένα περιβάλλον διαρκούς κίνησης και τελικά βρέθηκα να αναρωτιέμαι αν πρόκειται όντως για ακινησία ή παύση. Με γοητεύει σ’ ένα πολυσύχναστο τοπίο κάποιος να σταματά και να ελκύει και άλλους να το κάνουν. Είναι κατάκτηση του καλλιτέχνη το να κεντρίσει το ενδιαφέρον του περαστικού, να τον κάνει να σταθεί. Όσο για τη γοργόνα, πρόκειται για έναν ποιητικό, ήρεμο και δημοφιλή χαρακτήρα, με εντυπωσιακό κοστούμι, χειροποίητη κατασκευή της Ολυμπίας Σιδερίδου, που χαιρετά το σύμπαν σχολιάζοντας ταυτόχρονα τη μόλυνση των υδάτων».
Μας μιλά με ενθουσιασμό για τους καλλιτέχνες του δρόμου, τη διάδραση και τη δεξιοτεχνία τους μετά από ατέλειωτες ώρες παραμονής σ’ αυτόν, αλλά και την εγρήγορση στην οποία πρέπει να βρίσκεται συνεχώς κανείς όντας εκτεθειμένος και δίχως την προστασία μιας θεατρικής σκηνής.
«Η διάδραση σου δίνει απίστευτα εφόδια, συγκεντρώνεσαι. Άλλωστε ζούμε σε περιόδους που ο κόσμος βιάζεται και η βιασύνη κρύβει μέσα της και τη λέξη βία», διαπιστώνει, απαριθμώντας μας όμορφα ταξίδια και συμμετοχές σε φεστιβάλ της Πολωνίας, της Τσεχίας, του Βελγίου και της Ολλανδίας, όπου και κατέγραψε την πρώτη ελληνική συμμετοχή σε παγκόσμιο πρωτάθλημα ζωντανών αγαλμάτων.
«Από τον δρόμο μπήκα στα… σαλόνια της Biennale της Βενετίας ως Μαντώ Μαυρογένους, στο πλαίσιο παράλληλων δράσεων», αναφέρει, για να μοιραστεί μαζί μας και ένα ατομικό της… ρεκόρ, καθώς ως Μαντώ Μαυρογένους παρέμεινε εντελώς ακίνητη επί 90’ λεπτά της ώρας, «κερδίζοντας σε ένα αλλιώτικο είδος πρωταθλητισμού ένα προσωπικό στοίχημα που δεν το ήξερε κανείς»!
Στάζει μέλι για την καλλιτεχνική ομάδα «Αστροναύτες» και τον ηθοποιό και σύντροφό της στη ζωή, Ντίνο Ποντικόπουλο και δηλώνει ευγνώμων και «γεμάτη» καλλιτεχνικά, ενώ μιλά με θέρμη για τους ανθρώπους του πολιτισμού και την Τέχνη που υπηρετεί με συνέπεια.
«Είμαι ευγνώμων για όλα αυτά που γνώρισα. Ο δρόμος έχει πολλή αλληλεγγύη, είναι γιορτή. Μου έχουν προσφέρει τυρόπιτες και χειροποίητα βραχιολάκια άνθρωποι που δεν είχαν χρήματα, με… αποθέωσε καλλιτεχνικά σκηνοθέτης που δε με αναγνώρισε ενώ με είχε “κόψει” σε δοκιμή, έκανα φίλους. Το ζήτημα είναι να είσαι ευτυχισμένος και εγώ είμαι. Ας μην ξεχνάμε πως η Τέχνη είναι μια μορφή αντίστασης στους ρυθμούς της ζωής, προτείνει μια διαφορετική οπτική και τελικά διαστέλλει τον χρόνο και σε κάνει να διεισδύεις. Όσο για τον δρόμο όπου δρω καλλιτεχνικά, είναι απόλυτα αξιοκρατικός, μα και ανεξέλεγκτος, γι’ αυτό ίσως και τον φοβούνται».
Η Φρόσω Ζαγοραίου αντλεί την έμπνευσή της από την περίοδο που οι άνθρωποι κατασκεύαζαν μύθους για να εξηγήσουν τον κόσμο, ενώ μάλλον ενδόμυχα επιχειρεί να συμπληρώσει τον κατάλογο των φανταστικών όντων του Jorge Luis Borges, του αγαπημένου της συγγραφέα… Και αν την ανταμώσετε, ως γοργόνα Θεώνη, σε κάποιο πεζόδρομο της Λάρισας, σταθείτε και απολαύστε μαζί της το ταξίδι. Καλή ώρα όπως απολαύσαμε και εμείς τούτη την κουβέντα μαζί της!
ΦΩΤΟ: Δ. Καστανάρας // LarissaPress, Milan Svoboda, Μαρία Δρακάκη
Σ.Σ. Τα κοστούμια της “Γοργόνας Θεώνης” και της ”Μαντώς Μαυρογένους LA BELLA GRECA ή ό,τι απέμεινε” είναι της Ολυμπίας Σιδερίδου. Το κοστούμι του “Βασιλικού Παγωνιού” είναι της Δάφνης Αηδόνη και της Κάκιας Χατζηγιαννίδη, ενώ τα παπούτσια κατασκεύασε η Κατερίνα Σαβράνη. Make-up artiste: Ελευθερία Μιχαηλίδη.
