Παρέμβαση από το υπουργείο πολιτισμού προκάλεσε η ερασιτεχνική ταινία «Ξεπαρθενών» που δείχνει δύο γκέι άντρες να κάνουν σεξ στην Ακρόπολη.
Η ταινία προβλήθηκε τον Δεκέμβριο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και, όπως έγινε γνωστό, ακολουθεί μια παρέα νεαρών να κάνει βόλτα στην Ακρόπολη. Στην παρέα βρίσκεται κι ένα γκέι πρώην ζευγάρι, στο οποίο οι υπόλοιποι λένε ότι πρέπει να τα ξαναβρεί. Οι άντρες παραδέχονται ότι είναι ερωτευμένοι και κάνουν σεξ όσο οι υπόλοιποι της παρέας σχηματίζουν γύρω τους μία ανθρώπινη αλυσίδα. Το αμέσως επόμενο πλάνο είναι η Ακρόπολη.
Υπουργείο Πολιτισμού: Καμία άδεια δεν δόθηκε
Μετά τη γνωστοποίηση από την τηλεόραση του ANT1, το υπουργείο πολιτισμού παρενέβη, με επίσημη ανακοίνωση, διασαφηνίζοντας ότι «για τις συγκεκριμένες σκηνές προφανώς δεν έχει δοθεί καμία άδεια από τις καθ΄ ύλην αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Ο αρχαιολογικός χώρος της Ακρόπολης δεν προσφέρεται για κανενός είδους ακτιβιστική ή άλλη δραστηριότητα, η οποία προσβάλλει και συμπεριφέρεται ασεβώς στο μνημείο». Ταυτόχρονα, και σύμφωνα με όσα προβλέπονται στον Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων, διενεργείται προκαταρκτική εξέταση με εντολή της υπουργού προς την Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών, προκειμένου να διερευνηθούν οι συνθήκες υπό τις οποίες έλαβε χώρα το περιστατικό και να αποδοθούν ευθύνες.
Μπιμπίλας: Αισθάνομαι ντροπή σαν Έλληνας
Για το θέμα τοποθετήθηκε και ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Σπύρος Μπιμπίλας. «Κάθε μέρα ακούμε και κάτι παράλογο. Μου το έστειλαν στο mail για να το δω. Αισθάνομαι ντροπή σαν Έλληνας. Είμαι και αρχαιολάτρης και με λυπεί πολύ αυτό που έγινε», τόνισε και συμπλήρωσε: «στο όνομα του ακτιβισμού δεν μπορούμε να τα θυσιάζουμε όλα και να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Δεν το θεωρώ ακτιβισμό αυτό».
Το θέμα της ταινίας
Σύμφωνα με την περιγραφή των συντελεστών της ταινίας Ξεπαρθενών, που προβλήθηκε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης τον περασμένο Δεκέμβριο:
«Μία παρέα έχει μόλις τελειώσει την πεζοπορία της και αράζει απολαμβάνοντας το ηλιοβασίλεμα. Στη συζήτηση έρχονται μνήμες από προηγούμενα χρόνια των μελών της. Μνήμες περισσότερης ανεμελιάς, αλητείας και τόλμης στον έρωτα. Η παρέα αποφασίζει να μεσολαβήσει ώστε όσα λέγονται να μην είναι μόνο μνήμες. Ό,τι αξίζει γι’ αυτήν να έχει παρόν και μέλλον επίσης. Μέσα από τη συντροφικότητα, το χιούμορ, το κέντρισμα του αισθησιασμού η παρέα συντροφεύει τα μέλη της να βιώσουν τον ερωτισμό σε δημόσια μέρη, όπως παλιά. Μαζί, ο δημόσιος χώρος που είναι φορτισμένος με τα στοιχεία ενός πατριαρχικού και εθνικιστικού πλαισίου αποχτά ρωγμές, για να αναδυθεί ακριβώς αυτός ο ερωτισμός».
