Γράφει ο Γιάννης Αναστασίου*
Μέσα στην παγκόσμια μουντάδα της πανδημίας η χώρα μας κατάφερε να ξεχωρίσει. Αυτή τη φορά θετικά. Μας δείχνουν πάλι με το δάκτυλο όπως πριν από δέκα χρόνια, αλλά αυτή τη φορά τους υποχρεώσαμε να το κάνουν επαινετικά.
Στην κρίση της προηγούμενης δεκαετίας, μας έφταιγαν οι άλλοι. Για κάποιους έφταιγαν οι Γερμανοί, για άλλους έφταιγαν οι Ρώσοι και οι Αμερικάνοι, για κάποιους άλλους φταίγαμε εμείς οι ίδιοι. Διχασμένοι καθώς ήμασταν, τα βάζαμε ο ένας με τον άλλο. Ελάχιστοι ουσιαστικά προσπαθούσαν να βρουν και να εφαρμόσουν λύσεις εξόδου από την δύσκολη κατάσταση. Μας έμεινε κάτι; Ναι. Ότι η ομοψυχία είναι απαραίτητη, αν θέλουμε να προχωρήσουμε.
Στην περίπτωση της πανδημίας έχουμε την τύχη να διαθέτουμε μια επιτροπή επιστημόνων με επικεφαλής τον κύριο Τσιόδρα, η οποία κατάφερε πρώτα να πείσει την πολιτική ηγεσία. Στην συνέχεια κατάφερε να πείσει τον κόσμο. Τον κόσμο, ο οποίος δεν μπορούσε πλέον να κατηγορήσει κάποιον για την πανδημία. Και με βάση την προηγούμενη εμπειρία γρήγορα κατάλαβε ότι, αν θέλει να ξεπεράσει και αυτήν την κρίση, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να εμπιστευτεί τους σοβαρούς ανθρώπους. Επιπλέον είχαμε την τύχη να έχουμε μια πολιτική ηγεσία, η οποία σεβάστηκε την επιστήμη. Δεν προσπάθησε να την ποδηγετήσει ή να την επηρεάσει. Μια ηγεσία που αντιλήφθηκε το πρόβλημα, εμπιστεύθηκε αυτούς που όρισε υπεύθυνους να το χειριστούν, προσαρμόστηκε στην κατάσταση και λειτούργησε αποτελεσματικά. Έκανε δηλαδή τα αυτονόητα.
Έχω ξαναπεί ότι ένα από τα χαρακτηριστικά του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι να αντιλαμβάνεται το αυτονόητο και να προσπαθεί να το εφαρμόσει. Το ίδιο έκανε και τώρα. Έδωσε προτεραιότητα στη γνώμη άξιων επιστημόνων και στην αξία της ανθρώπινης ζωής, ενώ την ίδια στιγμή άρχισε να σχεδιάζει την αντιμετώπιση της νέας οικονομικής κρίσης που έρχεται. Τέλος έχουμε την ευνοϊκή συγκυρία να έχουμε στην γείτονα έναν ηγέτη σε πολιτική παρακμή. Ο Τούρκος πρόεδρος, προσπαθώντας απεγνωσμένα να κερδίσει τον λαό του, προέβη σε κινήσεις που μας ένωσαν ακόμη περισσότερο και ενίσχυσαν το ηγετικό προφίλ του Κυρ. Μητσοτάκη. Η Ελλάδα πλέον πλέον ακόμη έναν εμφανή και αδιαμφισβήτητο αντίπαλο ο οποίος «ήθελε το κακό μας». Η επιτυχία της κυβέρνησης τόσο στο να αποκρούσει την επίθεση όσο και στο να κερδίσει με το μέρος της τις χώρες της Ευρώπης και όχι μόνο, δημιούργησε μια στέρεη βάση πάνω στην οποία ο Κυρ. Μητσοτάκης έχτισε ένα οικοδόμημα αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και πολιτών που έλειπε τα τελευταία χρόνια. Δεν ήταν τυχαίο ότι για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια μιλούσαμε για κράτος που στέκεται στο ύψος των περιπτώσεων ενώ αδυνατούν να το καταφέρουν οι πολίτες του.
Η αντιπολίτευση, προς τιμήν της, αναγνώρισε και αυτή, αρκετά γρήγορα, την δυσκολία της κατάστασης αλλά και την επιτυχία των κυβερνητικών χειρισμών. Οι εξαιρέσεις, ελάχιστες. Οι περισσότερες άνευ ουσίας ή ακόμη και γραφικές. Καταλάγιασαν και αυτές μπροστά στην συντριπτική αποδοχή των μέτρων από τον κόσμο, την εκτός Ελλάδας αναγνώριση και την αφοπλιστική εικόνα που δείχνουν μέρα με την μέρα τα νούμερα. Οι διχαστικές φωνές για το ψευτοδίλημμα «κράτος ή ιδιωτικός τομέας» έσβησαν κι αυτές μπροστά στην απόλυτη παραδοχή της αναγκαιότητας για συνύπαρξη και συνεργασία.
Μέσα από την κρίση της πανδημίας φάνηκε πόσο εκφυλισμένοι είναι οι διεθνείς οργανισμοί που, αν και έχουν ως σκοπό την αμοιβαία συνεργασία μεταξύ των κρατών, εν τούτοις απέτυχαν παταγωδώς. Φάνηκαν νοσηρότητες όπως πρακτικές όπου τα χρήματα της Ε.Ε. που σπαταλιούνται σε ψευτο-καταρτίσεις. Χρήματα από Ευρωπαϊκά προγράμματα που αντί να δίνονται για πραγματική κατάρτιση ή βελτίωση δεξιοτήτων, δίνονται προσχηματικά ως επιδόματα. Φάνηκε η καθυστέρηση σε τεχνολογικές υποδομές επικοινωνίας. Φάνηκε πόσο αδύναμοι είναι κανονισμοί όπως η συνθήκη του Shongen και του GDPR. Φάνηκε πόσο επίπλαστη ή εύθραυστη είναι αυτό που λέμε αλληλεγγύη των λαών. Όλα αυτά πλέον πρέπει να συζητηθούν, να αξιολογηθούν και να ξανασχεδιαστούν από την αρχή.
Φάνηκε όμως και ότι οι Έλληνες είμαστε έτοιμοι για να κάνουμε το βήμα προς την νέα τεχνολογία. Τόσα χρόνια στο Δημόσιο είχε στηθεί μια γραφειοκρατία που, αντί να προστατεύει και να διευκολύνει, δημιουργούσε εμπόδια. Μια γραφειοκρατία που με το πρόσχημα της ασφάλειας λειτουργούσε σαν ένα αυτοτροφοδοτούμενο σύστημα. Οι πολίτες αλλά και το δημόσιο ήταν από καιρό έτοιμοι να δεχτούν την κατάργηση του χαρτιού και της αυτοπρόσωπης παρουσίας. Κανένας όμως δεν τολμούσε να κάνει το βήμα. Οι δάσκαλοι είχαν ήδη την τεχνογνωσία να κάνουν μαθήματα με ηλεκτρονικά μέσα. Κάτι μάλιστα που προς τιμήν τους το έκαναν με δικά τους μέσα. Όποιος όμως τολμούσε να μιλήσει γι΄ αυτά πριν από λίγες ημέρες είχε να αντιμετωπίσει τις πολύ δυνατές φωνές λίγων ανθρώπων. Αυτών που κάθε φορά φωνάζουν και ξέρουν να κάνουν φασαρία μεγαλύτερη από αυτήν που τους αναλογεί. Τώρα όμως ακόμη κι αυτοί υποχώρησαν στην δύναμη του αυτονόητου. Φανταστείτε τι μέλλον θα έχει η παιδεία με την ταυτόχρονη χρήση του σχολείου και της συνεργασίας μαθητών- δασκάλων και γονέων μέσω της τεχνολογίας. Ίσως τελικά η πανδημία γίνει η αφορμή για να ξεπεραστούν κι αυτές οι φοβίες που ταλανίζουν τον δημόσιο βίο τόσα χρόνια.
Αυτό που προφανώς έρχεται σε επίπεδο οικονομίας είναι κάτι πολύ δύσκολο. Αυτήν τη φορά όμως είναι παγκόσμιο. Δεν είμαστε μόνο εμείς. Και αυτοί οι λαοί που θα πετύχουν τα περισσότερα ή θα επηρεαστούν λιγότερο είναι προφανώς αυτοί που θα κάνουν τα αυτονόητα. Είναι αυτοί που γρήγορα θα υποτάξουν την πανδημία και θα αρχίσουν να λειτουργούν ξανά τις οικονομίες τους. Είναι αυτοί οι λαοί που θα αδράξουν τις ευκαιρίες. Είναι αυτοί που θα αποδείξουν ότι έχουν την πειθαρχία και την θέληση να δουλέψουν. Ήδη ακούγεται ότι η χώρα μας είναι από τους πιθανότερους τουριστικούς προορισμούς μετά την άρση των μετακινήσεων μάλλον λόγω του τρόπου που αντιμετώπισε την πανδημία. Και ακούγεται πως είναι πιθανό, κάποιες μεγάλες αθλητικές διοργανώσεις να γίνουν στην Ελλάδα για τον ίδιο λόγο.
Χρειάζεται επομένως ηγεσίες που ο λαός να τις εμπιστεύεται. Ηγεσίες που θα αντιλαμβάνονται τα προβλήματα και δεν θα λειτουργούν κάτω από επικοινωνική ή κομματική διαχείρηση. Χρειάζονται και λαοί που να είναι κι αυτοί άξιοι εμπιστοσύνης. Που δεν θα παρασύρονται από λαϊκιστικές σειρήνες ή από φτηνές αντιπολιτευτικές ρητορείες.
Όμως τα πράγματα δεν θα είναι απλά. Όσο το εμβόλιο ή μια αποτελεσματική θεραπεία δεν θα υπάρχει, οι κίνδυνοι δεν θα έχουν εξαλειφθεί. Η ζωή μας θα αλλάξει. Πολλά επαγγέλματα θα πρέπει να αναθεωρήσουν τον τρόπο λειτουργίας τους. Νέα επαγγέλματα θα εμφανιστούν. Η λέξη κλειδί, κατά την γνώμη μου, είναι η «προσαρμογή». Όποιος καταφέρει να προσαρμοστεί γρήγορα στην νέα πραγματικότητα θα έχει και περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας.
Μέχρι στιγμής, έχουμε καταφέρει αυτήν την εθνική μας περηφάνια, που χρόνια κουβαλάμε αλλά την αναγάγαμε στο παρελθόν (Αρχαίοι Έλληνες, Εθνικό απελευθερωτικό αγώνα, έπος του 40), να μπορούμε πλέον να την νιώθουμε και λίγο δική μας. Αισθανόμαστε υπερήφανοι για κάτι που έκανε η γενιά μας. Και δεν θα φοβόμαστε να το λέμε.
Αγιά 20/4/2020
Ο κ. Γιάννης Αναστασίου είναι Ιδιώτης Οδοντίατρος, μέλος του Μητρώου στελεχών της ΝΔ και αντιπρόεδρος του Δημοτικού συμβουλίου Αγιάς
Τηλ. 6932251584
Email: dentalan@gmail.com
Facebook: https://www.facebook.com/john.anastasiou1
